մարգարէ
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]An Iranian borrowing. Compare Parthian 𐫖𐫀𐫡𐫏𐫃𐫡 (mʾrygr /mārigar/, “sorcerer, incantator”), 𐫖𐫍𐫡𐫏𐫃𐫡 (mhrygr /mahrīgar/, “sorcerer”) and especially Sogdian [script needed] (mʾrkrʾy, “soothsayer”), [script needed] (mʾrkrʾk /mārkarē(k)/, “soothsayer”). Aghwan 𐕌𐔰𐕙𐕘𐔰𐕛𐔴𐕎 (marġaven) is also from Iranian. Utlimately from Proto-Indo-Iranian *mántram.
Noun
[edit]մարգարէ • (margarē)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | մարգարէ (margarē) | մարգարէք (margarēkʻ) |
| genitive | մարգարէի (margarēi) | մարգարէից (margarēicʻ) |
| dative | մարգարէի (margarēi) | մարգարէից (margarēicʻ) |
| accusative | մարգարէ (margarē) | մարգարէս (margarēs) |
| ablative | մարգարէէ (margarēē) | մարգարէից (margarēicʻ) |
| instrumental | մարգարէիւ (margarēiw) | մարգարէիւք (margarēiwkʻ) |
| locative | մարգարէի (margarēi) | մարգարէս (margarēs) |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | մարգարէ (margarē) | մարգարէք (margarēkʻ) |
| genitive | մարգարեի (margarei) | մարգարեից (margareicʻ) |
| dative | մարգարեի (margarei) | մարգարեից (margareicʻ) |
| accusative | մարգարէ (margarē) | մարգարէս (margarēs) |
| ablative | մարգարեէ (margareē) | մարգարեից (margareicʻ) |
| instrumental | մարգարեիւ (margareiw) | մարգարեիւք (margareiwkʻ) |
| locative | մարգարեի (margarei) | մարգարէս (margarēs) |
more archaic
Derived terms
[edit]- մարգարեանամ (margareanam)
- մարգարեութիւն (margareutʻiwn)
- մարգարէաբար (margarēabar)
- մարգարէաբողոք (margarēabołokʻ)
- մարգարէագէտ (margarēagēt)
- մարգարէագիր (margarēagir)
- մարգարէազրաւ (margarēazraw)
- մարգարէաժողով (margarēažołov)
- մարգարէախառն (margarēaxaṙn)
- մարգարէածանօթ (margarēacanōtʻ)
- մարգարէածին (margarēacin)
- մարգարէական (margarēakan)
- մարգարէականագոյն (margarēakanagoyn)
- մարգարէակիր (margarēakir)
- մարգարէակոտոր (margarēakotor)
- մարգարէահայր (margarēahayr)
- մարգարէահրաշ (margarēahraš)
- մարգարէահրաւէր (margarēahrawēr)
- մարգարէաճառ (margarēačaṙ)
- մարգարէամայր (margarēamayr)
- մարգարէանամ (margarēanam)
- մարգարէանարգու (margarēanargu)
- մարգարէանոց (margarēanocʻ)
- մարգարէաշնորհ (margarēašnorh)
- մարգարէապատիւ (margarēapatiw)
- մարգարէապետ (margarēapet)
- մարգարէապէս (margarēapēs)
- մարգարէասպան (margarēaspan)
- մարգարէարան (margarēaran)
- մարգարէաւանդ (margarēawand)
- մարգարէափորձ (margarēapʻorj)
- մարգարէաքարոզ (margarēakʻaroz)
- մարգարէութիւն (margarēutʻiwn)
- մարգարէուհի (margarēuhi)
- մարգարէուրհի (margarēurhi)
- մարգարէօրէն (margarēōrēn)
- նախամարգարէ (naxamargarē)
Descendants
[edit]- Armenian: մարգարե (margare)
References
[edit]- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “մարգարէ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մարգարէ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Gippert, Jost (2017) “Armeno-Albanica II: Exchanging doves”, in Bjarne Simmelkjær Sandgaard Hansen et al., editors, Usque ad radices: Indo-European studies in honour of Birgit Anette Olsen (Copenhagen Studies in Indo-European; 8)[1], Copenhagen: Museum Tusculanum Press, page 181
- Godel, Robert (1975) An introduction to the study of classical Armenian, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, page 11
- J̌ahukyan, Geworg (1987) Hayocʻ lezvi patmutʻyun; naxagrayin žamanakašrǰan [History of the Armenian language: The Pre-Literary Period][2] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 534
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարգարէ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy