अस्थन्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *h₃ésth₁ (“bone”). See अस्थि (asthi) for cognates.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐs.tʰɐ́n/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɐs̪.t̪ʰɐn̪/

Noun

अस्थन् • (asthán) stem, n

1. a bone
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.84.13:

     इन्द्रो दधीचो अस्थभिर्वृत्राण्यप्रतिष्कुतः ।
     जघान नवतीर्नव ॥

     indro dadhīco asthabhirvṛtrāṇyapratiṣkutaḥ.
     jaghāna navatīrnava.

     Using bones of Dadhyach as weapons, Indra, unstoppable in attack,
     Struck nine-and-ninety Vṛtras dead.

Declension

Neuter an-stem declension of अस्थन्

	singular	dual	plural
nominative	अस्थ (asthá)	अस्थ्नी (asthnī́) अस्थनी (asthánī)	अस्थानि (asthā́ni) अस्थ¹ (asthá¹) अस्था¹ (asthā́¹)
vocative	अस्थन् (ásthan) अस्थ (ástha)	अस्थ्नी (ásthnī) अस्थनी (ásthanī)	अस्थानि (ásthāni) अस्थ¹ (ástha¹) अस्था¹ (ásthā¹)
accusative	अस्थ (asthá)	अस्थ्नी (asthnī́) अस्थनी (asthánī)	अस्थानि (asthā́ni) अस्थ¹ (asthá¹) अस्था¹ (asthā́¹)
instrumental	अस्थ्ना (asthnā́)	अस्थभ्याम् (asthábhyām)	अस्थभिः (asthábhiḥ)
dative	अस्थ्ने (asthné)	अस्थभ्याम् (asthábhyām)	अस्थभ्यः (asthábhyaḥ)
ablative	अस्थ्नः (asthnáḥ)	अस्थभ्याम् (asthábhyām)	अस्थभ्यः (asthábhyaḥ)
genitive	अस्थ्नः (asthnáḥ)	अस्थ्नोः (asthnóḥ)	अस्थ्नाम् (asthnā́m)
locative	अस्थ्नि (asthní) अस्थनि (astháni) अस्थन्¹ (asthán¹)	अस्थ्नोः (asthnóḥ)	अस्थसु (asthásu)

• ¹Vedic

Related terms

• अस्थि (asthi)

References

• Monier Williams (1899) “अस्थन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 122.