մերկեմ
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From մերկ (merk).
Verb
[edit]մերկեմ • (merkem) (aorist indicative մերկացի)
- (transitive) to undress, to bare; to uncover
- (transitive) to draw, to bare (a sword)
- (intransitive) to undress oneself
- (intransitive) to be discovered
Conjugation
[edit]active
infinitive | մերկել (merkel) | participle | մերկացեալ (merkacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մերկացուցանեմ (merkacʻucʻanem) | aorist stem | մերկաց- (merkacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մերկեմ (merkem) | մերկես (merkes) | մերկէ (merkē) | մերկեմք (merkemkʻ) | մերկէք (merkēkʻ) | մերկեն (merken) | |
imperfect | մերկէի, մերկեի* (merkēi, merkei*) | մերկէիր, մերկեիր* (merkēir, merkeir*) | մերկէր (merkēr) | մերկէաք, մերկեաք* (merkēakʻ, merkeakʻ*) | մերկէիք, մերկեիք* (merkēikʻ, merkeikʻ*) | մերկէին, մերկեին* (merkēin, merkein*) | |
aorist | մերկացի (merkacʻi) | մերկացեր (merkacʻer) | մերկաց (merkacʻ) | մերկացաք (merkacʻakʻ) | մերկացէք, մերկացիք (merkacʻēkʻ, merkacʻikʻ) | մերկացին (merkacʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մերկիցեմ (merkicʻem) | մերկիցես (merkicʻes) | մերկիցէ (merkicʻē) | մերկիցեմք (merkicʻemkʻ) | մերկիցէք (merkicʻēkʻ) | մերկիցեն (merkicʻen) | |
aorist | մերկացից (merkacʻicʻ) | մերկասցես (merkascʻes) | մերկասցէ (merkascʻē) | մերկասցուք (merkascʻukʻ) | մերկասջիք (merkasǰikʻ) | մերկասցեն (merkascʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մերկա՛, մերկեա՛ (merká, merkeá) | — | — | մերկացէ՛ք (merkacʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | մերկասջի՛ր (merkasǰír) | — | — | մերկասջի՛ք (merkasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մերկեր (mí merker) | — | — | մի՛ մերկէք (mí merkēkʻ) | — | |
*rare note the aorist stem |
mediopassive
infinitive | մերկել, մերկիլ* (merkel, merkil*) | participle | մերկացեալ (merkacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մերկացուցանեմ (merkacʻucʻanem) | aorist stem | մերկաց- (merkacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մերկիմ (merkim) | մերկիս (merkis) | մերկի (merki) | մերկիմք (merkimkʻ) | մերկիք (merkikʻ) | մերկին (merkin) | |
imperfect | մերկէի (merkēi) | մերկէիր (merkēir) | մերկէր, մերկիւր (merkēr, merkiwr) | մերկէաք (merkēakʻ) | մերկէիք (merkēikʻ) | մերկէին (merkēin) | |
aorist | մերկացայ (merkacʻay) | մերկացար (merkacʻar) | մերկացաւ (merkacʻaw) | մերկացաք (merkacʻakʻ) | մերկացայք (merkacʻaykʻ) | մերկացան (merkacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մերկիցիմ (merkicʻim) | մերկիցիս (merkicʻis) | մերկիցի (merkicʻi) | մերկիցիմք (merkicʻimkʻ) | մերկիցիք (merkicʻikʻ) | մերկիցին (merkicʻin) | |
aorist | մերկացայց (merkacʻaycʻ) | մերկասցիս (merkascʻis) | մերկասցի (merkascʻi) | մերկասցուք (merkascʻukʻ) | մերկասջիք (merkasǰikʻ) | մերկասցին (merkascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մերկա՛ց, մերկեա՛ց (merkácʻ, merkeácʻ) | — | — | մերկացարո՛ւք (merkacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մերկասջի՛ր (merkasǰír) | — | — | մերկասջի՛ք (merkasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մերկիր (mí merkir) | — | — | մի՛ մերկիք (mí merkikʻ) | — | |
*post-classical note the aorist stem |
Related terms
[edit]- մերկանամ (merkanam)
- մերկացուցանել (merkacʻucʻanel)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “մերկեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy