Jump to content

उदित

From Wiktionary, the free dictionary

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Adjective

[edit]

उदित

  1. Devanagari script form of udita (risen)

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology 1

[edit]

उद्- (ud-, up, above) +‎ इत (ita, past participle of (i, to go)), from Proto-Indo-European *h₁itós.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

उदित (údita) stem

  1. risen, ascended (often applied to the Sun in the Rigveda)
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 10.121.6:
      यं क्रन्द॑सी॒ अव॑सा तस्तभा॒ने अ॒भ्यैक्षे॑तां॒ मन॑सा॒ रेज॑माने ।
      यत्राधि॒ सूर॒ उदि॑तो वि॒भाति॒ कस्मै॑ दे॒वाय॑ ह॒विषा॑ विधेम ॥
      yáṃ krándasī ávasā tastabhāné abhyaíkṣetāṃ mánasā réjamāne.
      yátrā́dhi sū́ra údito vibhā́ti kásmai devā́ya havíṣā vidhema.
      To Him, supported by His help, two armies embattled look while trembling in their spirit,
      When over them the risen Sun is shining. What God shall we adore with our oblation?
  2. high, lofty, tall, elevated
  3. grown, augmented
  4. proud, boasting
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of उदित (údita)
Singular Dual Plural
Nominative उदितः
úditaḥ
उदितौ / उदिता¹
úditau / úditā¹
उदिताः / उदितासः¹
úditāḥ / úditāsaḥ¹
Vocative उदित
údita
उदितौ / उदिता¹
úditau / úditā¹
उदिताः / उदितासः¹
úditāḥ / úditāsaḥ¹
Accusative उदितम्
úditam
उदितौ / उदिता¹
úditau / úditā¹
उदितान्
úditān
Instrumental उदितेन
úditena
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदितैः / उदितेभिः¹
úditaiḥ / úditebhiḥ¹
Dative उदिताय
úditāya
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदितेभ्यः
úditebhyaḥ
Ablative उदितात्
úditāt
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदितेभ्यः
úditebhyaḥ
Genitive उदितस्य
úditasya
उदितयोः
úditayoḥ
उदितानाम्
úditānām
Locative उदिते
údite
उदितयोः
úditayoḥ
उदितेषु
úditeṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of उदिता (úditā)
Singular Dual Plural
Nominative उदिता
úditā
उदिते
údite
उदिताः
úditāḥ
Vocative उदिते
údite
उदिते
údite
उदिताः
úditāḥ
Accusative उदिताम्
úditām
उदिते
údite
उदिताः
úditāḥ
Instrumental उदितया / उदिता¹
úditayā / úditā¹
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदिताभिः
úditābhiḥ
Dative उदितायै
úditāyai
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदिताभ्यः
úditābhyaḥ
Ablative उदितायाः / उदितायै²
úditāyāḥ / úditāyai²
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदिताभ्यः
úditābhyaḥ
Genitive उदितायाः / उदितायै²
úditāyāḥ / úditāyai²
उदितयोः
úditayoḥ
उदितानाम्
úditānām
Locative उदितायाम्
úditāyām
उदितयोः
úditayoḥ
उदितासु
úditāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of उदित (údita)
Singular Dual Plural
Nominative उदितम्
úditam
उदिते
údite
उदितानि / उदिता¹
úditāni / úditā¹
Vocative उदित
údita
उदिते
údite
उदितानि / उदिता¹
úditāni / úditā¹
Accusative उदितम्
úditam
उदिते
údite
उदितानि / उदिता¹
úditāni / úditā¹
Instrumental उदितेन
úditena
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदितैः / उदितेभिः¹
úditaiḥ / úditebhiḥ¹
Dative उदिताय
úditāya
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदितेभ्यः
úditebhyaḥ
Ablative उदितात्
úditāt
उदिताभ्याम्
úditābhyām
उदितेभ्यः
úditebhyaḥ
Genitive उदितस्य
úditasya
उदितयोः
úditayoḥ
उदितानाम्
úditānām
Locative उदिते
údite
उदितयोः
úditayoḥ
उदितेषु
úditeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]
  • Pali: udita
  • Prakrit: 𑀉𑀇𑀅 (uia)
    • Central:
      • Awadhi: उए (ue, they rose)
    • Eastern:

Etymology 2

[edit]

Past participle of वद् (vad, to speak).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

उदित (uditá) stem

  1. said, spoken
  2. proclaimed, announced, declared, communicated
  3. spoken to, addressed
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of उदित (uditá)
Singular Dual Plural
Nominative उदितः
uditáḥ
उदितौ / उदिता¹
uditaú / uditā́¹
उदिताः / उदितासः¹
uditā́ḥ / uditā́saḥ¹
Vocative उदित
údita
उदितौ / उदिता¹
úditau / úditā¹
उदिताः / उदितासः¹
úditāḥ / úditāsaḥ¹
Accusative उदितम्
uditám
उदितौ / उदिता¹
uditaú / uditā́¹
उदितान्
uditā́n
Instrumental उदितेन
uditéna
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदितैः / उदितेभिः¹
uditaíḥ / uditébhiḥ¹
Dative उदिताय
uditā́ya
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदितेभ्यः
uditébhyaḥ
Ablative उदितात्
uditā́t
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदितेभ्यः
uditébhyaḥ
Genitive उदितस्य
uditásya
उदितयोः
uditáyoḥ
उदितानाम्
uditā́nām
Locative उदिते
udité
उदितयोः
uditáyoḥ
उदितेषु
uditéṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of उदिता (uditā́)
Singular Dual Plural
Nominative उदिता
uditā́
उदिते
udité
उदिताः
uditā́ḥ
Vocative उदिते
údite
उदिते
údite
उदिताः
úditāḥ
Accusative उदिताम्
uditā́m
उदिते
udité
उदिताः
uditā́ḥ
Instrumental उदितया / उदिता¹
uditáyā / uditā́¹
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदिताभिः
uditā́bhiḥ
Dative उदितायै
uditā́yai
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदिताभ्यः
uditā́bhyaḥ
Ablative उदितायाः / उदितायै²
uditā́yāḥ / uditā́yai²
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदिताभ्यः
uditā́bhyaḥ
Genitive उदितायाः / उदितायै²
uditā́yāḥ / uditā́yai²
उदितयोः
uditáyoḥ
उदितानाम्
uditā́nām
Locative उदितायाम्
uditā́yām
उदितयोः
uditáyoḥ
उदितासु
uditā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of उदित (uditá)
Singular Dual Plural
Nominative उदितम्
uditám
उदिते
udité
उदितानि / उदिता¹
uditā́ni / uditā́¹
Vocative उदित
údita
उदिते
údite
उदितानि / उदिता¹
úditāni / úditā¹
Accusative उदितम्
uditám
उदिते
udité
उदितानि / उदिता¹
uditā́ni / uditā́¹
Instrumental उदितेन
uditéna
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदितैः / उदितेभिः¹
uditaíḥ / uditébhiḥ¹
Dative उदिताय
uditā́ya
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदितेभ्यः
uditébhyaḥ
Ablative उदितात्
uditā́t
उदिताभ्याम्
uditā́bhyām
उदितेभ्यः
uditébhyaḥ
Genitive उदितस्य
uditásya
उदितयोः
uditáyoḥ
उदितानाम्
uditā́nām
Locative उदिते
udité
उदितयोः
uditáyoḥ
उदितेषु
uditéṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

[edit]