قومق

Old Anatolian Turkish

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *ko-. Compare Khalaj qômaq.

Verb

قومق (qomaq)

1. (transitive) to put, to place

   Synonym: براقمق (bıraqmaq)

2. (transitive) to put aside
3. (ditransitive) to leave

   Synonym: براقمق (bıraqmaq)

4. (ditransitive) to leave, to leave behind, to leave something after departure or death

   Synonym: براقمق (bıraqmaq)

5. (ditransitive, figurative) to task, to assign a task
6. (transitive) to allow

   Synonym: دستور ویرمك (dästūr vermäk)

7. (transitive) to let go, to set free

   Synonym: براقمق (bıraqmaq)

8. (transitive) to impress

Related terms

• قوشمق (qoşmaq)
• قونمق (qonmaq)
• قویمق (qoymaq)

Descendants

• ⇒ Gagauz: ko
• Ottoman Turkish: قومق (komak)
  • Turkish: komak

Further reading

• Kanar, Mehmet (2018) “komak”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 453
• Nişanyan, Sevan (2002–) “komak”, in Nişanyan Sözlük
• “komak”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977

Ottoman Turkish

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish قومق (qomaq), from Proto-Turkic *ko-.

Verb

قومق • (komak)

1. Alternative form of قویمق (koymak)

Usage notes

• Eclipsed by قویمق (koymak) in the literary İstanbul dialect after 16th Century.

Descendants

• Turkish: komak

Further reading

• “komak”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
• Nişanyan, Sevan (2002–) “komak”, in Nişanyan Sözlük