کردار

Persian

Etymology

Formed of کردن (kardan, “to do”) +‎ ـار (-âr).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [kiɾ.dɑːɾ]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [kʰɪɾ.d̪ɑːɾ]

• (Dari, formal) IPA^(key): [kʰɪɾ.d̪ɑːɾ]
  • (Kabuli) IPA^(key): [kʰɪɾ.d̪ɑːɾ]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [kʰiɾ.d̪ɔːɾ]

• (Iran, formal) IPA^(key): [kʰʲeɹ.d̪ɒːɹ]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [kʰiɾ.d̪ɔɾ]

Readings
Classical reading?	kirdār
Dari reading?	kirdār
Iranian reading?	kerdâr
Tajik reading?	kirdor

Noun

Dari	کردار
Iranian Persian
Tajik	кирдор

کردار • (kerdâr) (plural کردارها (kerdâr-hâ))

1. act, action, deed

Inflection

Basic forms of کردار (kerdâr)
	singular	plural
bare	کردار (kerdâr)	کردارها (kerdâr-hấ) کردارا △ (kerdârấ)
definitive direct object	کردار را (kerdâr râ) کردار رو △ (kerdâro)	کردارها را (kerdâr-hấ râ) کردارا رو △ (kerdârấ ro)
ezâfe	کردار (kerdâr-e)	کردارهای (kerdâr-hấ-ye) کردارای △ (kerdârấ-ye)
marked indefinite or relative definite	کرداری (kerdâr-i)	کردارهایی (kerdârấn-i, kerdâr-hấ-i) کردارایی △ (kerdârấi)
△ Colloquial.

Possessive forms of کردار (kerdâr)
	singular	plural
1st person singular (“my”)	کردارم (kerdấram)	کردارهایم (kerdâr-hấyam) کردارهام، کردارام △ (kerdârấm)
2nd person singular (“your”)	کردارت (kerdấrat) [Term?] △ (kerdấret)	کردارهایت (kerdâr-hấyat) کردارهات، کردارات △ (kerdârất)
3rd person singular (“his, her, its”)	کردارش (kerdấraš) [Term?] △ (kerdấreš)	کردارهایش (kerdâr-hấyaš) کردارهاش، کرداراش △ (kerdârấš)
1st plural (“our”)	کردارمان (kerdấremân) کردارمون △ (kerdấremun)	کردارهایمان (kerdâr-hấyemân) کردارهامون، کردارامون △ (kerdârấmun)
2nd plural (“your”)	کردارتان (kerdấretân) کردارتون △ (kerdấretun)	کردارهایتان (kerdâr-hấyetân) کردارهاتون، کرداراتون △ (kerdârấtun)
3rd plural (“their”)	کردارشان (kerdấrešân) کردارشون △ (kerdấrešun)	کردارهایشان (kerdâr-hấyešân) کردارهاشون، کرداراشون △ (kerdârấšun)
△ Colloquial.

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian کِرْدَار (kirdār). First attested in c. 1649 as Middle Hindi کردار (krdar).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /kɪɾ.d̪ɑːɾ/
• Rhymes: -ɑːɾ
• Hyphenation: کِر‧دار

Noun

کِرْدار • (kirdār) m (Hindi spelling किरदार)

1. character; behaviour
2. character; role
3. contribution

Declension

Declension of کردار
	singular	plural
direct	کردار (kirdār)	کردار (kirdār)
oblique	کردار (kirdār)	کرداروں (kirdārõ)
vocative	کردار (kirdār)	کردارو (kirdāro)

Further reading

More information

• “کردار”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2024.
• Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “کردار”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
• Platts, John T. (1884) “کردار”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
• S. W. Fallon (1879) “کردار”, in A New Hindustani-English Dictionary, Banaras, London: Trubner and Co.
• John Shakespear (1834) “کردار”, in A dictionary, Hindustani and English: with a copious index, fitting the work to serve, also, as a dictionary of English and Hindustani, 3^rd edition, London: J.L. Cox and Son, →OCLC