افت کردن

Persian

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [ˈuft kaɾ.ˈdan]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [ˈʊft̪ kʰäɾ.d̪ǽn]

• (Dari, formal) IPA^(key): [ˈʊft̪ kʰäɾ.d̪ǽn]
  • (Kabuli) IPA^(key): [ˈʊft̪ kʰäɾ.d̪ǽn]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [ˈuft̪ kʰäɾ.d̪ǽn]

• (Iran, formal) IPA^(key): [ˈoft̪ kʰʲæɹ.d̪ǽn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [ˈuft̪ kʰäɾ.d̪ǽn]

Readings
Classical reading?	uft kardan
Dari reading?	uft kardan
Iranian reading?	oft kardan
Tajik reading?	uft kardan

Verb

افت کردن • (oft kardan)

1. to decrease, descent, to have a drop, a decrease in quality

   نمراتم از ترم پیش افت کرده

   nomarât-am az term-e piš oft karde

   my marks have decreased since the last semester

Conjugation

Conjugation of افت کردن (literary Iranian Persian)

infinitive			افت کردن (oft kardán)
stem		present	افت کن (oft kon)
		past	افت کرد (oft kard)
participle		present	افت کننده (oft konandé)
		past	افت کرده (oft kardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	افت کنم (oft kónam)	افت کنی (oft kóni)	افت کند (oft kónad)	افت کنیم (oft kónim)	افت کنید (oft kónid)	افت کنند (oft kónand)
		present (imperfect)	افت می‌کنم (oft mí-konam)	افت می‌کنی (oft mí-koni)	افت می‌کند (oft mí-konad)	افت می‌کنیم (oft mí-konim)	افت می‌کنید (oft mí-konid)	افت می‌کنند (oft mí-konand)
		present progressive	دارم افت می‌کنم (dấram oft mí-konam)	داری افت می‌کنی (dấri oft mí-koni)	دارد افت می‌کند (dấrad oft mí-konad)	داریم افت می‌کنیم (dấrim oft mí-konim)	دارید افت می‌کنید (dấrid oft mí-konid)	دارند افت می‌کنند (dấrand oft mí-konand)
		present perfect	افت کرده‌ام (oft kardé-am)	افت کرده‌ای (oft kardé-i)	افت کرده است (oft kardé ast)	افت کرده‌ایم (oft kardé-im)	افت کرده‌اید (oft kardé-id)	افت کرده‌اند (oft kardé-and)
		past	افت کردم (oft kárdam)	افت کردی (oft kárdi)	افت کرد (oft kard)	افت کردیم (oft kárdim)	افت کردید (oft kárdid)	افت کردند (oft kárdand)
		past (imperfect)	افت می‌کردم (oft mí-kardam)	افت می‌کردی (oft mí-kardi)	افت می‌کرد (oft mí-kard)	افت می‌کردیم (oft mí-kardim)	افت می‌کردید (oft mí-kardid)	افت می‌کردند (oft mí-kardand)
		past progressive	داشتم افت می‌کردم (dấštam oft mí-kardam)	داشتی افت می‌کردی (dấšti oft mí-kardi)	داشت افت می‌کرد (dâšt oft mí-kard)	داشتیم افت می‌کردیم (dấštim oft mí-kardim)	داشتید افت می‌کردید (dấštid oft mí-kardid)	داشتند افت می‌کردند (dấštand oft mí-kardand)
		pluperfect	افت کرده بودم (oft kardé búdam)	افت کرده بودی (oft kardé búdi)	افت کرده بود (oft kardé bud)	افت کرده بودیم (oft kardé búdim)	افت کرده بودید (oft kardé búdid)	افت کرده بودند (oft kardé búdand)
		future	افت خواهم کرد (oft xâhám kard)	افت خواهی کرد (oft xâhí kard)	افت خواهد کرد (oft xâhád kard)	افت خواهیم کرد (oft xâhím kard)	افت خواهید کرد (oft xâhíd kard)	افت خواهند کرد (oft xâhánd kard)
subjunctive		present	افت کنم (oft konam)	افت کنی (oft koni)	افت کند (oft konad)	افت کنیم (oft konim)	افت کنید (oft konid)	افت کنند (oft konand)
		past	افت کرده باشم (oft kardé bấšam)	افت کرده باشی (oft kardé bấši)	افت کرده باشد (oft kardé bấšad)	افت کرده باشیم (oft kardé bấšim)	افت کرده باشید (oft kardé bấšid)	افت کرده باشند (oft kardé bấšand)
imperative				افت کن (oft kon)			افت کنید (oft konid)

Conjugation of افت کردن (colloquial Tehrani)

infinitive			افت کردن (oft kardán)
stem		present	افت کن (oft kon)
		past	افت کرد (oft kard)
participle		present	افت کننده (oft konandé)
		past	افت کرده (oft kardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	افت کنم (oft kónam)	افت کنی (oft kóni)	افت کنه (oft kóne)	افت کنیم (oft kónim)	افت کنین (oft kónin)	افت کنن (oft kónan)
		present (imperfect)	افت می‌کنم (oft mí-konam)	افت می‌کنی (oft mí-koni)	افت می‌کنه (oft mí-kone)	افت می‌کنیم (oft mí-konim)	افت می‌کنین (oft mí-konin)	افت می‌کنن (oft mí-konan)
		present progressive	دارم افت می‌کنم (dấram oft mí-konam)	داری افت می‌کنی (dấri oft mí-koni)	داره افت می‌کنه (dấre oft mí-kone)	داریم افت می‌کنیم (dấrim oft mí-konim)	دارین افت می‌کنین (dấrin oft mí-konin)	دارن افت می‌کنن (dấran oft mí-konan)
		present perfect	افت کرده‌ام (oft kardám)	افت کرده‌ای (oft kardí)	افت کرده (oft kardé)	افت کرده‌ایم (oft kardím)	افت کرده‌این (oft kardín)	افت کرده‌ان (oft kardán)
		past	افت کردم (oft kárdam)	افت کردی (oft kárdi)	افت کرد (oft kárd)	افت کردیم (oft kárdim)	افت کردین (oft kárdin)	افت کردن (oft kárdan)
		past (imperfect)	افت می‌کردم (oft mí-kardam)	افت می‌کردی (oft mí-kardi)	افت می‌کرد (oft mí-kard)	افت می‌کردیم (oft mí-kardim)	افت می‌کردین (oft mí-kardin)	افت می‌کردن (oft mí-kardan)
		past progressive	داشتم افت می‌کردم (dấštam oft mí-kardam)	داشتی افت می‌کردی (dấšti oft mí-kardi)	داشت افت می‌کرد (dấšt oft mí-kard)	داشتیم افت می‌کردیم (dấštim oft mí-kardim)	داشتین افت می‌کردین (dấštin oft mí-kardin)	داشتن افت می‌کردن (dấštan oft mí-kardan)
		pluperfect	افت کرده بودم (oft kardé búdam)	افت کرده بودی (oft kardé búdi)	افت کرده بود (oft kardé bud)	افت کرده بودیم (oft kardé búdim)	افت کرده بودین (oft kardé búdin)	افت کرده بودن (oft kardé búdan)
subjunctive		present	افت کنم (oft konam)	افت کنی (oft koni)	افت کنه (oft kone)	افت کنیم (oft konim)	افت کنین (oft konin)	افت کنن (oft konan)
		past	افت کرده باشم (oft kardé bấšam)	افت کرده باشی (oft kardé bấši)	افت کرده باشه (oft kardé bấše)	افت کرده باشیم (oft kardé bấšim)	افت کرده باشین (oft kardé bấšin)	افت کرده باشن (oft kardé bấšan)
imperative				افت کن (oft kon)			افت کنین (oft konin)