Jump to content

մածանիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From մած (mac) +‎ -ան- (-an-).

Verb

[edit]

մածանիմ (macanim)  (aorist indicative մածայ)

  1. (intransitive) to be glued, to stick or cling to, to adhere
  2. (intransitive) to curdle, to coagulate, to clot, to congeal
  3. (intransitive) to join, to unite (also of a man and woman)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive մածանել, մածանիլ* (macanel, macanil*) participle մածեալ (maceal)
causative մածուցանեմ (macucʻanem) aorist stem մած- (mac-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present մածանիմ (macanim) մածանիս (macanis) մածանի (macani) մածանիմք (macanimkʻ) մածանիք (macanikʻ) մածանին (macanin)
imperfect մածանէի (macanēi) մածանէիր (macanēir) մածանէր, մածանիւր (macanēr, macaniwr) մածանէաք (macanēakʻ) մածանէիք (macanēikʻ) մածանէին (macanēin)
aorist մածայ (macay) մածար (macar) մածաւ (macaw) մածաք (macakʻ) մածայք (macaykʻ) մածան (macan)
subjunctive
present մածանիցիմ (macanicʻim) մածանիցիս (macanicʻis) մածանիցի (macanicʻi) մածանիցիմք (macanicʻimkʻ) մածանիցիք (macanicʻikʻ) մածանիցին (macanicʻin)
aorist մածայց (macaycʻ) մածցիս (maccʻis) մածցի (maccʻi) մածցուք (maccʻukʻ) մածջիք (macǰikʻ) մածցին (maccʻin)
imperatives
imperative մածի՛ր (macír) մածարո՛ւք (macarúkʻ)
cohortative մածջի՛ր (macǰír) մածջի՛ք (macǰíkʻ)
prohibitive մի՛ մածանիր (mí macanir) մի՛ մածանիք (mí macanikʻ)
  • post-classical

Descendants

[edit]
  • Armenian: մածնել (macnel), մածվել (macvel)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մածանիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մածանիմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy