कान्ति

Hindi

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /kɑːn.t̪iː/, [kä̃ːn̪.t̪iː]

Noun

कान्ति • (kānti) f

1. Alternative spelling of कांति (kānti)

Declension

Declension of कान्ति (fem i-stem)

	singular	plural
direct	कान्ति kānti	कान्तियाँ kāntiyā̃
oblique	कान्ति kānti	कान्तियों kāntiyõ
vocative	कान्ति kānti	कान्तियो kāntiyo

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• কান্তি (Assamese script)
• ᬓᬵᬦ᭄ᬢᬶ (Balinese script)
• কান্তি (Bengali script)
• 𑰎𑰯𑰡𑰿𑰝𑰰 (Bhaiksuki script)
• 𑀓𑀸𑀦𑁆𑀢𑀺 (Brahmi script)
• ကာန္တိ (Burmese script)
• કાન્તિ (Gujarati script)
• ਕਾਨ੍ਤਿ (Gurmukhi script)
• 𑌕𑌾𑌨𑍍𑌤𑌿 (Grantha script)
• ꦏꦴꦤ꧀ꦠꦶ (Javanese script)
• 𑂍𑂰𑂢𑂹𑂞𑂱 (Kaithi script)
• ಕಾನ್ತಿ (Kannada script)
• កាន្តិ (Khmer script)
• ການ຺ຕິ (Lao script)
• കാന്തി (Malayalam script)
• ᡬᠠ᠎᠊ᠠᠨᢠᡳ (Manchu script)
• 𑘎𑘰𑘡𑘿𑘝𑘱 (Modi script)
• ᢉᠠᢗᠨᢐᠢ (Mongolian script)
• 𑦮𑧑𑧁𑧠𑦽𑧒 (Nandinagari script)
• 𑐎𑐵𑐣𑑂𑐟𑐶 (Newa script)
• କାନ୍ତି (Odia script)
• ꢒꢵꢥ꣄ꢡꢶ (Saurashtra script)
• 𑆑𑆳𑆤𑇀𑆠𑆴 (Sharada script)
• 𑖎𑖯𑖡𑖿𑖝𑖰 (Siddham script)
• කාන‍්ති (Sinhalese script)
• 𑩜𑩛𑩯 𑪙𑩫𑩑 (Soyombo script)
• 𑚊𑚭𑚝𑚶𑚙𑚮 (Takri script)
• காந்தி (Tamil script)
• కాన్తి (Telugu script)
• กานฺติ (Thai script)
• ཀཱ་ནྟི (Tibetan script)
• 𑒏𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱 (Tirhuta script)
• 𑨋𑨊𑨝𑩇𑨙𑨁 (Zanabazar Square script)

Etymology

From कम् (kam, “to desire, wish”, root) +‎ -ति (-ti).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɑːn.ti/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈkɑːn̪.t̪i/

Noun

कान्ति • (kānti) stem, f

1. desire, wish
2. loveliness, beauty, splendour, female beauty, personal decoration or embellishment
3. a lovely colour, brightness (especially of the moon)
4. (rhetoric) beauty enhanced by love
5. a lovely or desirable woman personified as the wife of the moon

Declension

Feminine i-stem declension of कान्ति (kānti)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कान्तिः kāntiḥ	कान्ती kāntī	कान्तयः kāntayaḥ
Vocative	कान्ते kānte	कान्ती kāntī	कान्तयः kāntayaḥ
Accusative	कान्तिम् kāntim	कान्ती kāntī	कान्तीः kāntīḥ
Instrumental	कान्त्या / कान्ती¹ kāntyā / kāntī¹	कान्तिभ्याम् kāntibhyām	कान्तिभिः kāntibhiḥ
Dative	कान्तये / कान्त्यै² / कान्ती¹ kāntaye / kāntyai² / kāntī¹	कान्तिभ्याम् kāntibhyām	कान्तिभ्यः kāntibhyaḥ
Ablative	कान्तेः / कान्त्याः² / कान्त्यै³ kānteḥ / kāntyāḥ² / kāntyai³	कान्तिभ्याम् kāntibhyām	कान्तिभ्यः kāntibhyaḥ
Genitive	कान्तेः / कान्त्याः² / कान्त्यै³ kānteḥ / kāntyāḥ² / kāntyai³	कान्त्योः kāntyoḥ	कान्तीनाम् kāntīnām
Locative	कान्तौ / कान्त्याम्² / कान्ता¹ kāntau / kāntyām² / kāntā¹	कान्त्योः kāntyoḥ	कान्तिषु kāntiṣu
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit ³Brāhmaṇas

Derived terms

• कान्तिकर (kāntikara, “beauty-causing”)
• कान्तिद (kāntida, “beauty-giving”)
• कान्तिमत् (kāntimat, “lovely, splendid”)
• कान्तिहर (kāntihara, “beauty-destroying”)
• चन्द्रकान्ति (candrakānti, “the lustre of the moon, moonlight”)
• सूर्यकान्ति (sūryakānti, “the splendor of the sun, sunlight, sunshine”)
• हेमकान्ति (hemakānti, “having a golden lustre, turmeric”)

 

References

• Monier Williams (1899) “कान्ति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 270.
• Otto Böhtlingk, Richard Schmidt (1879-1928) “कान्ति”, in Walter Slaje, Jürgen Hanneder, Paul Molitor, Jörg Ritter, editors, Nachtragswörterbuch des Sanskrit [Dictionary of Sanskrit with supplements] (in German), Halle-Wittenberg: Martin-Luther-Universität, published 2016