अत्तृ

Sanskrit

From Proto-Indo-European *h₁éd-tōr (“eater”), from *h₁ed- (“to eat”). Cognate with Latin ēsor (“eater”) and English eater.

अत्तृ • (attṛ́) stem, m

eater; one who eats
- c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda 6.142.3:
  पृणन्तो अक्षिताः सन्त्व् अत्तारः सन्त्व् अक्षिताः ॥
  pṛṇanto akṣitāḥ santv attāraḥ santv akṣitāḥ.
  Exhaustless be thy givers, and exhaustless those who eat of thee.

Masculine ṛ-stem declension of अत्तृ (attṛ́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अत्ता attā́	अत्तारौ / अत्तारा¹ attā́rau / attā́rā¹	अत्तारः attā́raḥ
Vocative	अत्तः áttaḥ	अत्तारौ / अत्तारा¹ áttārau / áttārā¹	अत्तारः áttāraḥ
Accusative	अत्तारम् attā́ram	अत्तारौ / अत्तारा¹ attā́rau / attā́rā¹	अत्तॄन् attṝ́n
Instrumental	अत्त्रा attrā́	अत्तृभ्याम् attṛ́bhyām	अत्तृभिः attṛ́bhiḥ
Dative	अत्त्रे attré	अत्तृभ्याम् attṛ́bhyām	अत्तृभ्यः attṛ́bhyaḥ
Ablative	अत्तुः attúḥ	अत्तृभ्याम् attṛ́bhyām	अत्तृभ्यः attṛ́bhyaḥ
Genitive	अत्तुः attúḥ	अत्त्रोः attróḥ	अत्तॄणाम् attṝṇā́m
Locative	अत्तरि attári	अत्त्रोः attróḥ	अत्तृषु attṛ́ṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “अत्तृ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0017.
Arthur Anthony Macdonell (1893) “अत्तृ”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press