վկայել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]From Old Armenian վկայեմ (vkayem).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /vəkɑˈjel/, [vəkɑjél]
- (Western Armenian) IPA(key): /vəɡɑˈjel/, [vəɡɑjél]
Verb
[edit]վկայել • (vkayel)
- (transitive) to testify, witness
Inflection
[edit]| infinitive | վկայել (vkayel) | imperfective converb | վկայում (vkayum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | վկայվել (vkayvel) | simultaneous converb | վկայելիս (vkayelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | վկայել (vkayel) | ||||
| aorist stem | վկայ- (vkay-) | future converb I | վկայելու (vkayelu) | ||||
| resultative participle | վկայած (vkayac) | future converb II | վկայելիք (vkayelikʻ) | ||||
| subject participle | վկայող (vkayoġ) | connegative converb | վկայի (vkayi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վկայում եմ (vkayum em) | վկայում ես (vkayum es) | վկայում է (vkayum ē) | վկայում ենք (vkayum enkʻ) | վկայում եք (vkayum ekʻ) | վկայում են (vkayum en) | |
| past imperfective | վկայում էի (vkayum ēi) | վկայում էիր (vkayum ēir) | վկայում էր (vkayum ēr) | վկայում էինք (vkayum ēinkʻ) | վկայում էիք (vkayum ēikʻ) | վկայում էին (vkayum ēin) | |
| future | վկայելու եմ (vkayelu em) | վկայելու ես (vkayelu es) | վկայելու է (vkayelu ē) | վկայելու ենք (vkayelu enkʻ) | վկայելու եք (vkayelu ekʻ) | վկայելու են (vkayelu en) | |
| past future | վկայելու էի (vkayelu ēi) | վկայելու էիր (vkayelu ēir) | վկայելու էր (vkayelu ēr) | վկայելու էինք (vkayelu ēinkʻ) | վկայելու էիք (vkayelu ēikʻ) | վկայելու էին (vkayelu ēin) | |
| present perfect | վկայել եմ (vkayel em) | վկայել ես (vkayel es) | վկայել է (vkayel ē) | վկայել ենք (vkayel enkʻ) | վկայել եք (vkayel ekʻ) | վկայել են (vkayel en) | |
| pluperfect | վկայել էի (vkayel ēi) | վկայել էիր (vkayel ēir) | վկայել էր (vkayel ēr) | վկայել էինք (vkayel ēinkʻ) | վկայել էիք (vkayel ēikʻ) | վկայել էին (vkayel ēin) | |
| aorist (past perfective) | վկայեցի, վկայի* (vkayecʻi, vkayi*) | վկայեցիր, վկայիր* (vkayecʻir, vkayir*) | վկայեց (vkayecʻ) | վկայեցինք, վկայինք* (vkayecʻinkʻ, vkayinkʻ*) | վկայեցիք, վկայիք* (vkayecʻikʻ, vkayikʻ*) | վկայեցին, վկային* (vkayecʻin, vkayin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | վկայեմ (vkayem) | վկայես (vkayes) | վկայի (vkayi) | վկայենք (vkayenkʻ) | վկայեք (vkayekʻ) | վկայեն (vkayen) | |
| past | վկայեի (vkayei) | վկայեիր (vkayeir) | վկայեր (vkayer) | վկայեինք (vkayeinkʻ) | վկայեիք (vkayeikʻ) | վկայեին (vkayein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կվկայեմ (kvkayem) | կվկայես (kvkayes) | կվկայի (kvkayi) | կվկայենք (kvkayenkʻ) | կվկայեք (kvkayekʻ) | կվկայեն (kvkayen) | |
| past | կվկայեի (kvkayei) | կվկայեիր (kvkayeir) | կվկայեր (kvkayer) | կվկայեինք (kvkayeinkʻ) | կվկայեիք (kvkayeikʻ) | կվկայեին (kvkayein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | վկայի՛ր, վկայի՛* (vkayír, vkayí*) | — | — | վկայե՛ք, վկայեցե՛ք** (vkayékʻ, vkayecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չվկայել (čʻvkayel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չվկայած (čʻvkayac) | ||||||
| subject participle | չվկայող (čʻvkayoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ վկայում (čʻem vkayum) | չես վկայում (čʻes vkayum) | չի վկայում (čʻi vkayum) | չենք վկայում (čʻenkʻ vkayum) | չեք վկայում (čʻekʻ vkayum) | չեն վկայում (čʻen vkayum) | |
| past imperfective | չէի վկայում (čʻēi vkayum) | չէիր վկայում (čʻēir vkayum) | չէր վկայում (čʻēr vkayum) | չէինք վկայում (čʻēinkʻ vkayum) | չէիք վկայում (čʻēikʻ vkayum) | չէին վկայում (čʻēin vkayum) | |
| future | չեմ վկայելու (čʻem vkayelu) | չես վկայելու (čʻes vkayelu) | չի վկայելու (čʻi vkayelu) | չենք վկայելու (čʻenkʻ vkayelu) | չեք վկայելու (čʻekʻ vkayelu) | չեն վկայելու (čʻen vkayelu) | |
| past future | չէի վկայելու (čʻēi vkayelu) | չէիր վկայելու (čʻēir vkayelu) | չէր վկայելու (čʻēr vkayelu) | չէինք վկայելու (čʻēinkʻ vkayelu) | չէիք վկայելու (čʻēikʻ vkayelu) | չէին վկայելու (čʻēin vkayelu) | |
| present perfect | չեմ վկայել (čʻem vkayel) | չես վկայել (čʻes vkayel) | չի վկայել (čʻi vkayel) | չենք վկայել (čʻenkʻ vkayel) | չեք վկայել (čʻekʻ vkayel) | չեն վկայել (čʻen vkayel) | |
| pluperfect | չէի վկայել (čʻēi vkayel) | չէիր վկայել (čʻēir vkayel) | չէր վկայել (čʻēr vkayel) | չէինք վկայել (čʻēinkʻ vkayel) | չէիք վկայել (čʻēikʻ vkayel) | չէին վկայել (čʻēin vkayel) | |
| aorist (past perfective) | չվկայեցի, չվկայի* (čʻvkayecʻi, čʻvkayi*) | չվկայեցիր, չվկայիր* (čʻvkayecʻir, čʻvkayir*) | չվկայեց (čʻvkayecʻ) | չվկայեցինք, չվկայինք* (čʻvkayecʻinkʻ, čʻvkayinkʻ*) | չվկայեցիք, չվկայիք* (čʻvkayecʻikʻ, čʻvkayikʻ*) | չվկայեցին, չվկային* (čʻvkayecʻin, čʻvkayin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չվկայեմ (čʻvkayem) | չվկայես (čʻvkayes) | չվկայի (čʻvkayi) | չվկայենք (čʻvkayenkʻ) | չվկայեք (čʻvkayekʻ) | չվկայեն (čʻvkayen) | |
| past | չվկայեի (čʻvkayei) | չվկայեիր (čʻvkayeir) | չվկայեր (čʻvkayer) | չվկայեինք (čʻvkayeinkʻ) | չվկայեիք (čʻvkayeikʻ) | չվկայեին (čʻvkayein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ վկայի (čʻem vkayi) | չես վկայի (čʻes vkayi) | չի վկայի (čʻi vkayi) | չենք վկայի (čʻenkʻ vkayi) | չեք վկայի (čʻekʻ vkayi) | չեն վկայի (čʻen vkayi) | |
| past | չէի վկայի (čʻēi vkayi) | չէիր վկայի (čʻēir vkayi) | չէր վկայի (čʻēr vkayi) | չէինք վկայի (čʻēinkʻ vkayi) | չէիք վկայի (čʻēikʻ vkayi) | չէին վկայի (čʻēin vkayi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ վկայիր, մի՛ վկայի* (mí vkayir, mí vkayi*) | — | — | մի՛ վկայեք, մի՛ վկայեցեք** (mí vkayekʻ, mí vkayecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | վկայել (vkayel) | |||
| dative | վկայելու (vkayelu) | |||
| ablative | վկայելուց (vkayelucʻ) | |||
| instrumental | վկայելով (vkayelov) | |||
| locative | վկայելում (vkayelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | վկայելը/վկայելն (vkayelə/vkayeln) | |||
| dative | վկայելուն (vkayelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | վկայելս (vkayels) | |||
| dative | վկայելուս (vkayelus) | |||
| ablative | վկայելուցս (vkayelucʻs) | |||
| instrumental | վկայելովս (vkayelovs) | |||
| locative | վկայելումս (vkayelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | վկայելդ (vkayeld) | |||
| dative | վկայելուդ (vkayelud) | |||
| ablative | վկայելուցդ (vkayelucʻd) | |||
| instrumental | վկայելովդ (vkayelovd) | |||
| locative | վկայելումդ (vkayelumd) | |||
Old Armenian
[edit]Verb
[edit]վկայել • (vkayel)
- infinitive of վկայեմ (vkayem)