Jump to content

سوگند

From Wiktionary, the free dictionary
See also: سوكند

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Persian swknd (sōgand, oath), from Avestan [Term?] (/⁠saokanta⁠/, sulphur), from Proto-Indo-European *ḱewk- (white). Related to سوختن (sōxtan, to burn), and سوگ (sōg, sadness, mourning).

Originally سوگند (sowgand) was a sulphur-filled drink given to defendants to determine the truth based on their body reaction to Sulphur.[1]

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? sawgand
Dari reading? sawgand
Iranian reading? sowgand
Tajik reading? savgand

Noun

[edit]
Dari سوگند
Iranian Persian
Tajik савганд

سوگند (sowgand) (plural سوگندها (sowgand-hâ))

  1. oath
    Synonym: قسم (qasam)

Inflection

[edit]
    Enclitic-attached forms of سوگند (sowgand) (Iranian Persian)
    Basic forms of سوگند (sowgand)
singular plural
bare سوگند
(sowgand)
سوگندها
(sowgand-hấ)
سوگندا
(sowgandấ)
definitive direct object سوگند را
(sowgand râ)
سوگند رو
(sowgando)
سوگندها را
(sowgand-hấ râ)
سوگندا رو
(sowgandấ ro)
ezâfe سوگند
(sowgand-e)
سوگندهای
(sowgand-hấ-ye)
سوگندای
(sowgandấ-ye)
marked indefinite
or relative definite
سوگندی
(sowgand-i)
سوگندهایی
(sowgandấn-i, sowgand-hấ-i)
سوگندایی
(sowgandấi)
Colloquial.
    Possessive forms of سوگند (sowgand)
singular plural
1st person singular
(“my”)
سوگندم
(sowgandam)
سوگند‌هایم
(sowgand-hấyam)
سوگند‌هام، سوگندام
(sowgandấm)
2nd person singular
(“your”)
سوگندت
(sowgandat)
[Term?]
(sowgandet)
سوگند‌هایت
(sowgand-hấyat)
سوگند‌هات، سوگندات
(sowgandất)
3rd person singular
(“his, her, its”)
سوگندش
(sowgandaš)
[Term?]
(sowgandeš)
سوگند‌هایش
(sowgand-hấyaš)
سوگند‌هاش، سوگنداش
(sowgandấš)
1st plural
(“our”)
سوگندمان
(sowgandemân)
سوگندمون
(sowgandemun)
سوگند‌هایمان
(sowgand-hấyemân)
سوگند‌هامون، سوگندامون
(sowgandấmun)
2nd plural
(“your”)
سوگندتان
(sowgandetân)
سوگندتون
(sowgandetun)
سوگند‌هایتان
(sowgand-hấyetân)
سوگند‌هاتون، سوگنداتون
(sowgandấtun)
3rd plural
(“their”)
سوگندشان
(sowgandešân)
سوگندشون
(sowgandešun)
سوگند‌هایشان
(sowgand-hấyešân)
سوگند‌هاشون، سوگنداشون
(sowgandấšun)
Colloquial.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Nourai, Ali (2011) An Etymological Dictionary of Persian, English and other Indo-European Languages, page 235

Urdu

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Classical Persian سوگند (sawgand).

Noun

[edit]

سوگند (saugandf (Hindi spelling सौगंद)

  1. oath, asseveration

Synonyms

[edit]

References

[edit]
  • John T. Platts (2012 November 15 (last accessed)) A Dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English[1]