ուղեկցել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ուղեկցեմ (ułekcʻem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ուղեկցել (uġekcʻel)

  1. to accompany
  2. to convoy, to escort

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ուղեկցել (uġekcʻel)
dative ուղեկցելու (uġekcʻelu)
ablative ուղեկցելուց (uġekcʻelucʻ)
instrumental ուղեկցելով (uġekcʻelov)
locative ուղեկցելում (uġekcʻelum)
definite forms
nominative ուղեկցելը/ուղեկցելն (uġekcʻelə/uġekcʻeln)
dative ուղեկցելուն (uġekcʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative ուղեկցելս (uġekcʻels)
dative ուղեկցելուս (uġekcʻelus)
ablative ուղեկցելուցս (uġekcʻelucʻs)
instrumental ուղեկցելովս (uġekcʻelovs)
locative ուղեկցելումս (uġekcʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ուղեկցելդ (uġekcʻeld)
dative ուղեկցելուդ (uġekcʻelud)
ablative ուղեկցելուցդ (uġekcʻelucʻd)
instrumental ուղեկցելովդ (uġekcʻelovd)
locative ուղեկցելումդ (uġekcʻelumd)

Derived terms

[edit]

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

ուղեկցել (ułekcʻel)

  1. infinitive of ուղեկցեմ (ułekcʻem)

Declension

[edit]