இடையீடு

Tamil

Etymology

From இடை (iṭai) +‎ இடு (iṭu).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɖɐɪ̯jiːɖʊ/, [ɪɖɐɪ̯jiːɖɯ]

Noun

இடையீடு • (iṭaiyīṭu)

1. obstacle, impediment

   Synonyms: விக்கினம் (vikkiṉam), இடையூறு (iṭaiyūṟu)

2. difference

   Synonym: வித்தியாசம் (vittiyācam)

3. answer to a query

   Synonym: சமாதானம் (camātāṉam)

4. interruption

Declension

ṭu-stem declension of இடையீடு (iṭaiyīṭu)
	Singular	Plural
Nominative	இடையீடு iṭaiyīṭu	இடையீடுகள் iṭaiyīṭukaḷ
Vocative	இடையீடே iṭaiyīṭē	இடையீடுகளே iṭaiyīṭukaḷē
Accusative	இடையீட்டை iṭaiyīṭṭai	இடையீடுகளை iṭaiyīṭukaḷai
Dative	இடையீட்டுக்கு iṭaiyīṭṭukku	இடையீடுகளுக்கு iṭaiyīṭukaḷukku
Genitive	இடையீட்டுடைய iṭaiyīṭṭuṭaiya	இடையீடுகளுடைய iṭaiyīṭukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இடையீடு iṭaiyīṭu	இடையீடுகள் iṭaiyīṭukaḷ
Vocative	இடையீடே iṭaiyīṭē	இடையீடுகளே iṭaiyīṭukaḷē
Accusative	இடையீட்டை iṭaiyīṭṭai	இடையீடுகளை iṭaiyīṭukaḷai
Dative	இடையீட்டுக்கு iṭaiyīṭṭukku	இடையீடுகளுக்கு iṭaiyīṭukaḷukku
Benefactive	இடையீட்டுக்காக iṭaiyīṭṭukkāka	இடையீடுகளுக்காக iṭaiyīṭukaḷukkāka
Genitive 1	இடையீட்டுடைய iṭaiyīṭṭuṭaiya	இடையீடுகளுடைய iṭaiyīṭukaḷuṭaiya
Genitive 2	இடையீட்டின் iṭaiyīṭṭiṉ	இடையீடுகளின் iṭaiyīṭukaḷiṉ
Locative 1	இடையீட்டில் iṭaiyīṭṭil	இடையீடுகளில் iṭaiyīṭukaḷil
Locative 2	இடையீட்டிடம் iṭaiyīṭṭiṭam	இடையீடுகளிடம் iṭaiyīṭukaḷiṭam
Sociative 1	இடையீட்டோடு iṭaiyīṭṭōṭu	இடையீடுகளோடு iṭaiyīṭukaḷōṭu
Sociative 2	இடையீட்டுடன் iṭaiyīṭṭuṭaṉ	இடையீடுகளுடன் iṭaiyīṭukaḷuṭaṉ
Instrumental	இடையீட்டால் iṭaiyīṭṭāl	இடையீடுகளால் iṭaiyīṭukaḷāl
Ablative	இடையீட்டிலிருந்து iṭaiyīṭṭiliruntu	இடையீடுகளிலிருந்து iṭaiyīṭukaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “இடையீடு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press