Jump to content

खण्ड

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /kʰəɳɖ/, [kʰɐ̃ɳɖ]

Noun

[edit]

खण्ड (khaṇḍm (Urdu spelling کھنڈ)

  1. Alternative spelling of खंड (khaṇḍ)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

An internally-derived word, likely of non-Indo-European,[1] probably Dravidian origin; compare Tamil கண்டு (kaṇṭu, hard candy), கண்டம் (kaṇṭam, piece, part), Tamil கட்டு (kaṭṭu, to harden, condense), Tamil கண்டி (kaṇṭi, to cut).[2] Watkins instead suggests a borrowing from Munda,[3] while Mayrhofer mentions a potential connection to क्षद् (kṣad, to cut, carve).[1]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

खण्ड (khaṇḍa) stemm or n

  1. a break, gap
  2. a chip, piece, slice, bit, portion, fragment
  3. clause, chapter, section (of a work, document)
  4. candied sugar, dried molasses, treacle
  5. (archaic) a variety of sugar cane
  6. a continent
  7. (algebra) a term in an equation
  8. a party, number, multitude, assemblage

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of खण्ड (khaṇḍa)
Singular Dual Plural
Nominative खण्डः
khaṇḍaḥ
खण्डौ / खण्डा¹
khaṇḍau / khaṇḍā¹
खण्डाः / खण्डासः¹
khaṇḍāḥ / khaṇḍāsaḥ¹
Vocative खण्ड
khaṇḍa
खण्डौ / खण्डा¹
khaṇḍau / khaṇḍā¹
खण्डाः / खण्डासः¹
khaṇḍāḥ / khaṇḍāsaḥ¹
Accusative खण्डम्
khaṇḍam
खण्डौ / खण्डा¹
khaṇḍau / khaṇḍā¹
खण्डान्
khaṇḍān
Instrumental खण्डेन
khaṇḍena
खण्डाभ्याम्
khaṇḍābhyām
खण्डैः / खण्डेभिः¹
khaṇḍaiḥ / khaṇḍebhiḥ¹
Dative खण्डाय
khaṇḍāya
खण्डाभ्याम्
khaṇḍābhyām
खण्डेभ्यः
khaṇḍebhyaḥ
Ablative खण्डात्
khaṇḍāt
खण्डाभ्याम्
khaṇḍābhyām
खण्डेभ्यः
khaṇḍebhyaḥ
Genitive खण्डस्य
khaṇḍasya
खण्डयोः
khaṇḍayoḥ
खण्डानाम्
khaṇḍānām
Locative खण्डे
khaṇḍe
खण्डयोः
khaṇḍayoḥ
खण्डेषु
khaṇḍeṣu
Notes
  • ¹Vedic
Neuter a-stem declension of खण्ड (khaṇḍa)
Singular Dual Plural
Nominative खण्डम्
khaṇḍam
खण्डे
khaṇḍe
खण्डानि / खण्डा¹
khaṇḍāni / khaṇḍā¹
Vocative खण्ड
khaṇḍa
खण्डे
khaṇḍe
खण्डानि / खण्डा¹
khaṇḍāni / khaṇḍā¹
Accusative खण्डम्
khaṇḍam
खण्डे
khaṇḍe
खण्डानि / खण्डा¹
khaṇḍāni / khaṇḍā¹
Instrumental खण्डेन
khaṇḍena
खण्डाभ्याम्
khaṇḍābhyām
खण्डैः / खण्डेभिः¹
khaṇḍaiḥ / khaṇḍebhiḥ¹
Dative खण्डाय
khaṇḍāya
खण्डाभ्याम्
khaṇḍābhyām
खण्डेभ्यः
khaṇḍebhyaḥ
Ablative खण्डात्
khaṇḍāt
खण्डाभ्याम्
khaṇḍābhyām
खण्डेभ्यः
khaṇḍebhyaḥ
Genitive खण्डस्य
khaṇḍasya
खण्डयोः
khaṇḍayoḥ
खण्डानाम्
khaṇḍānām
Locative खण्डे
khaṇḍe
खण्डयोः
khaṇḍayoḥ
खण्डेषु
khaṇḍeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

[edit]

खण्ड (khaṇḍa) stemm

  1. a flaw in a jewel
  2. a calf with horns half-grown
  3. (music) a kind of measure

Adjective

[edit]

खण्ड (khaṇḍa) stem

  1. broken, having chasms or gaps or breaks
  2. deficient, defective, crippled
  3. not full (as the moon)

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of खण्ड
Nom. sg. खण्डः (khaṇḍaḥ)
Gen. sg. खण्डस्य (khaṇḍasya)
Singular Dual Plural
Nominative खण्डः (khaṇḍaḥ) खण्डौ (khaṇḍau) खण्डाः (khaṇḍāḥ)
Vocative खण्ड (khaṇḍa) खण्डौ (khaṇḍau) खण्डाः (khaṇḍāḥ)
Accusative खण्डम् (khaṇḍam) खण्डौ (khaṇḍau) खण्डान् (khaṇḍān)
Instrumental खण्डेन (khaṇḍena) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डैः (khaṇḍaiḥ)
Dative खण्डाय (khaṇḍāya) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डेभ्यः (khaṇḍebhyaḥ)
Ablative खण्डात् (khaṇḍāt) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डेभ्यः (khaṇḍebhyaḥ)
Genitive खण्डस्य (khaṇḍasya) खण्डयोः (khaṇḍayoḥ) खण्डानाम् (khaṇḍānām)
Locative खण्डे (khaṇḍe) खण्डयोः (khaṇḍayoḥ) खण्डेषु (khaṇḍeṣu)
Feminine ā-stem declension of खण्ड
Nom. sg. खण्डा (khaṇḍā)
Gen. sg. खण्डायाः (khaṇḍāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative खण्डा (khaṇḍā) खण्डे (khaṇḍe) खण्डाः (khaṇḍāḥ)
Vocative खण्डे (khaṇḍe) खण्डे (khaṇḍe) खण्डाः (khaṇḍāḥ)
Accusative खण्डाम् (khaṇḍām) खण्डे (khaṇḍe) खण्डाः (khaṇḍāḥ)
Instrumental खण्डया (khaṇḍayā) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डाभिः (khaṇḍābhiḥ)
Dative खण्डायै (khaṇḍāyai) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डाभ्यः (khaṇḍābhyaḥ)
Ablative खण्डायाः (khaṇḍāyāḥ) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डाभ्यः (khaṇḍābhyaḥ)
Genitive खण्डायाः (khaṇḍāyāḥ) खण्डयोः (khaṇḍayoḥ) खण्डानाम् (khaṇḍānām)
Locative खण्डायाम् (khaṇḍāyām) खण्डयोः (khaṇḍayoḥ) खण्डासु (khaṇḍāsu)
Neuter a-stem declension of खण्ड
Nom. sg. खण्डम् (khaṇḍam)
Gen. sg. खण्डस्य (khaṇḍasya)
Singular Dual Plural
Nominative खण्डम् (khaṇḍam) खण्डे (khaṇḍe) खण्डानि (khaṇḍāni)
Vocative खण्ड (khaṇḍa) खण्डे (khaṇḍe) खण्डानि (khaṇḍāni)
Accusative खण्डम् (khaṇḍam) खण्डे (khaṇḍe) खण्डानि (khaṇḍāni)
Instrumental खण्डेन (khaṇḍena) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डैः (khaṇḍaiḥ)
Dative खण्डाय (khaṇḍāya) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डेभ्यः (khaṇḍebhyaḥ)
Ablative खण्डात् (khaṇḍāt) खण्डाभ्याम् (khaṇḍābhyām) खण्डेभ्यः (khaṇḍebhyaḥ)
Genitive खण्डस्य (khaṇḍasya) खण्डयोः (khaṇḍayoḥ) खण्डानाम् (khaṇḍānām)
Locative खण्डे (khaṇḍe) खण्डयोः (khaṇḍayoḥ) खण्डेषु (khaṇḍeṣu)

Descendants

[edit]

Borrowed Terms

References

[edit]
  1. 1.0 1.1 Mayrhofer, Manfred (1992) “KHAṆḌ”, in Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 444
  2. ^ Douglas Harper (2001–2024) “candy”, in Online Etymology Dictionary.
  3. ^ candy”, in The American Heritage Dictionary of the English Language, 5th edition, Boston, Mass.: Houghton Mifflin Harcourt, 2016, →ISBN.

Further reading

[edit]