பிள்ளை

Tamil

Etymology

Cognate with Malayalam പിള്ള (piḷḷa), Telugu పిల్ల (pilla), Kannada ಪಿಲ್ಲೆ (pille), and Tulu ಪಿಳ್ಳೇ (piḷḷē).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɪɭːɐɪ̯/

• Audio:

  (file)

Noun

பிள்ளை • (piḷḷai)

1. child, infant, offspring
2. son
3. youth, lad, boy
4. girl
5. (archaic) royal child, prince
6. word suffixed to names of persons or animals

Declension

ai-stem declension of பிள்ளை (piḷḷai)
	Singular	Plural
Nominative	பிள்ளை piḷḷai	பிள்ளைகள் piḷḷaikaḷ
Vocative	பிள்ளையே piḷḷaiyē	பிள்ளைகளே piḷḷaikaḷē
Accusative	பிள்ளையை piḷḷaiyai	பிள்ளைகளை piḷḷaikaḷai
Dative	பிள்ளைக்கு piḷḷaikku	பிள்ளைகளுக்கு piḷḷaikaḷukku
Genitive	பிள்ளையுடைய piḷḷaiyuṭaiya	பிள்ளைகளுடைய piḷḷaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பிள்ளை piḷḷai	பிள்ளைகள் piḷḷaikaḷ
Vocative	பிள்ளையே piḷḷaiyē	பிள்ளைகளே piḷḷaikaḷē
Accusative	பிள்ளையை piḷḷaiyai	பிள்ளைகளை piḷḷaikaḷai
Dative	பிள்ளைக்கு piḷḷaikku	பிள்ளைகளுக்கு piḷḷaikaḷukku
Benefactive	பிள்ளைக்காக piḷḷaikkāka	பிள்ளைகளுக்காக piḷḷaikaḷukkāka
Genitive 1	பிள்ளையுடைய piḷḷaiyuṭaiya	பிள்ளைகளுடைய piḷḷaikaḷuṭaiya
Genitive 2	பிள்ளையின் piḷḷaiyiṉ	பிள்ளைகளின் piḷḷaikaḷiṉ
Locative 1	பிள்ளையில் piḷḷaiyil	பிள்ளைகளில் piḷḷaikaḷil
Locative 2	பிள்ளையிடம் piḷḷaiyiṭam	பிள்ளைகளிடம் piḷḷaikaḷiṭam
Sociative 1	பிள்ளையோடு piḷḷaiyōṭu	பிள்ளைகளோடு piḷḷaikaḷōṭu
Sociative 2	பிள்ளையுடன் piḷḷaiyuṭaṉ	பிள்ளைகளுடன் piḷḷaikaḷuṭaṉ
Instrumental	பிள்ளையால் piḷḷaiyāl	பிள்ளைகளால் piḷḷaikaḷāl
Ablative	பிள்ளையிலிருந்து piḷḷaiyiliruntu	பிள்ளைகளிலிருந்து piḷḷaikaḷiliruntu

Synonyms

• மகன் (makaṉ)

 

Descendants

• → Sinhalese: පුල්ලේ (pullē)

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “பிள்ளை”, in Digital Dictionaries of South Asia
• University of Madras (1924–1936) “பிள்ளை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press