गकार

Sanskrit

Etymology

ग (ga, the letter) +‎ कार (kāra, term designating a letter or sound).

Pronunciation

• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɡɐˈkɑː.ɾɐ/

Noun

गकार • (gakāra) stem, m

1. The name of the Devanagari letter ग (ga).
2. the sound of the ग letter, /ɡɐ/

Inflection

Masculine a-stem declension of गकार
Nom. sg.	गकारः (gakāraḥ)
Gen. sg.	गकारस्य (gakārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	गकारः (gakāraḥ)	गकारौ (gakārau)	गकाराः (gakārāḥ)
Vocative	गकार (gakāra)	गकारौ (gakārau)	गकाराः (gakārāḥ)
Accusative	गकारम् (gakāram)	गकारौ (gakārau)	गकारान् (gakārān)
Instrumental	गकारेन (gakārena)	गकाराभ्याम् (gakārābhyām)	गकारैः (gakāraiḥ)
Dative	गकाराय (gakārāya)	गकाराभ्याम् (gakārābhyām)	गकारेभ्यः (gakārebhyaḥ)
Ablative	गकारात् (gakārāt)	गकाराभ्याम् (gakārābhyām)	गकारेभ्यः (gakārebhyaḥ)
Genitive	गकारस्य (gakārasya)	गकारयोः (gakārayoḥ)	गकारानाम् (gakārānām)
Locative	गकारे (gakāre)	गकारयोः (gakārayoḥ)	गकारेषु (gakāreṣu)

Hypernyms

• कण्ठ्य (kaṇṭhya, “guttural”)
• अल्पप्राण (alpaprāṇa, “unaspirated”)

Coordinate terms

guttural letters and sounds

• ककार (kakāra)
• खकार (khakāra)
• घकार (ghakāra)
• ङकार (ṅakāra)
• हकार (hakāra)

References

• Monier Williams (1899) “गकार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0341.