פֿאָלגן

Yiddish

Etymology

From Middle High German volgen (“to follow”), from Old High German folgēn, from Proto-West Germanic *folgēn, from Proto-Germanic *fulgāną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɔɫɡn̩/

Verb

פֿאָלגן • (folgn) (past participle געפֿאָלגט (gefolgt))

1. to obey

Conjugation

Conjugation of פֿאָלגן

infinitive	פֿאָלגן folgn
present participle	פֿאָלגנדיק folgndik
past participle	געפֿאָלגט gefolgt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך פֿאָלג ikh folg	מיר פֿאָלגן mir folgn
	דו פֿאָלגסט du folgst	איר פֿאָלגט ir folgt
	ער פֿאָלגט er folgt	זיי פֿאָלגן zey folgn
imperative	פֿאָלג (דו) folg (du)	פֿאָלגט (איר) folgt (ir)
Composed forms past איך האָב געפֿאָלגט ikh hob gefolgt מיר האָבן געפֿאָלגט mir hobn gefolgt דו האָסט געפֿאָלגט du host gefolgt איר האָט געפֿאָלגט ir hot gefolgt ער האָט געפֿאָלגט er hot gefolgt זיי האָבן געפֿאָלגט zey hobn gefolgt pluperfect איך האָב געהאַט געפֿאָלגט ikh hob gehat gefolgt מיר האָבן געהאַט געפֿאָלגט mir hobn gehat gefolgt דו האָסט געהאַט געפֿאָלגט du host gehat gefolgt איר האָט געהאַט געפֿאָלגט ir hot gehat gefolgt ער האָט געהאַט געפֿאָלגט er hot gehat gefolgt זיי האָבן געהאַט געפֿאָלגט zey hobn gehat gefolgt future איך וועל פֿאָלגן ikh vel folgn מיר וועלן פֿאָלגן mir veln folgn דו וועסט פֿאָלגן du vest folgn איר וועט פֿאָלגן ir vet folgn ער וועט פֿאָלגן er vet folgn זיי וועלן פֿאָלגן zey veln folgn future perfect איך וועל האָבן געפֿאָלגט ikh vel hobn gefolgt מיר וועלן האָבן געפֿאָלגט mir veln hobn gefolgt דו וועסט האָבן געפֿאָלגט du vest hobn gefolgt איר וועט האָבן געפֿאָלגט ir vet hobn gefolgt ער וועט האָבן געפֿאָלגט er vet hobn gefolgt זיי וועלן האָבן געפֿאָלגט zey veln hobn gefolgt

Derived terms

• נאַכפֿאָלגן (nakhfolgn)