Jump to content

प्राणिन्

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From प्राण (prāṇá, breath) +‎ -इन् (-ín, possessor).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

प्राणिन् (prāṇín) stem

  1. breathing, living, alive

Declension

[edit]
Masculine in-stem declension of प्राणिन् (prāṇín)
Singular Dual Plural
Nominative प्राणी
prāṇī́
प्राणिनौ / प्राणिना¹
prāṇínau / prāṇínā¹
प्राणिनः
prāṇínaḥ
Vocative प्राणिन्
prā́ṇin
प्राणिनौ / प्राणिना¹
prā́ṇinau / prā́ṇinā¹
प्राणिनः
prā́ṇinaḥ
Accusative प्राणिनम्
prāṇínam
प्राणिनौ / प्राणिना¹
prāṇínau / prāṇínā¹
प्राणिनः
prāṇínaḥ
Instrumental प्राणिना
prāṇínā
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभिः
prāṇíbhiḥ
Dative प्राणिने
prāṇíne
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभ्यः
prāṇíbhyaḥ
Ablative प्राणिनः
prāṇínaḥ
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभ्यः
prāṇíbhyaḥ
Genitive प्राणिनः
prāṇínaḥ
प्राणिनोः
prāṇínoḥ
प्राणिनाम्
prāṇínām
Locative प्राणिनि
prāṇíni
प्राणिनोः
prāṇínoḥ
प्राणिषु
prāṇíṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ī-stem declension of प्राणिनी (prāṇínī)
Singular Dual Plural
Nominative प्राणिनी
prāṇínī
प्राणिन्यौ / प्राणिनी¹
prāṇínyau / prāṇínī¹
प्राणिन्यः / प्राणिनीः¹
prāṇínyaḥ / prāṇínīḥ¹
Vocative प्राणिनि
prā́ṇini
प्राणिन्यौ / प्राणिनी¹
prā́ṇinyau / prā́ṇinī¹
प्राणिन्यः / प्राणिनीः¹
prā́ṇinyaḥ / prā́ṇinīḥ¹
Accusative प्राणिनीम्
prāṇínīm
प्राणिन्यौ / प्राणिनी¹
prāṇínyau / prāṇínī¹
प्राणिनीः
prāṇínīḥ
Instrumental प्राणिन्या
prāṇínyā
प्राणिनीभ्याम्
prāṇínībhyām
प्राणिनीभिः
prāṇínībhiḥ
Dative प्राणिन्यै
prāṇínyai
प्राणिनीभ्याम्
prāṇínībhyām
प्राणिनीभ्यः
prāṇínībhyaḥ
Ablative प्राणिन्याः / प्राणिन्यै²
prāṇínyāḥ / prāṇínyai²
प्राणिनीभ्याम्
prāṇínībhyām
प्राणिनीभ्यः
prāṇínībhyaḥ
Genitive प्राणिन्याः / प्राणिन्यै²
prāṇínyāḥ / prāṇínyai²
प्राणिन्योः
prāṇínyoḥ
प्राणिनीनाम्
prāṇínīnām
Locative प्राणिन्याम्
prāṇínyām
प्राणिन्योः
prāṇínyoḥ
प्राणिनीषु
prāṇínīṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter in-stem declension of प्राणिन् (prāṇín)
Singular Dual Plural
Nominative प्राणि
prāṇí
प्राणिनी
prāṇínī
प्राणीनि
prāṇī́ni
Vocative प्राणि / प्राणिन्
prā́ṇi / prā́ṇin
प्राणिनी
prā́ṇinī
प्राणीनि
prā́ṇīni
Accusative प्राणि
prāṇí
प्राणिनी
prāṇínī
प्राणीनि
prāṇī́ni
Instrumental प्राणिना
prāṇínā
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभिः
prāṇíbhiḥ
Dative प्राणिने
prāṇíne
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभ्यः
prāṇíbhyaḥ
Ablative प्राणिनः
prāṇínaḥ
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभ्यः
prāṇíbhyaḥ
Genitive प्राणिनः
prāṇínaḥ
प्राणिनोः
prāṇínoḥ
प्राणिनाम्
prāṇínām
Locative प्राणिनि
prāṇíni
प्राणिनोः
prāṇínoḥ
प्राणिषु
prāṇíṣu

Noun

[edit]

प्राणिन् (prāṇín) stemm

  1. a living or sentient being, living creature, animal or man

Declension

[edit]
Masculine in-stem declension of प्राणिन् (prāṇín)
Singular Dual Plural
Nominative प्राणी
prāṇī́
प्राणिनौ / प्राणिना¹
prāṇínau / prāṇínā¹
प्राणिनः
prāṇínaḥ
Vocative प्राणिन्
prā́ṇin
प्राणिनौ / प्राणिना¹
prā́ṇinau / prā́ṇinā¹
प्राणिनः
prā́ṇinaḥ
Accusative प्राणिनम्
prāṇínam
प्राणिनौ / प्राणिना¹
prāṇínau / prāṇínā¹
प्राणिनः
prāṇínaḥ
Instrumental प्राणिना
prāṇínā
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभिः
prāṇíbhiḥ
Dative प्राणिने
prāṇíne
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभ्यः
prāṇíbhyaḥ
Ablative प्राणिनः
prāṇínaḥ
प्राणिभ्याम्
prāṇíbhyām
प्राणिभ्यः
prāṇíbhyaḥ
Genitive प्राणिनः
prāṇínaḥ
प्राणिनोः
prāṇínoḥ
प्राणिनाम्
prāṇínām
Locative प्राणिनि
prāṇíni
प्राणिनोः
prāṇínoḥ
प्राणिषु
prāṇíṣu
Notes
  • ¹Vedic