վերջափակել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

վերջ (verǰ) +‎ -ա- (-a-) +‎ փակել (pʻakel)

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

վերջափակել (verǰapʻakel)

  1. to end, to close, to complete

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative վերջափակել (verǰapʻakel)
dative վերջափակելու (verǰapʻakelu)
ablative վերջափակելուց (verǰapʻakelucʻ)
instrumental վերջափակելով (verǰapʻakelov)
locative վերջափակելում (verǰapʻakelum)
definite forms
nominative վերջափակելը/վերջափակելն (verǰapʻakelə/verǰapʻakeln)
dative վերջափակելուն (verǰapʻakelun)
1st person possessive forms (my)
nominative վերջափակելս (verǰapʻakels)
dative վերջափակելուս (verǰapʻakelus)
ablative վերջափակելուցս (verǰapʻakelucʻs)
instrumental վերջափակելովս (verǰapʻakelovs)
locative վերջափակելումս (verǰapʻakelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վերջափակելդ (verǰapʻakeld)
dative վերջափակելուդ (verǰapʻakelud)
ablative վերջափակելուցդ (verǰapʻakelucʻd)
instrumental վերջափակելովդ (verǰapʻakelovd)
locative վերջափակելումդ (verǰapʻakelumd)