քարկոծեմ

Old Armenian

Etymology

քար (kʻar) +‎ կոծեմ (kocem)

Verb

քարկոծեմ • (kʻarkocem)

1. (transitive) to stone, to lapidate, to kill by stoning

Conjugation

active

infinitive		քարկոծել (kʻarkocel)		participle	քարկոծեցեալ, քարկոծեալ (kʻarkocecʻeal, kʻarkoceal)
causative		—		aorist stem	քարկոծեց- (kʻarkocecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	քարկոծեմ (kʻarkocem)	քարկոծես (kʻarkoces)	քարկոծէ (kʻarkocē)	քարկոծեմք (kʻarkocemkʻ)	քարկոծէք (kʻarkocēkʻ)	քարկոծեն (kʻarkocen)
	imperfect	քարկոծէի, քարկոծեի* (kʻarkocēi, kʻarkocei*)	քարկոծէիր, քարկոծեիր* (kʻarkocēir, kʻarkoceir*)	քարկոծէր (kʻarkocēr)	քարկոծէաք, քարկոծեաք* (kʻarkocēakʻ, kʻarkoceakʻ*)	քարկոծէիք, քարկոծեիք* (kʻarkocēikʻ, kʻarkoceikʻ*)	քարկոծէին, քարկոծեին* (kʻarkocēin, kʻarkocein*)
	aorist	քարկոծեցի (kʻarkocecʻi)	քարկոծեցեր (kʻarkocecʻer)	քարկոծեաց (kʻarkoceacʻ)	քարկոծեցաք (kʻarkocecʻakʻ)	քարկոծեցէք, քարկոծեցիք (kʻarkocecʻēkʻ, kʻarkocecʻikʻ)	քարկոծեցին (kʻarkocecʻin)
subjunctive
	present	քարկոծիցեմ (kʻarkocicʻem)	քարկոծիցես (kʻarkocicʻes)	քարկոծիցէ (kʻarkocicʻē)	քարկոծիցեմք (kʻarkocicʻemkʻ)	քարկոծիցէք (kʻarkocicʻēkʻ)	քարկոծիցեն (kʻarkocicʻen)
	aorist	քարկոծեցից (kʻarkocecʻicʻ)	քարկոծեսցես (kʻarkocescʻes)	քարկոծեսցէ (kʻarkocescʻē)	քարկոծեսցուք (kʻarkocescʻukʻ)	քարկոծեսջիք (kʻarkocesǰikʻ)	քարկոծեսցեն (kʻarkocescʻen)
imperatives
	imperative	—	քարկոծեա՛ (kʻarkoceá)	—	—	քարկոծեցէ՛ք (kʻarkocecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	քարկոծեսջի՛ր (kʻarkocesǰír)	—	—	քարկոծեսջի՛ք (kʻarkocesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ քարկոծեր (mí kʻarkocer)	—	—	մի՛ քարկոծէք (mí kʻarkocēkʻ)	—

• rare
  

mediopassive

infinitive		քարկոծել, քարկոծիլ* (kʻarkocel, kʻarkocil*)		participle	քարկոծեցեալ, քարկոծեալ (kʻarkocecʻeal, kʻarkoceal)
causative		—		aorist stem	քարկոծեց- (kʻarkocecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	քարկոծիմ (kʻarkocim)	քարկոծիս (kʻarkocis)	քարկոծի (kʻarkoci)	քարկոծիմք (kʻarkocimkʻ)	քարկոծիք (kʻarkocikʻ)	քարկոծին (kʻarkocin)
	imperfect	քարկոծէի (kʻarkocēi)	քարկոծէիր (kʻarkocēir)	քարկոծէր, քարկոծիւր (kʻarkocēr, kʻarkociwr)	քարկոծէաք (kʻarkocēakʻ)	քարկոծէիք (kʻarkocēikʻ)	քարկոծէին (kʻarkocēin)
	aorist	քարկոծեցայ (kʻarkocecʻay)	քարկոծեցար (kʻarkocecʻar)	քարկոծեցաւ (kʻarkocecʻaw)	քարկոծեցաք (kʻarkocecʻakʻ)	քարկոծեցայք (kʻarkocecʻaykʻ)	քարկոծեցան (kʻarkocecʻan)
subjunctive
	present	քարկոծիցիմ (kʻarkocicʻim)	քարկոծիցիս (kʻarkocicʻis)	քարկոծիցի (kʻarkocicʻi)	քարկոծիցիմք (kʻarkocicʻimkʻ)	քարկոծիցիք (kʻarkocicʻikʻ)	քարկոծիցին (kʻarkocicʻin)
	aorist	քարկոծեցայց (kʻarkocecʻaycʻ)	քարկոծեսցիս (kʻarkocescʻis)	քարկոծեսցի (kʻarkocescʻi)	քարկոծեսցուք (kʻarkocescʻukʻ)	քարկոծեսջիք (kʻarkocesǰikʻ)	քարկոծեսցին (kʻarkocescʻin)
imperatives
	imperative	—	քարկոծեա՛ց (kʻarkoceácʻ)	—	—	քարկոծեցարո՛ւք (kʻarkocecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	քարկոծեսջի՛ր (kʻarkocesǰír)	—	—	քարկոծեսջի՛ք (kʻarkocesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ քարկոծիր (mí kʻarkocir)	—	—	մի՛ քարկոծիք (mí kʻarkocikʻ)	—

• post-classical
  

Derived terms

• քարկոծ (kʻarkoc)
• քարկոծանք (kʻarkocankʻ)
• քարկոծիչ (kʻarkocičʻ)
• քարկոծութիւն (kʻarkocutʻiwn)
• քարկոծումն (kʻarkocumn)

Descendants

• Armenian: քարկոծել (kʻarkocel)

Further reading

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “քարկոծեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “քարկոծեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy