करह

Apabhramsa

Etymology

Inherited from Prakrit करह (karaha), from Sanskrit करभ (karabha).

Noun

करह (karaha) m (Māhārāṣṭrī)

1. camel

   Synonym: उट्ट (uṭṭa)

   • Svayambhūdeva, Paümacariu
   • c. 965 CE – 971 CE, Puṣpadanta, Nayakumara-Chariu 3.12.2:

     हय-गय-खर-करह-आरोणइँ
     तइ-लोक्क-चक्क-संखोहणइँ ।

     haya-gaya-khara-karaha-āroṇaïm̐
     taï-lokka-cakka-saṃkhohaṇaïm̐.

     The Trailokya are disturbed by riding on horses, elephants, donkeys and camels.

Declension

Declension of करह (masculine)
	singular	plural
Nominative	करहु (karahu)	करह (karaha)
Accusative	करहु (karahu)	करह (karaha)
Instrumental	करहें (karaheṃ) or करहेणं (karaheṇaṃ) or करहेण (karaheṇa)	करह (karaha) or करहेहिं (karahehiṃ)
Dative	करहहो (karahaho) or करहसु (karahasu) or करहस्सु (karahassu)	करहहं (karahahaṃ)
Ablative	करहहे (karahahe) or करहहु (karahahu)	करहहुं (karahahuṃ)
Genitive	करहहो (karahaho) or करहसु (karahasu) or करहस्सु (karahassu)	करहहं (karahahaṃ) or करहाणं (karahāṇaṃ) or करहाण (karahāṇa)
Locative	करहि (karahi) or करहे (karahe)	करहहिं (karahahiṃ)
Vocative	करह (karaha)	करहहो (karahaho)

Derived terms

Terms inherited from करह-अ (karaha-a) (with Middle Indo-Aryan -𑀓- (-ka-)

• Kannauji: करहा
• Old Bengali: করহা
• Old Gujarati: करहा (karahā), करहां (karahāṃ), करहउ (karahaü), करहु (karahu)
• Old Marathi: kar‍hā, kar‍he

  Devanagari script: कऱ्हा, कऱ्हे

  Modi script: 𑘎𑘨𑘿‍𑘮𑘰, 𑘎𑘨𑘿‍𑘮𑘹

• Sindhi: karahu, karaho

  Arabic script: ڪَرَهُ, ڪَرَهو

  Devanagari script: करहु, करहो

  Khudabadi script: 𑊺𑋙𑋞𑋣, 𑊺𑋙𑋞𑋧

Terms inherited from करह-ल-अ (karaha-la-a) (with Middle Indo-Aryan -𑀮𑁆𑀮- (-lla-) + -𑀓- (-ka-)

• Old Gujarati: करहला (karahalā)
  • Marwari:

    Devanagari script: करहलौ (karahlau)

    Mahajani script: 𑅕𑅭𑅱𑅮𑅒 (krhlu /⁠karahlau⁠/)

• Old Hindi: करहला (karahalā)
• Old Punjabi: ਕਰਹਲਾ (karahalā), ਕਰਹਲੁ (karahalu)

Descendants

• Old Braj: करह (karah)
  • Braj: करह (karah)
• Old Gujarati: करह (karaha)

References

More information

Further reading

• Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “karabhá”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 141

Prakrit

Noun

करह (karaha) m

1. Devanagari script form of 𑀓𑀭𑀳 (“camel”)

Declension

Maharastri declension of करह (masculine)
	singular	plural
Nominative	करहो (karaho)	करहा (karahā)
Accusative	करहं (karahaṃ)	करहे (karahe) or करहा (karahā)
Instrumental	करहेण (karaheṇa) or करहेणं (karaheṇaṃ)	करहेहि (karahehi) or करहेहिं (karahehiṃ)
Dative	करहाअ (karahāa)	—
Ablative	करहाओ (karahāo) or करहाउ (karahāu) or करहा (karahā) or करहाहि (karahāhi) or करहाहिंतो (karahāhiṃto)	—
Genitive	करहस्स (karahassa)	करहाण (karahāṇa) or करहाणं (karahāṇaṃ)
Locative	करहम्मि (karahammi) or करहे (karahe)	करहेसु (karahesu) or करहेसुं (karahesuṃ)
Vocative	करह (karaha) or करहा (karahā)	करहा (karahā)