पृतना

Sanskrit

Related to पृत् (pṛt).

पृतना • (pṛ́tanā) stem, f

battle, strife, war, combat
Synonyms: पृत् (pṛt), युद्ध (yuddha), आहव (āhava), मृध् (mṛdh), संग्राम (saṃgrāma)
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.85.8.1:
  शूरा॑ इ॒वेद्युयु॑धयो॒ न जग्म॑यः श्रव॒स्यवो॒ न पृत॑नासु येतिरे ।
  śū́rā ivédyúyudhayo ná jágmayaḥ śravasyávo ná pṛ́tanāsu yetire .
  Like heroes, like combatants, like men anxious for food, the swift-moving [Maruts] have engaged in battles.
army; hostile armament or band
Synonyms: सेना (senā), विदथ (vidatha), वरूथिनी (varūthinī), सैन्य (sainya), पृतन्या (pṛtanyā)
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 3.24.1:
  अग्ने॒ सह॑स्व॒ पृत॑ना अ॒भिमा॑ती॒रपा॑स्य ।
  दु॒ष्टर॒स्तर॒न्नरा॑ती॒र्वर्चो॑ धा य॒ज्ञवा॑हसे ॥
  ágne sáhasva pṛ́tanā abhímātīrápāsya .
  duṣṭárastárannárātīrvárco dhā yajñávāhase .
  O Agni, subdue opposing bands, and drive our enemies away.
  Invincible, slay godless foes: give splendour to the worshipper.
(Classical Sanskrit, in the plural) humanity, mankind
Synonyms: नृ (nṛ), मनु (manu)
- c. 700 BCE – 500 BCE, Yāska, Naighaṇṭuka 2.3

Feminine ā-stem declension of पृतना
	singular	dual	plural
nominative	पृतना (pṛ́tanā)	पृतने (pṛ́tane)	पृतनाः (pṛ́tanāḥ)
vocative	पृतने (pṛ́tane)	पृतने (pṛ́tane)	पृतनाः (pṛ́tanāḥ)
accusative	पृतनाम् (pṛ́tanām)	पृतने (pṛ́tane)	पृतनाः (pṛ́tanāḥ)
instrumental	पृतनया (pṛ́tanayā) पृतना¹ (pṛ́tanā¹)	पृतनाभ्याम् (pṛ́tanābhyām)	पृतनाभिः (pṛ́tanābhiḥ)
dative	पृतनायै (pṛ́tanāyai)	पृतनाभ्याम् (pṛ́tanābhyām)	पृतनाभ्यः (pṛ́tanābhyaḥ)
ablative	पृतनायाः (pṛ́tanāyāḥ) पृतनायै² (pṛ́tanāyai²)	पृतनाभ्याम् (pṛ́tanābhyām)	पृतनाभ्यः (pṛ́tanābhyaḥ)
genitive	पृतनायाः (pṛ́tanāyāḥ) पृतनायै² (pṛ́tanāyai²)	पृतनयोः (pṛ́tanayoḥ)	पृतनानाम् (pṛ́tanānām)
locative	पृतनायाम् (pṛ́tanāyām)	पृतनयोः (pṛ́tanayoḥ)	पृतनासु (pṛ́tanāsu)