Jump to content

վկայագիր

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

վկայել (vkayel) +‎ -ա- (-a-) +‎ գիր (gir)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

վկայագիր (vkayagir)

  1. certificate

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative վկայագիր (vkayagir) վկայագրեր (vkayagrer)
dative վկայագրի (vkayagri) վկայագրերի (vkayagreri)
ablative վկայագրից (vkayagricʻ) վկայագրերից (vkayagrericʻ)
instrumental վկայագրով (vkayagrov) վկայագրերով (vkayagrerov)
locative վկայագրում (vkayagrum) վկայագրերում (vkayagrerum)
definite forms
nominative վկայագիրը/վկայագիրն (vkayagirə/vkayagirn) վկայագրերը/վկայագրերն (vkayagrerə/vkayagrern)
dative վկայագրին (vkayagrin) վկայագրերին (vkayagrerin)
1st person possessive forms (my)
nominative վկայագիրս (vkayagirs) վկայագրերս (vkayagrers)
dative վկայագրիս (vkayagris) վկայագրերիս (vkayagreris)
ablative վկայագրիցս (vkayagricʻs) վկայագրերիցս (vkayagrericʻs)
instrumental վկայագրովս (vkayagrovs) վկայագրերովս (vkayagrerovs)
locative վկայագրումս (vkayagrums) վկայագրերումս (vkayagrerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վկայագիրդ (vkayagird) վկայագրերդ (vkayagrerd)
dative վկայագրիդ (vkayagrid) վկայագրերիդ (vkayagrerid)
ablative վկայագրիցդ (vkayagricʻd) վկայագրերիցդ (vkayagrericʻd)
instrumental վկայագրովդ (vkayagrovd) վկայագրերովդ (vkayagrerovd)
locative վկայագրումդ (vkayagrumd) վկայագրերումդ (vkayagrerumd)

Synonyms

[edit]