From Wiktionary, the free dictionary
From Middle High German swīgen, from Old High German swīgēn, from Proto-West Germanic *swīgēn.
שווײַגן • (shvaygn) (past participle געשוויגן (geshvign))
- keep quiet, be silent
Conjugation of שווײַגן
Composed forms
| past
|
איך האָב געשוויגן
ikh hob geshvign
|
מיר האָבן געשוויגן
mir hobn geshvign
|
דו האָסט געשוויגן
du host geshvign
|
איר האָט געשוויגן
ir hot geshvign
|
ער האָט געשוויגן
er hot geshvign
|
זיי האָבן געשוויגן
zey hobn geshvign
|
|
|
| pluperfect
|
איך האָב געהאַט געשוויגן
ikh hob gehat geshvign
|
מיר האָבן געהאַט געשוויגן
mir hobn gehat geshvign
|
דו האָסט געהאַט געשוויגן
du host gehat geshvign
|
איר האָט געהאַט געשוויגן
ir hot gehat geshvign
|
ער האָט געהאַט געשוויגן
er hot gehat geshvign
|
זיי האָבן געהאַט געשוויגן
zey hobn gehat geshvign
|
|
|
| future
|
איך וועל שווײַגן
ikh vel shvaygn
|
מיר וועלן שווײַגן
mir veln shvaygn
|
דו וועסט שווײַגן
du vest shvaygn
|
איר וועט שווײַגן
ir vet shvaygn
|
ער וועט שווײַגן
er vet shvaygn
|
זיי וועלן שווײַגן
zey veln shvaygn
|
|
|
| future perfect
|
איך וועל האָבן געשוויגן
ikh vel hobn geshvign
|
מיר וועלן האָבן געשוויגן
mir veln hobn geshvign
|
דו וועסט האָבן געשוויגן
du vest hobn geshvign
|
איר וועט האָבן געשוויגן
ir vet hobn geshvign
|
ער וועט האָבן געשוויגן
er vet hobn geshvign
|
זיי וועלן האָבן געשוויגן
zey veln hobn geshvign
|
|
