पहिय

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: पहिया

Apabhramsa

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Prakrit पहिअ (pahia), from Sanskrit पथिक (pathika).[1]

Noun

[edit]

पहिय (pahiyam (Māhārāṣṭrī)

  1. traveller
    • c. 965 CE – 971 CE, Pushpadanta, Nayakumara-Chariu 1.6.10:
      जहिं हालिणि-कलरवमोहियाइँ पहि पहियइँ हरिणा-इव थियाइँ।
      jahiṃ hāliṇi-kalaravamohiyāim̐ pahi pahiyaïm̐ hariṇā-iva thiyāim̐.
      [In the country of Magadha,] travellers, infatuated by the murmur of farmers' wives, stop like deer on the road.

Declension

[edit]
Declension of पहिय (masculine)
singular plural
Nominative पहियु (pahiyu) पहिय (pahiya)
Accusative पहियु (pahiyu) पहिय (pahiya)
Instrumental पहियें (pahiyeṃ) or पहियेणं (pahiyeṇaṃ) or पहियेण (pahiyeṇa) पहिय (pahiya) or पहियेहिं (pahiyehiṃ)
Dative पहियहो (pahiyaho) or पहियसु (pahiyasu) or पहियस्सु (pahiyassu) पहियहं (pahiyahaṃ)
Ablative पहियहे (pahiyahe) or पहियहु (pahiyahu) पहियहुं (pahiyahuṃ)
Genitive पहियहो (pahiyaho) or पहियसु (pahiyasu) or पहियस्सु (pahiyassu) पहियहं (pahiyahaṃ) or पहियाणं (pahiyāṇaṃ) or पहियाण (pahiyāṇa)
Locative पहियि (pahiyi) or पहिये (pahiye) पहियहिं (pahiyahiṃ)
Vocative पहिय (pahiya) पहियहो (pahiyaho)

Descendants

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “pathika”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 437

Old Gujarati

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Apabhramsa पहिय (pahiya), from Prakrit पहिअ (pahia), from Sanskrit पथिक (pathika).[1] Doublet of पथिक(पारण) (pathika(pāraṇa)).

Noun

[edit]

पहिय (pahiyam[1][2]

  1. traveller
    • c. 1400, Bharateśvara Cakravartī Phāga 10.12.3:
      कोमल कूपल पहिय-चित्ति
      करवाल तमालो
      komala kūpala pahiya-citti
      karavāla tamālo

Descendants

[edit]
  • Gujarati: પઈ (paī)
  • Marwari:
    Devanagari script: पई (paī)
    Mahajani script: 𑅨𑅑 (pi /⁠paī⁠/)

References

[edit]