Jump to content

तार्क्ष्य

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Vrddhi derivative of तृक्ष (tṛ́kṣa, Kashyapa) with a -य (-ya) extension.

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

तार्क्ष्य (tā́rkṣya) stemm

  1. an epithet of Garuda
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.89.6:
      स्व॒स्ति न॒ इन्द्रो॑ वृ॒द्धश्र॑वाः स्व॒स्ति न॑: पू॒षा वि॒श्ववे॑दाः।
      स्व॒स्ति न॒स्तार्क्ष्यो॒ अरि॑ष्टनेमिः स्व॒स्ति नो॒ बृह॒स्पति॑र्दधातु॥
      svastí na índro vṛddháśravāḥ svastí na: pūṣā́ viśvávedāḥ.
      svastí nastā́rkṣyo áriṣṭanemiḥ svastí no bṛ́haspátirdadhātu.
      May Indra, who listens to much praise, guard our welfare; may Pūṣā, who knows all things, guard our welfare; may Tārkṣya, with unblemished weapons, guard our welfare.

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of तार्क्ष्य
singular
nominative तार्क्ष्यः (tā́rkṣyaḥ)
vocative तार्क्ष्य (tā́rkṣya)
accusative तार्क्ष्यम् (tā́rkṣyam)
instrumental तार्क्ष्येण (tā́rkṣyeṇa)
dative तार्क्ष्याय (tā́rkṣyāya)
ablative तार्क्ष्यात् (tā́rkṣyāt)
genitive तार्क्ष्यस्य (tā́rkṣyasya)
locative तार्क्ष्ये (tā́rkṣye)