पृतना

Sanskrit

Related to पृत् (pṛt).

पृतना • (pṛ́tanā) stem, f

battle, strife, war, combat
Synonyms: पृत् (pṛt), युद्ध (yuddha), आहव (āhava), मृध् (mṛdh), संग्राम (saṃgrāma)
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.85.8.1:
  शूरा॑ इ॒वेद्युयु॑धयो॒ न जग्म॑यः श्रव॒स्यवो॒ न पृत॑नासु येतिरे ।
  śū́rā ivédyúyudhayo ná jágmayaḥ śravasyávo ná pṛ́tanāsu yetire .
  Like heroes, like combatants, like men anxious for food, the swift-moving [Maruts] have engaged in battles.
army; hostile armament or band
Synonyms: सेना (senā), विदथ (vidatha), वरूथिनी (varūthinī), सैन्य (sainya), पृतन्या (pṛtanyā)
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 3.24.1:
  अग्ने॒ सह॑स्व॒ पृत॑ना अ॒भिमा॑ती॒रपा॑स्य ।
  दु॒ष्टर॒स्तर॒न्नरा॑ती॒र्वर्चो॑ धा य॒ज्ञवा॑हसे ॥
  ágne sáhasva pṛ́tanā abhímātīrápāsya .
  duṣṭárastárannárātīrvárco dhā yajñávāhase .
  O Agni, subdue opposing bands, and drive our enemies away.
  Invincible, slay godless foes: give splendour to the worshipper.
(Classical Sanskrit, in the plural) humanity, mankind
Synonyms: नृ (nṛ), मनु (manu)
- c. 700 BCE – 500 BCE, Yāska, Naighaṇṭuka 2.3

Feminine ā-stem declension of पृतना (pṛ́tanā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पृतना pṛ́tanā	पृतने pṛ́tane	पृतनाः pṛ́tanāḥ
Vocative	पृतने pṛ́tane	पृतने pṛ́tane	पृतनाः pṛ́tanāḥ
Accusative	पृतनाम् pṛ́tanām	पृतने pṛ́tane	पृतनाः pṛ́tanāḥ
Instrumental	पृतनया / पृतना¹ pṛ́tanayā / pṛ́tanā¹	पृतनाभ्याम् pṛ́tanābhyām	पृतनाभिः pṛ́tanābhiḥ
Dative	पृतनायै pṛ́tanāyai	पृतनाभ्याम् pṛ́tanābhyām	पृतनाभ्यः pṛ́tanābhyaḥ
Ablative	पृतनायाः / पृतनायै² pṛ́tanāyāḥ / pṛ́tanāyai²	पृतनाभ्याम् pṛ́tanābhyām	पृतनाभ्यः pṛ́tanābhyaḥ
Genitive	पृतनायाः / पृतनायै² pṛ́tanāyāḥ / pṛ́tanāyai²	पृतनयोः pṛ́tanayoḥ	पृतनानाम् pṛ́tanānām
Locative	पृतनायाम् pṛ́tanāyām	पृतनयोः pṛ́tanayoḥ	पृतनासु pṛ́tanāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas