Jump to content

քարկոծումն

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

քարկոծեմ (kʻarkocem) +‎ -ումն (-umn)

Noun

[edit]

քարկոծումն (kʻarkocumn)

  1. stoning, lapidation

Declension

[edit]
n-type
singular plural
nominative քարկոծումն (kʻarkocumn) քարկոծմունք (kʻarkocmunkʻ)
genitive քարկոծման (kʻarkocman) քարկոծմանց (kʻarkocmancʻ)
dative քարկոծման (kʻarkocman) քարկոծմանց (kʻarkocmancʻ)
accusative քարկոծումն (kʻarkocumn) քարկոծմունս (kʻarkocmuns)
ablative քարկոծմանէ (kʻarkocmanē) քարկոծմանց (kʻarkocmancʻ)
instrumental քարկոծմամբ (kʻarkocmamb) քարկոծմամբք (kʻarkocmambkʻ)
locative քարկոծման (kʻarkocman) քարկոծմունս (kʻarkocmuns)

Descendants

[edit]
  • Armenian: քարկոծում (kʻarkocum)

References

[edit]
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “քարկոծումն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awgerean, Mkrtičʻ, Čēlalean, Grigor (1865) “քարկոծումն”, in Aṙjeṙn baṙaran haykaznean lezui [Pocket Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), 2nd edition, Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “քարկոծումն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy