մարգարէութիւն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From մարգարէ (margarē, “prophet”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun
[edit]մարգարէութիւն • (margarēutʻiwn)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | մարգարէութիւն (margarēutʻiwn) | մարգարէութիւնք (margarēutʻiwnkʻ) |
| genitive | մարգարէութեան (margarēutʻean) | մարգարէութեանց (margarēutʻeancʻ) |
| dative | մարգարէութեան (margarēutʻean) | մարգարէութեանց (margarēutʻeancʻ) |
| accusative | մարգարէութիւն (margarēutʻiwn) | մարգարէութիւնս (margarēutʻiwns) |
| ablative | մարգարէութենէ (margarēutʻenē) | մարգարէութեանց (margarēutʻeancʻ) |
| instrumental | մարգարէութեամբ (margarēutʻeamb) | մարգարէութեամբք (margarēutʻeambkʻ) |
| locative | մարգարէութեան (margarēutʻean) | մարգարէութիւնս (margarēutʻiwns) |
Descendants
[edit]- Armenian: մարգարեություն (margareutʻyun) (margareut’yun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարգարէութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy