வரத்து

Tamil

Etymology

From வா (vā, “to come, to enter”) This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋɐɾɐt̪ːʊ/, [ʋɐɾɐt̪ːɯ]

Noun

வரத்து • (varattu)

1. advent. coming in
2. inlet or source of water supply (as to a tank)
3. income, receipts, perquisite
4. credit, entry in an account
5. increase
6. limit, boundary
7. genealogy, lineage
8. order

Declension

u-stem declension of வரத்து (varattu)
	Singular	Plural
Nominative	வரத்து varattu	வரத்துகள் varattukaḷ
Vocative	வரத்தே varattē	வரத்துகளே varattukaḷē
Accusative	வரத்தை varattai	வரத்துகளை varattukaḷai
Dative	வரத்துக்கு varattukku	வரத்துகளுக்கு varattukaḷukku
Genitive	வரத்துடைய varattuṭaiya	வரத்துகளுடைய varattukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வரத்து varattu	வரத்துகள் varattukaḷ
Vocative	வரத்தே varattē	வரத்துகளே varattukaḷē
Accusative	வரத்தை varattai	வரத்துகளை varattukaḷai
Dative	வரத்துக்கு varattukku	வரத்துகளுக்கு varattukaḷukku
Benefactive	வரத்துக்காக varattukkāka	வரத்துகளுக்காக varattukaḷukkāka
Genitive 1	வரத்துடைய varattuṭaiya	வரத்துகளுடைய varattukaḷuṭaiya
Genitive 2	வரத்தின் varattiṉ	வரத்துகளின் varattukaḷiṉ
Locative 1	வரத்தில் varattil	வரத்துகளில் varattukaḷil
Locative 2	வரத்திடம் varattiṭam	வரத்துகளிடம் varattukaḷiṭam
Sociative 1	வரத்தோடு varattōṭu	வரத்துகளோடு varattukaḷōṭu
Sociative 2	வரத்துடன் varattuṭaṉ	வரத்துகளுடன் varattukaḷuṭaṉ
Instrumental	வரத்தால் varattāl	வரத்துகளால் varattukaḷāl
Ablative	வரத்திலிருந்து varattiliruntu	வரத்துகளிலிருந்து varattukaḷiliruntu

Derived terms

• போக்குவரத்து (pōkkuvarattu)

 

References

• University of Madras (1924–1936) “வரத்து”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press