இடையெழுத்து

Tamil

Etymology

இடை (iṭai) +‎ எழுத்து (eḻuttu).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɖɐɪ̯jɛɻʊt̪ːʊ/, [ɪɖɐɪ̯jɛɻʊt̪ːɯ]

Noun

இடையெழுத்து • (iṭaiyeḻuttu)

1. the six consonants of the Tamil alphabet, ய் (y), ர் (r), ல் (l), வ் (v), ழ் (ḻ), ள் (ḷ), classified as medial consonants

Declension

u-stem declension of இடையெழுத்து (iṭaiyeḻuttu)
	Singular	Plural
Nominative	இடையெழுத்து iṭaiyeḻuttu	இடையெழுத்துகள் iṭaiyeḻuttukaḷ
Vocative	இடையெழுத்தே iṭaiyeḻuttē	இடையெழுத்துகளே iṭaiyeḻuttukaḷē
Accusative	இடையெழுத்தை iṭaiyeḻuttai	இடையெழுத்துகளை iṭaiyeḻuttukaḷai
Dative	இடையெழுத்துக்கு iṭaiyeḻuttukku	இடையெழுத்துகளுக்கு iṭaiyeḻuttukaḷukku
Genitive	இடையெழுத்துடைய iṭaiyeḻuttuṭaiya	இடையெழுத்துகளுடைய iṭaiyeḻuttukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இடையெழுத்து iṭaiyeḻuttu	இடையெழுத்துகள் iṭaiyeḻuttukaḷ
Vocative	இடையெழுத்தே iṭaiyeḻuttē	இடையெழுத்துகளே iṭaiyeḻuttukaḷē
Accusative	இடையெழுத்தை iṭaiyeḻuttai	இடையெழுத்துகளை iṭaiyeḻuttukaḷai
Dative	இடையெழுத்துக்கு iṭaiyeḻuttukku	இடையெழுத்துகளுக்கு iṭaiyeḻuttukaḷukku
Benefactive	இடையெழுத்துக்காக iṭaiyeḻuttukkāka	இடையெழுத்துகளுக்காக iṭaiyeḻuttukaḷukkāka
Genitive 1	இடையெழுத்துடைய iṭaiyeḻuttuṭaiya	இடையெழுத்துகளுடைய iṭaiyeḻuttukaḷuṭaiya
Genitive 2	இடையெழுத்தின் iṭaiyeḻuttiṉ	இடையெழுத்துகளின் iṭaiyeḻuttukaḷiṉ
Locative 1	இடையெழுத்தில் iṭaiyeḻuttil	இடையெழுத்துகளில் iṭaiyeḻuttukaḷil
Locative 2	இடையெழுத்திடம் iṭaiyeḻuttiṭam	இடையெழுத்துகளிடம் iṭaiyeḻuttukaḷiṭam
Sociative 1	இடையெழுத்தோடு iṭaiyeḻuttōṭu	இடையெழுத்துகளோடு iṭaiyeḻuttukaḷōṭu
Sociative 2	இடையெழுத்துடன் iṭaiyeḻuttuṭaṉ	இடையெழுத்துகளுடன் iṭaiyeḻuttukaḷuṭaṉ
Instrumental	இடையெழுத்தால் iṭaiyeḻuttāl	இடையெழுத்துகளால் iṭaiyeḻuttukaḷāl
Ablative	இடையெழுத்திலிருந்து iṭaiyeḻuttiliruntu	இடையெழுத்துகளிலிருந்து iṭaiyeḻuttukaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “இடையெழுத்து”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press