अत्तृ

Sanskrit

From Proto-Indo-European *h₁éd-tōr (“eater”), from *h₁ed- (“to eat”). Cognate with Latin ēsor (“eater”) and English eater.

अत्तृ • (attṛ́) stem, m

eater; one who eats
- c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda 6.142.3:
  पृणन्तो अक्षिताः सन्त्व् अत्तारः सन्त्व् अक्षिताः ॥
  pṛṇanto akṣitāḥ santv attāraḥ santv akṣitāḥ.
  Exhaustless be thy givers, and exhaustless those who eat of thee.

Masculine ṛ-stem declension of अत्तृ
	singular	dual	plural
nominative	अत्ता (attā́)	अत्तारौ (attā́rau) अत्तारा¹ (attā́rā¹)	अत्तारः (attā́raḥ)
vocative	अत्तः (áttaḥ)	अत्तारौ (áttārau) अत्तारा¹ (áttārā¹)	अत्तारः (áttāraḥ)
accusative	अत्तारम् (attā́ram)	अत्तारौ (attā́rau) अत्तारा¹ (attā́rā¹)	अत्तॄन् (attṝ́n)
instrumental	अत्त्रा (attrā́)	अत्तृभ्याम् (attṛ́bhyām)	अत्तृभिः (attṛ́bhiḥ)
dative	अत्त्रे (attré)	अत्तृभ्याम् (attṛ́bhyām)	अत्तृभ्यः (attṛ́bhyaḥ)
ablative	अत्तुः (attúḥ)	अत्तृभ्याम् (attṛ́bhyām)	अत्तृभ्यः (attṛ́bhyaḥ)
genitive	अत्तुः (attúḥ)	अत्त्रोः (attróḥ)	अत्तॄणाम् (attṝṇā́m)
locative	अत्तरि (attári)	अत्त्रोः (attróḥ)	अत्तृषु (attṛ́ṣu)

Monier Williams (1899) “अत्तृ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0017.
Arthur Anthony Macdonell (1893) “अत्तृ”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press