भूपति

Sanskrit

Compound of भू (bhū́, “land”) +‎ पति (páti, “lord”).

भूपति • (bhūpáti) stem, m

Masculine i-stem declension of भूपति (bhūpáti)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भूपतिः bhūpátiḥ	भूपती bhūpátī	भूपतयः bhūpátayaḥ
Vocative	भूपते bhū́pate	भूपती bhū́patī	भूपतयः bhū́patayaḥ
Accusative	भूपतिम् bhūpátim	भूपती bhūpátī	भूपतीन् bhūpátīn
Instrumental	भूपतिना / भूपत्या¹ bhūpátinā / bhūpátyā¹	भूपतिभ्याम् bhūpátibhyām	भूपतिभिः bhūpátibhiḥ
Dative	भूपतये bhūpátaye	भूपतिभ्याम् bhūpátibhyām	भूपतिभ्यः bhūpátibhyaḥ
Ablative	भूपतेः / भूपत्यः¹ bhūpáteḥ / bhūpátyaḥ¹	भूपतिभ्याम् bhūpátibhyām	भूपतिभ्यः bhūpátibhyaḥ
Genitive	भूपतेः / भूपत्यः¹ bhūpáteḥ / bhūpátyaḥ¹	भूपत्योः bhūpátyoḥ	भूपतीनाम् bhūpátīnām
Locative	भूपतौ / भूपता¹ bhūpátau / bhūpátā¹	भूपत्योः bhūpátyoḥ	भूपतिषु bhūpátiṣu
Notes	¹Vedic

→ Old Javanese: bhūpati (“king”)
- Javanese: ꦨꦹꦥꦠꦶ → ꦧꦸꦥꦠꦶ (bupati)
  - → Indonesian: bupati
- → Balinese: ᬪᬹᬧᬢᬶ (bupati)
→ Telugu: భూపతి (bhūpati)