اصرار کردن
Persian
[edit]Verb
[edit]- to persist
Conjugation
[edit]| infinitive | اصرار کردن (esrâr kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اصرار کن (esrâr kon) | ||||||
| past | اصرار کرد (esrâr kard) | |||||||
| participle | present | اصرار کننده (esrâr konandé) | ||||||
| past | اصرار کرده (esrâr kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اصرار کنم (esrâr kónam) |
اصرار کنی (esrâr kóni) |
اصرار کند (esrâr kónad) |
اصرار کنیم (esrâr kónim) |
اصرار کنید (esrâr kónid) |
اصرار کنند (esrâr kónand) | |
| present (imperfect) | اصرار می‌کنم (esrâr mí-konam) |
اصرار می‌کنی (esrâr mí-koni) |
اصرار می‌کند (esrâr mí-konad) |
اصرار می‌کنیم (esrâr mí-konim) |
اصرار می‌کنید (esrâr mí-konid) |
اصرار می‌کنند (esrâr mí-konand) | ||
| present progressive | دارم اصرار می‌کنم (dấram esrâr mí-konam) |
داری اصرار می‌کنی (dấri esrâr mí-koni) |
دارد اصرار می‌کند (dấrad esrâr mí-konad) |
داریم اصرار می‌کنیم (dấrim esrâr mí-konim) |
دارید اصرار می‌کنید (dấrid esrâr mí-konid) |
دارند اصرار می‌کنند (dấrand esrâr mí-konand) | ||
| present perfect | اصرار کرده‌ام (esrâr kardé-am) |
اصرار کرده‌ای (esrâr kardé-i) |
اصرار کرده است (esrâr kardé ast) |
اصرار کرده‌ایم (esrâr kardé-im) |
اصرار کرده‌اید (esrâr kardé-id) |
اصرار کرده‌اند (esrâr kardé-and) | ||
| past | اصرار کردم (esrâr kárdam) |
اصرار کردی (esrâr kárdi) |
اصرار کرد (esrâr kard) |
اصرار کردیم (esrâr kárdim) |
اصرار کردید (esrâr kárdid) |
اصرار کردند (esrâr kárdand) | ||
| past (imperfect) | اصرار می‌کردم (esrâr mí-kardam) |
اصرار می‌کردی (esrâr mí-kardi) |
اصرار می‌کرد (esrâr mí-kard) |
اصرار می‌کردیم (esrâr mí-kardim) |
اصرار می‌کردید (esrâr mí-kardid) |
اصرار می‌کردند (esrâr mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم اصرار می‌کردم (dấštam esrâr mí-kardam) |
داشتی اصرار می‌کردی (dấšti esrâr mí-kardi) |
داشت اصرار می‌کرد (dâšt esrâr mí-kard) |
داشتیم اصرار می‌کردیم (dấštim esrâr mí-kardim) |
داشتید اصرار می‌کردید (dấštid esrâr mí-kardid) |
داشتند اصرار می‌کردند (dấštand esrâr mí-kardand) | ||
| pluperfect | اصرار کرده بودم (esrâr kardé búdam) |
اصرار کرده بودی (esrâr kardé búdi) |
اصرار کرده بود (esrâr kardé bud) |
اصرار کرده بودیم (esrâr kardé búdim) |
اصرار کرده بودید (esrâr kardé búdid) |
اصرار کرده بودند (esrâr kardé búdand) | ||
| future | اصرار خواهم کرد (esrâr xâhám kard) |
اصرار خواهی کرد (esrâr xâhí kard) |
اصرار خواهد کرد (esrâr xâhád kard) |
اصرار خواهیم کرد (esrâr xâhím kard) |
اصرار خواهید کرد (esrâr xâhíd kard) |
اصرار خواهند کرد (esrâr xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | اصرار کنم (esrâr konam) |
اصرار کنی (esrâr koni) |
اصرار کند (esrâr konad) |
اصرار کنیم (esrâr konim) |
اصرار کنید (esrâr konid) |
اصرار کنند (esrâr konand) | |
| past | اصرار کرده باشم (esrâr kardé bấšam) |
اصرار کرده باشی (esrâr kardé bấši) |
اصرار کرده باشد (esrâr kardé bấšad) |
اصرار کرده باشیم (esrâr kardé bấšim) |
اصرار کرده باشید (esrâr kardé bấšid) |
اصرار کرده باشند (esrâr kardé bấšand) | ||
| imperative | اصرار کن (esrâr kon) |
اصرار کنید (esrâr konid) |
||||||
| infinitive | اصرار کردن (esrâr kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اصرار کن (esrâr kon) | ||||||
| past | اصرار کرد (esrâr kard) | |||||||
| participle | present | اصرار کننده (esrâr konandé) | ||||||
| past | اصرار کرده (esrâr kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اصرار کنم (esrâr kónam) |
اصرار کنی (esrâr kóni) |
اصرار کنه (esrâr kóne) |
اصرار کنیم (esrâr kónim) |
اصرار کنین (esrâr kónin) |
اصرار کنن (esrâr kónan) | |
| present (imperfect) | اصرار می‌کنم (esrâr mí-konam) |
اصرار می‌کنی (esrâr mí-koni) |
اصرار می‌کنه (esrâr mí-kone) |
اصرار می‌کنیم (esrâr mí-konim) |
اصرار می‌کنین (esrâr mí-konin) |
اصرار می‌کنن (esrâr mí-konan) | ||
| present progressive | دارم اصرار می‌کنم (dấram esrâr mí-konam) |
داری اصرار می‌کنی (dấri esrâr mí-koni) |
داره اصرار می‌کنه (dấre esrâr mí-kone) |
داریم اصرار می‌کنیم (dấrim esrâr mí-konim) |
دارین اصرار می‌کنین (dấrin esrâr mí-konin) |
دارن اصرار می‌کنن (dấran esrâr mí-konan) | ||
| present perfect | اصرار کرده‌ام (esrâr kardám) |
اصرار کرده‌ای (esrâr kardí) |
اصرار کرده (esrâr kardé) |
اصرار کرده‌ایم (esrâr kardím) |
اصرار کرده‌این (esrâr kardín) |
اصرار کرده‌ان (esrâr kardán) | ||
| past | اصرار کردم (esrâr kárdam) |
اصرار کردی (esrâr kárdi) |
اصرار کرد (esrâr kárd) |
اصرار کردیم (esrâr kárdim) |
اصرار کردین (esrâr kárdin) |
اصرار کردن (esrâr kárdan) | ||
| past (imperfect) | اصرار می‌کردم (esrâr mí-kardam) |
اصرار می‌کردی (esrâr mí-kardi) |
اصرار می‌کرد (esrâr mí-kard) |
اصرار می‌کردیم (esrâr mí-kardim) |
اصرار می‌کردین (esrâr mí-kardin) |
اصرار می‌کردن (esrâr mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم اصرار می‌کردم (dấštam esrâr mí-kardam) |
داشتی اصرار می‌کردی (dấšti esrâr mí-kardi) |
داشت اصرار می‌کرد (dấšt esrâr mí-kard) |
داشتیم اصرار می‌کردیم (dấštim esrâr mí-kardim) |
داشتین اصرار می‌کردین (dấštin esrâr mí-kardin) |
داشتن اصرار می‌کردن (dấštan esrâr mí-kardan) | ||
| pluperfect | اصرار کرده بودم (esrâr kardé búdam) |
اصرار کرده بودی (esrâr kardé búdi) |
اصرار کرده بود (esrâr kardé bud) |
اصرار کرده بودیم (esrâr kardé búdim) |
اصرار کرده بودین (esrâr kardé búdin) |
اصرار کرده بودن (esrâr kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | اصرار کنم (esrâr konam) |
اصرار کنی (esrâr koni) |
اصرار کنه (esrâr kone) |
اصرار کنیم (esrâr konim) |
اصرار کنین (esrâr konin) |
اصرار کنن (esrâr konan) | |
| past | اصرار کرده باشم (esrâr kardé bấšam) |
اصرار کرده باشی (esrâr kardé bấši) |
اصرار کرده باشه (esrâr kardé bấše) |
اصرار کرده باشیم (esrâr kardé bấšim) |
اصرار کرده باشین (esrâr kardé bấšin) |
اصرار کرده باشن (esrâr kardé bấšan) | ||
| imperative | اصرار کن (esrâr kon) |
اصرار کنین (esrâr konin) |
||||||