Jump to content

قادین

From Wiktionary, the free dictionary

Old Anatolian Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *xātun. Doublet of خاتون (ḫātūn).[1]

Noun

[edit]

قَادِینْ (qadın)

  1. noblewoman, lady, queen
    قرواشه طون كیورسك قادین اولمز
    qaravaşa don geyürsäŋ qadın olmaz (proverb)
    If you dress up a female slave, she does not become a noblewoman

Descendants

[edit]
  • Azerbaijani: qadın
  • Gagauz: (obsolete) kadın, kadína
  • Ottoman Turkish: قادین (kadın), قادن (kadın)

References

[edit]
  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “hatun”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]
  • Boeschoten, Hendrik (2022) “qadïn”, in A Dictionary of Early Middle Turkic (Handbook of Oriental Studies; I.169), Leiden and Boston: Brill, page 514
  • XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977, page 200

Ottoman Turkish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Anatolian Turkish قادین (qadın, noblewoman, lady, queen), from Proto-Turkic *xātun (queen, lady); cognate with Old Turkic 𐰴𐱃𐰆𐰣 (qatun, queen), Azerbaijani qadın, Kazakh қатын (qatyn), Kyrgyz катын (katın), Karakhanid قاتُونْ (qātūn, noble woman), Uyghur خوتۇن (xotun), Uzbek xotin and Yakut хотун (qotun). Doublet of خاتون (hatun).

Noun

[edit]

قادین (kadın)

  1. lady, matron, consort, spouse
    Synonyms: خانم (hanım), سیده (seyyide)
  2. (early) noblewoman, lady, dame

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]