ودى

Arabic

Root
و د ي (w d y)
4 terms

Verb

وَدَّى • (waddā) II (non-past يُوَدِّي (yuwaddī), verbal noun تَوْدِيَة (tawdiya))

1. to take (something or someone somewhere); to bring (something or someone to a location)

Conjugation

    Conjugation of وَدَّى (II, final-weak, full passive, verbal noun تَوْدِيَة)

verbal noun الْمَصْدَر						تَوْدِيَة tawdiya
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُوَدٍّ muwaddin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُوَدًّى muwaddan
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَدَّيْتُ waddaytu	وَدَّيْتَ waddayta	وَدَّى waddā		وَدَّيْتُمَا waddaytumā	وَدَّيَا waddayā		وَدَّيْنَا waddaynā	وَدَّيْتُمْ waddaytum	وَدَّوْا waddaw
	f		وَدَّيْتِ waddayti	وَدَّتْ waddat			وَدَّتَا waddatā			وَدَّيْتُنَّ waddaytunna	وَدَّيْنَ waddayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُوَدِّي ʔuwaddī	تُوَدِّي tuwaddī	يُوَدِّي yuwaddī		تُوَدِّيَانِ tuwaddiyāni	يُوَدِّيَانِ yuwaddiyāni		نُوَدِّي nuwaddī	تُوَدُّونَ tuwaddūna	يُوَدُّونَ yuwaddūna
	f		تُوَدِّينَ tuwaddīna	تُوَدِّي tuwaddī			تُوَدِّيَانِ tuwaddiyāni			تُوَدِّينَ tuwaddīna	يُوَدِّينَ yuwaddīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوَدِّيَ ʔuwaddiya	تُوَدِّيَ tuwaddiya	يُوَدِّيَ yuwaddiya		تُوَدِّيَا tuwaddiyā	يُوَدِّيَا yuwaddiyā		نُوَدِّيَ nuwaddiya	تُوَدُّوا tuwaddū	يُوَدُّوا yuwaddū
	f		تُوَدِّي tuwaddī	تُوَدِّيَ tuwaddiya			تُوَدِّيَا tuwaddiyā			تُوَدِّينَ tuwaddīna	يُوَدِّينَ yuwaddīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوَدِّ ʔuwaddi	تُوَدِّ tuwaddi	يُوَدِّ yuwaddi		تُوَدِّيَا tuwaddiyā	يُوَدِّيَا yuwaddiyā		نُوَدِّ nuwaddi	تُوَدُّوا tuwaddū	يُوَدُّوا yuwaddū
	f		تُوَدِّي tuwaddī	تُوَدِّ tuwaddi			تُوَدِّيَا tuwaddiyā			تُوَدِّينَ tuwaddīna	يُوَدِّينَ yuwaddīna
imperative الْأَمْر	m		وَدِّ waddi			وَدِّيَا waddiyā				وَدُّوا waddū
	f		وَدِّي waddī							وَدِّينَ waddīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وُدِّيتُ wuddītu	وُدِّيتَ wuddīta	وُدِّيَ wuddiya		وُدِّيتُمَا wuddītumā	وُدِّيَا wuddiyā		وُدِّينَا wuddīnā	وُدِّيتُمْ wuddītum	وُدُّوا wuddū
	f		وُدِّيتِ wuddīti	وُدِّيَتْ wuddiyat			وُدِّيَتَا wuddiyatā			وُدِّيتُنَّ wuddītunna	وُدِّينَ wuddīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُوَدَّى ʔuwaddā	تُوَدَّى tuwaddā	يُوَدَّى yuwaddā		تُوَدَّيَانِ tuwaddayāni	يُوَدَّيَانِ yuwaddayāni		نُوَدَّى nuwaddā	تُوَدَّوْنَ tuwaddawna	يُوَدَّوْنَ yuwaddawna
	f		تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	تُوَدَّى tuwaddā			تُوَدَّيَانِ tuwaddayāni			تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	يُوَدَّيْنَ yuwaddayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُوَدَّى ʔuwaddā	تُوَدَّى tuwaddā	يُوَدَّى yuwaddā		تُوَدَّيَا tuwaddayā	يُوَدَّيَا yuwaddayā		نُوَدَّى nuwaddā	تُوَدَّوْا tuwaddaw	يُوَدَّوْا yuwaddaw
	f		تُوَدَّيْ tuwadday	تُوَدَّى tuwaddā			تُوَدَّيَا tuwaddayā			تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	يُوَدَّيْنَ yuwaddayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُوَدَّ ʔuwadda	تُوَدَّ tuwadda	يُوَدَّ yuwadda		تُوَدَّيَا tuwaddayā	يُوَدَّيَا yuwaddayā		نُوَدَّ nuwadda	تُوَدَّوْا tuwaddaw	يُوَدَّوْا yuwaddaw
	f		تُوَدَّيْ tuwadday	تُوَدَّ tuwadda			تُوَدَّيَا tuwaddayā			تُوَدَّيْنَ tuwaddayna	يُوَدَّيْنَ yuwaddayna

Verb

وَدَى • (wadā) I (non-past يَدِي (yadī), verbal noun وَدْي (wady))

1. to let come up, to bring near
2. to protrude, to whip out for discharge [with accusative ‘the penis’]
3. to give bloodwite (دِيَة (diya)) to

Conjugation

    Conjugation of وَدَى (I, assimilated+final-weak, a ~ i, full passive (?), verbal noun وَدْي)

verbal noun الْمَصْدَر						وَدْي wady
active participle اِسْم الْفَاعِل						وَادٍ wādin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَوْدِيّ mawdiyy
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وَدَيْتُ wadaytu	وَدَيْتَ wadayta	وَدَى wadā		وَدَيْتُمَا wadaytumā	وَدَيَا wadayā		وَدَيْنَا wadaynā	وَدَيْتُمْ wadaytum	وَدَوْا wadaw
	f		وَدَيْتِ wadayti	وَدَتْ wadat			وَدَتَا wadatā			وَدَيْتُنَّ wadaytunna	وَدَيْنَ wadayna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدِي ʔadī	تَدِي tadī	يَدِي yadī		تَدِيَانِ tadiyāni	يَدِيَانِ yadiyāni		نَدِي nadī	تَدُونَ tadūna	يَدُونَ yadūna
	f		تَدِينَ tadīna	تَدِي tadī			تَدِيَانِ tadiyāni			تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدِيَ ʔadiya	تَدِيَ tadiya	يَدِيَ yadiya		تَدِيَا tadiyā	يَدِيَا yadiyā		نَدِيَ nadiya	تَدُوا tadū	يَدُوا yadū
	f		تَدِي tadī	تَدِيَ tadiya			تَدِيَا tadiyā			تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدِ ʔadi	تَدِ tadi	يَدِ yadi		تَدِيَا tadiyā	يَدِيَا yadiyā		نَدِ nadi	تَدُوا tadū	يَدُوا yadū
	f		تَدِي tadī	تَدِ tadi			تَدِيَا tadiyā			تَدِينَ tadīna	يَدِينَ yadīna
imperative الْأَمْر	m		دِ di			دِيَا diyā				دُوا dū
	f		دِي dī							دِينَ dīna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	وُدِيتُ wudītu	وُدِيتَ wudīta	وُدِيَ wudiya		وُدِيتُمَا wudītumā	وُدِيَا wudiyā		وُدِينَا wudīnā	وُدِيتُمْ wudītum	وُدُوا wudū
	f		وُدِيتِ wudīti	وُدِيَتْ wudiyat			وُدِيَتَا wudiyatā			وُدِيتُنَّ wudītunna	وُدِينَ wudīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُودَى ʔūdā	تُودَى tūdā	يُودَى yūdā		تُودَيَانِ tūdayāni	يُودَيَانِ yūdayāni		نُودَى nūdā	تُودَوْنَ tūdawna	يُودَوْنَ yūdawna
	f		تُودَيْنَ tūdayna	تُودَى tūdā			تُودَيَانِ tūdayāni			تُودَيْنَ tūdayna	يُودَيْنَ yūdayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُودَى ʔūdā	تُودَى tūdā	يُودَى yūdā		تُودَيَا tūdayā	يُودَيَا yūdayā		نُودَى nūdā	تُودَوْا tūdaw	يُودَوْا yūdaw
	f		تُودَيْ tūday	تُودَى tūdā			تُودَيَا tūdayā			تُودَيْنَ tūdayna	يُودَيْنَ yūdayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُودَ ʔūda	تُودَ tūda	يُودَ yūda		تُودَيَا tūdayā	يُودَيَا yūdayā		نُودَ nūda	تُودَوْا tūdaw	يُودَوْا yūdaw
	f		تُودَيْ tūday	تُودَ tūda			تُودَيَا tūdayā			تُودَيْنَ tūdayna	يُودَيْنَ yūdayna

Gulf Arabic

Etymology

From Arabic وَدَّىٰ (waddā).

Pronunciation

• IPA^(key): /wəd.də/

Verb

ودى • (wadda) II (non-past يودي (ywaddi, ywiddi))

1. (ditransitive, also figuratively) to take something or someone somewhere, to bring or deliver a person or thing to a location.

   الاستاذ ودى طلبته رحلة

   il-istāḏ wadda ṭalabta riḥla

   the teacher took his students (on) a trip

Derived terms

• يودي (ywaddi, ywiddi, “ok, acceptable, suitable, terrific”)

Hijazi Arabic

Root
و د ي
1 term

Etymology

From Arabic وَدَّى (waddā).

Pronunciation

• IPA^(key): /wad.da/

Verb

وَدَّى • (wadda) II (non-past يِوَدِّي (yiwaddi))

1. to carry off, to send to, to bring to, to take to

Conjugation

Conjugation of ودى (wadda)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	وديت (waddēt)	وديت (waddēt)	ودى (wadda)		ودينا (waddēna)	وديتوا (waddētu)	ودوا (waddu)
	f		وديتي (waddēti)	ودت (waddat)
non-past	m	أودي (ʔawaddi)	تودي (tiwaddi)	يودي (yiwaddi)		نودي (niwaddi)	تودوا (tiwaddu)	يودوا (yiwaddu)
	f		تودي (tiwaddi)	تودي (tiwaddi)
imperative	m		ودي (waddi)				ودوا (waddu)
	f		ودي (waddi)