अवर

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अवर (avara).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ə.ʋəɾ/, [ɐ.ʋɐɾ]

Adjective

अवर • (avar) (indeclinable)

1. lower, subordinate, sub

   अवर निरीक्षक ― avar nirīkṣak ― subinspector

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “अवर”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Old Gujarati

Etymology

From Sauraseni Prakrit 𑀅𑀯𑀭 (avara), from Sanskrit अपर (apara).

Adjective

अवर • (avara)

1. other

Descendants

• Gujarati: અવર (avar)

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• অৱৰ (Assamese script)
• ᬅᬯᬭ (Balinese script)
• অবর (Bengali script)
• 𑰀𑰪𑰨 (Bhaiksuki script)
• 𑀅𑀯𑀭 (Brahmi script)
• အဝရ (Burmese script)
• અવર (Gujarati script)
• ਅਵਰ (Gurmukhi script)
• 𑌅𑌵𑌰 (Grantha script)
• ꦄꦮꦫ (Javanese script)
• 𑂃𑂫𑂩 (Kaithi script)
• ಅವರ (Kannada script)
• អវរ (Khmer script)
• ອວຣ (Lao script)
• അവര (Malayalam script)
• ᠠᠸᠠᡵᠠ (Manchu script)
• 𑘀𑘪𑘨 (Modi script)
• ᠠᠸᠠᠷᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦠𑧊𑧈 (Nandinagari script)
• 𑐀𑐰𑐬 (Newa script)
• ଅଵର (Odia script)
• ꢂꢮꢬ (Saurashtra script)
• 𑆃𑆮𑆫 (Sharada script)
• 𑖀𑖪𑖨 (Siddham script)
• අවර (Sinhalese script)
• 𑩐𑩾𑩼 (Soyombo script)
• 𑚀𑚦𑚤 (Takri script)
• அவர (Tamil script)
• అవర (Telugu script)
• อวร (Thai script)
• ཨ་ཝ་ར (Tibetan script)
• 𑒁𑒫𑒩 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨭𑨫 (Zanabazar Square script)

Etymology

From अव (ava) +‎ -र (-ra), ultimately from Proto-Indo-European *h₂éwo (“off, away, down”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ.ʋɐ.ɾɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɐ.ʋɐ.ɾɐ/

Adjective

अवर • (avará)

1. below, inferior
2. low, mean, unimportant, of small value
3. posterior, hinder, later, last, younger
4. nearer
5. western
6. preceding (with abl.)

Declension

Masculine a-stem declension of अवर

	singular	dual	plural
nominative	अवरः (avaráḥ)	अवरौ (avaraú) अवरा¹ (avarā́¹)	अवराः (avarā́ḥ) अवरासः¹ (avarā́saḥ¹)
vocative	अवर (ávara)	अवरौ (ávarau) अवरा¹ (ávarā¹)	अवराः (ávarāḥ) अवरासः¹ (ávarāsaḥ¹)
accusative	अवरम् (avarám)	अवरौ (avaraú) अवरा¹ (avarā́¹)	अवरान् (avarā́n)
instrumental	अवरेण (avaréṇa)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवरैः (avaraíḥ) अवरेभिः¹ (avarébhiḥ¹)
dative	अवराय (avarā́ya)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवरेभ्यः (avarébhyaḥ)
ablative	अवरात् (avarā́t)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवरेभ्यः (avarébhyaḥ)
genitive	अवरस्य (avarásya)	अवरयोः (avaráyoḥ)	अवराणाम् (avarā́ṇām)
locative	अवरे (avaré)	अवरयोः (avaráyoḥ)	अवरेषु (avaréṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of अवरा

	singular	dual	plural
nominative	अवरा (avarā́)	अवरे (avaré)	अवराः (avarā́ḥ)
vocative	अवरे (ávare)	अवरे (ávare)	अवराः (ávarāḥ)
accusative	अवराम् (avarā́m)	अवरे (avaré)	अवराः (avarā́ḥ)
instrumental	अवरया (avaráyā) अवरा¹ (avarā́¹)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवराभिः (avarā́bhiḥ)
dative	अवरायै (avarā́yai)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवराभ्यः (avarā́bhyaḥ)
ablative	अवरायाः (avarā́yāḥ) अवरायै² (avarā́yai²)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवराभ्यः (avarā́bhyaḥ)
genitive	अवरायाः (avarā́yāḥ) अवरायै² (avarā́yai²)	अवरयोः (avaráyoḥ)	अवराणाम् (avarā́ṇām)
locative	अवरायाम् (avarā́yām)	अवरयोः (avaráyoḥ)	अवरासु (avarā́su)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of अवर

	singular	dual	plural
nominative	अवरम् (avarám)	अवरे (avaré)	अवराणि (avarā́ṇi) अवरा¹ (avarā́¹)
vocative	अवर (ávara)	अवरे (ávare)	अवराणि (ávarāṇi) अवरा¹ (ávarā¹)
accusative	अवरम् (avarám)	अवरे (avaré)	अवराणि (avarā́ṇi) अवरा¹ (avarā́¹)
instrumental	अवरेण (avaréṇa)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवरैः (avaraíḥ) अवरेभिः¹ (avarébhiḥ¹)
dative	अवराय (avarā́ya)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवरेभ्यः (avarébhyaḥ)
ablative	अवरात् (avarā́t)	अवराभ्याम् (avarā́bhyām)	अवरेभ्यः (avarébhyaḥ)
genitive	अवरस्य (avarásya)	अवरयोः (avaráyoḥ)	अवराणाम् (avarā́ṇām)
locative	अवरे (avaré)	अवरयोः (avaráyoḥ)	अवरेषु (avaréṣu)

• ¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “अवर”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 102/2.
• Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎^[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 132