قنطر

Arabic

Etymology 1

From قِنْطَار (qinṭār, “hundredweight”). Together the words form a root ق ن ط ر (q-n-ṭ-r).

Pronunciation

• IPA^(key): /qan.tˤa.ra/

Verb

قَنْطَرَ • (qanṭara) Iq (non-past يُقَنْطِرُ (yuqanṭiru), verbal noun قَنْطَرَة (qanṭara))

1. to heap up great possessions; to own great wealth
   • 609–632 CE, Qur'an, 3:14:

     زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ ٱلشَّهَوَاتِ مِنَ ٱلنِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَٱلْقَنَاطِيرِ ٱلْمُقَنْطَرَةِ مِنَ ٱلذَّهَبِ وَٱلْفِضَّةِ وَٱلْخَيْلِ ٱلْمُسَوَّمَةِ وَٱلْأَنْعَامِ وَٱلْحَرْثِ ذٰلِكَ مَتَاعُ ٱلْحَيَاةِ ٱلدُّنْيَا وَٱللّٰهُ عِنْدَهُ حُسْنُ ٱلْمَآبِ

     zuyyina li-n-nāsi ḥubbu š-šahawāti mina n-nisāʾi wālbanīna wal-qanāṭīri l-muqanṭarati mina ḏ-ḏahabi wal-fiḍḍati wal-ḵayli l-musawwamati wal-ʾanʿāmi wal-ḥarṯi ḏālika matāʿu l-ḥayāti d-dunyā wal-lāhu ʿindahu ḥusnu l-maʾābi

     Beautified for men is the love of things they covet, women, children, heaped-up wealth of gold and silver, branded beautiful horses, cattle and cropland. This is the pleasure of the present world’s life, but Allah has the finest return with Him.

Conjugation

    Conjugation of قَنْطَرَ (Iq, sound, full passive, verbal noun قَنْطَرَة)

verbal noun الْمَصْدَر						قَنْطَرَة qanṭara
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُقَنْطِر muqanṭir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُقَنْطَر muqanṭar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قَنْطَرْتُ qanṭartu	قَنْطَرْتَ qanṭarta	قَنْطَرَ qanṭara		قَنْطَرْتُمَا qanṭartumā	قَنْطَرَا qanṭarā		قَنْطَرْنَا qanṭarnā	قَنْطَرْتُمْ qanṭartum	قَنْطَرُوا qanṭarū
	f		قَنْطَرْتِ qanṭarti	قَنْطَرَتْ qanṭarat			قَنْطَرَتَا qanṭaratā			قَنْطَرْتُنَّ qanṭartunna	قَنْطَرْنَ qanṭarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَنْطِرُ ʔuqanṭiru	تُقَنْطِرُ tuqanṭiru	يُقَنْطِرُ yuqanṭiru		تُقَنْطِرَانِ tuqanṭirāni	يُقَنْطِرَانِ yuqanṭirāni		نُقَنْطِرُ nuqanṭiru	تُقَنْطِرُونَ tuqanṭirūna	يُقَنْطِرُونَ yuqanṭirūna
	f		تُقَنْطِرِينَ tuqanṭirīna	تُقَنْطِرُ tuqanṭiru			تُقَنْطِرَانِ tuqanṭirāni			تُقَنْطِرْنَ tuqanṭirna	يُقَنْطِرْنَ yuqanṭirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَنْطِرَ ʔuqanṭira	تُقَنْطِرَ tuqanṭira	يُقَنْطِرَ yuqanṭira		تُقَنْطِرَا tuqanṭirā	يُقَنْطِرَا yuqanṭirā		نُقَنْطِرَ nuqanṭira	تُقَنْطِرُوا tuqanṭirū	يُقَنْطِرُوا yuqanṭirū
	f		تُقَنْطِرِي tuqanṭirī	تُقَنْطِرَ tuqanṭira			تُقَنْطِرَا tuqanṭirā			تُقَنْطِرْنَ tuqanṭirna	يُقَنْطِرْنَ yuqanṭirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَنْطِرْ ʔuqanṭir	تُقَنْطِرْ tuqanṭir	يُقَنْطِرْ yuqanṭir		تُقَنْطِرَا tuqanṭirā	يُقَنْطِرَا yuqanṭirā		نُقَنْطِرْ nuqanṭir	تُقَنْطِرُوا tuqanṭirū	يُقَنْطِرُوا yuqanṭirū
	f		تُقَنْطِرِي tuqanṭirī	تُقَنْطِرْ tuqanṭir			تُقَنْطِرَا tuqanṭirā			تُقَنْطِرْنَ tuqanṭirna	يُقَنْطِرْنَ yuqanṭirna
imperative الْأَمْر	m		قَنْطِرْ qanṭir			قَنْطِرَا qanṭirā				قَنْطِرُوا qanṭirū
	f		قَنْطِرِي qanṭirī							قَنْطِرْنَ qanṭirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قُنْطِرْتُ qunṭirtu	قُنْطِرْتَ qunṭirta	قُنْطِرَ qunṭira		قُنْطِرْتُمَا qunṭirtumā	قُنْطِرَا qunṭirā		قُنْطِرْنَا qunṭirnā	قُنْطِرْتُمْ qunṭirtum	قُنْطِرُوا qunṭirū
	f		قُنْطِرْتِ qunṭirti	قُنْطِرَتْ qunṭirat			قُنْطِرَتَا qunṭiratā			قُنْطِرْتُنَّ qunṭirtunna	قُنْطِرْنَ qunṭirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَنْطَرُ ʔuqanṭaru	تُقَنْطَرُ tuqanṭaru	يُقَنْطَرُ yuqanṭaru		تُقَنْطَرَانِ tuqanṭarāni	يُقَنْطَرَانِ yuqanṭarāni		نُقَنْطَرُ nuqanṭaru	تُقَنْطَرُونَ tuqanṭarūna	يُقَنْطَرُونَ yuqanṭarūna
	f		تُقَنْطَرِينَ tuqanṭarīna	تُقَنْطَرُ tuqanṭaru			تُقَنْطَرَانِ tuqanṭarāni			تُقَنْطَرْنَ tuqanṭarna	يُقَنْطَرْنَ yuqanṭarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَنْطَرَ ʔuqanṭara	تُقَنْطَرَ tuqanṭara	يُقَنْطَرَ yuqanṭara		تُقَنْطَرَا tuqanṭarā	يُقَنْطَرَا yuqanṭarā		نُقَنْطَرَ nuqanṭara	تُقَنْطَرُوا tuqanṭarū	يُقَنْطَرُوا yuqanṭarū
	f		تُقَنْطَرِي tuqanṭarī	تُقَنْطَرَ tuqanṭara			تُقَنْطَرَا tuqanṭarā			تُقَنْطَرْنَ tuqanṭarna	يُقَنْطَرْنَ yuqanṭarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَنْطَرْ ʔuqanṭar	تُقَنْطَرْ tuqanṭar	يُقَنْطَرْ yuqanṭar		تُقَنْطَرَا tuqanṭarā	يُقَنْطَرَا yuqanṭarā		نُقَنْطَرْ nuqanṭar	تُقَنْطَرُوا tuqanṭarū	يُقَنْطَرُوا yuqanṭarū
	f		تُقَنْطَرِي tuqanṭarī	تُقَنْطَرْ tuqanṭar			تُقَنْطَرَا tuqanṭarā			تُقَنْطَرْنَ tuqanṭarna	يُقَنْطَرْنَ yuqanṭarna

Etymology 2

From قَنْطَرَة (qanṭara, “arch; vault”). Together the words form a root ق ن ط ر (q-n-ṭ-r).

Pronunciation

• IPA^(key): /qan.tˤa.ra/

Verb

قَنْطَرَ • (qanṭara) Iq (non-past يُقَنْطِرُ (yuqanṭiru), verbal noun قَنْطَرَة (qanṭara))

1. to vault, to arch over

Conjugation

    Conjugation of قَنْطَرَ (Iq, sound, full passive, verbal noun قَنْطَرَة)

verbal noun الْمَصْدَر						قَنْطَرَة qanṭara
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُقَنْطِر muqanṭir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُقَنْطَر muqanṭar
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قَنْطَرْتُ qanṭartu	قَنْطَرْتَ qanṭarta	قَنْطَرَ qanṭara		قَنْطَرْتُمَا qanṭartumā	قَنْطَرَا qanṭarā		قَنْطَرْنَا qanṭarnā	قَنْطَرْتُمْ qanṭartum	قَنْطَرُوا qanṭarū
	f		قَنْطَرْتِ qanṭarti	قَنْطَرَتْ qanṭarat			قَنْطَرَتَا qanṭaratā			قَنْطَرْتُنَّ qanṭartunna	قَنْطَرْنَ qanṭarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَنْطِرُ ʔuqanṭiru	تُقَنْطِرُ tuqanṭiru	يُقَنْطِرُ yuqanṭiru		تُقَنْطِرَانِ tuqanṭirāni	يُقَنْطِرَانِ yuqanṭirāni		نُقَنْطِرُ nuqanṭiru	تُقَنْطِرُونَ tuqanṭirūna	يُقَنْطِرُونَ yuqanṭirūna
	f		تُقَنْطِرِينَ tuqanṭirīna	تُقَنْطِرُ tuqanṭiru			تُقَنْطِرَانِ tuqanṭirāni			تُقَنْطِرْنَ tuqanṭirna	يُقَنْطِرْنَ yuqanṭirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَنْطِرَ ʔuqanṭira	تُقَنْطِرَ tuqanṭira	يُقَنْطِرَ yuqanṭira		تُقَنْطِرَا tuqanṭirā	يُقَنْطِرَا yuqanṭirā		نُقَنْطِرَ nuqanṭira	تُقَنْطِرُوا tuqanṭirū	يُقَنْطِرُوا yuqanṭirū
	f		تُقَنْطِرِي tuqanṭirī	تُقَنْطِرَ tuqanṭira			تُقَنْطِرَا tuqanṭirā			تُقَنْطِرْنَ tuqanṭirna	يُقَنْطِرْنَ yuqanṭirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَنْطِرْ ʔuqanṭir	تُقَنْطِرْ tuqanṭir	يُقَنْطِرْ yuqanṭir		تُقَنْطِرَا tuqanṭirā	يُقَنْطِرَا yuqanṭirā		نُقَنْطِرْ nuqanṭir	تُقَنْطِرُوا tuqanṭirū	يُقَنْطِرُوا yuqanṭirū
	f		تُقَنْطِرِي tuqanṭirī	تُقَنْطِرْ tuqanṭir			تُقَنْطِرَا tuqanṭirā			تُقَنْطِرْنَ tuqanṭirna	يُقَنْطِرْنَ yuqanṭirna
imperative الْأَمْر	m		قَنْطِرْ qanṭir			قَنْطِرَا qanṭirā				قَنْطِرُوا qanṭirū
	f		قَنْطِرِي qanṭirī							قَنْطِرْنَ qanṭirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	قُنْطِرْتُ qunṭirtu	قُنْطِرْتَ qunṭirta	قُنْطِرَ qunṭira		قُنْطِرْتُمَا qunṭirtumā	قُنْطِرَا qunṭirā		قُنْطِرْنَا qunṭirnā	قُنْطِرْتُمْ qunṭirtum	قُنْطِرُوا qunṭirū
	f		قُنْطِرْتِ qunṭirti	قُنْطِرَتْ qunṭirat			قُنْطِرَتَا qunṭiratā			قُنْطِرْتُنَّ qunṭirtunna	قُنْطِرْنَ qunṭirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُقَنْطَرُ ʔuqanṭaru	تُقَنْطَرُ tuqanṭaru	يُقَنْطَرُ yuqanṭaru		تُقَنْطَرَانِ tuqanṭarāni	يُقَنْطَرَانِ yuqanṭarāni		نُقَنْطَرُ nuqanṭaru	تُقَنْطَرُونَ tuqanṭarūna	يُقَنْطَرُونَ yuqanṭarūna
	f		تُقَنْطَرِينَ tuqanṭarīna	تُقَنْطَرُ tuqanṭaru			تُقَنْطَرَانِ tuqanṭarāni			تُقَنْطَرْنَ tuqanṭarna	يُقَنْطَرْنَ yuqanṭarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُقَنْطَرَ ʔuqanṭara	تُقَنْطَرَ tuqanṭara	يُقَنْطَرَ yuqanṭara		تُقَنْطَرَا tuqanṭarā	يُقَنْطَرَا yuqanṭarā		نُقَنْطَرَ nuqanṭara	تُقَنْطَرُوا tuqanṭarū	يُقَنْطَرُوا yuqanṭarū
	f		تُقَنْطَرِي tuqanṭarī	تُقَنْطَرَ tuqanṭara			تُقَنْطَرَا tuqanṭarā			تُقَنْطَرْنَ tuqanṭarna	يُقَنْطَرْنَ yuqanṭarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُقَنْطَرْ ʔuqanṭar	تُقَنْطَرْ tuqanṭar	يُقَنْطَرْ yuqanṭar		تُقَنْطَرَا tuqanṭarā	يُقَنْطَرَا yuqanṭarā		نُقَنْطَرْ nuqanṭar	تُقَنْطَرُوا tuqanṭarū	يُقَنْطَرُوا yuqanṭarū
	f		تُقَنْطَرِي tuqanṭarī	تُقَنْطَرْ tuqanṭar			تُقَنْطَرَا tuqanṭarā			تُقَنْطَرْنَ tuqanṭarna	يُقَنْطَرْنَ yuqanṭarna

Moroccan Arabic

Etymology

Root
ق ن ط ر
1 term

From Arabic قَنْطَرَ (qanṭara).

Pronunciation

• IPA^(key): /qantˤar/

Verb

قنطر • (qanṭar) Iq (non-past يقنطر (yqanṭar))

1. to put on weight