մեկնարկել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From մեկնարկ (meknark).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

մեկնարկել (meknarkel)

  1. (intransitive) to start, be launched
  2. (transitive) to launch

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative մեկնարկել (meknarkel)
dative մեկնարկելու (meknarkelu)
ablative մեկնարկելուց (meknarkelucʻ)
instrumental մեկնարկելով (meknarkelov)
locative մեկնարկելում (meknarkelum)
definite forms
nominative մեկնարկելը/մեկնարկելն (meknarkelə/meknarkeln)
dative մեկնարկելուն (meknarkelun)
1st person possessive forms (my)
nominative մեկնարկելս (meknarkels)
dative մեկնարկելուս (meknarkelus)
ablative մեկնարկելուցս (meknarkelucʻs)
instrumental մեկնարկելովս (meknarkelovs)
locative մեկնարկելումս (meknarkelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մեկնարկելդ (meknarkeld)
dative մեկնարկելուդ (meknarkelud)
ablative մեկնարկելուցդ (meknarkelucʻd)
instrumental մեկնարկելովդ (meknarkelovd)
locative մեկնարկելումդ (meknarkelumd)