किशोर

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit किशोर (kiśora).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /kɪ.ʃoːɾ/

Noun

[edit]

किशोर (kiśorm (Urdu spelling کشور)

  1. youth, juvenile
  2. (law) minor

Declension

[edit]
[edit]

Nepali

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

किशोर (kiśor)

  1. a youth, juvenile; an adolescent

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

किशोर (kiśora) stemm

  1. boy
  2. lad

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of किशोर
Nom. sg. किशोरः (kiśoraḥ)
Gen. sg. किशोरस्य (kiśorasya)
Singular Dual Plural
Nominative किशोरः (kiśoraḥ) किशोरौ (kiśorau) किशोराः (kiśorāḥ)
Vocative किशोर (kiśora) किशोरौ (kiśorau) किशोराः (kiśorāḥ)
Accusative किशोरम् (kiśoram) किशोरौ (kiśorau) किशोरान् (kiśorān)
Instrumental किशोरेन (kiśorena) किशोराभ्याम् (kiśorābhyām) किशोरैः (kiśoraiḥ)
Dative किशोराय (kiśorāya) किशोराभ्याम् (kiśorābhyām) किशोरेभ्यः (kiśorebhyaḥ)
Ablative किशोरात् (kiśorāt) किशोराभ्याम् (kiśorābhyām) किशोरेभ्यः (kiśorebhyaḥ)
Genitive किशोरस्य (kiśorasya) किशोरयोः (kiśorayoḥ) किशोरानाम् (kiśorānām)
Locative किशोरे (kiśore) किशोरयोः (kiśorayoḥ) किशोरेषु (kiśoreṣu)
[edit]

Descendants

[edit]