կռուիմ

Old Armenian

Alternative forms

• կռուեմ (kṙuem)

Etymology

From Old Georgian კრვა (ḳrva).

Verb

կռուիմ • (kṙuim)

1. to take hold of, to cleave to, to cling, adhere or stick to, to hold fast by, to catch or grasp at, to get entangled in

   թօթափել զփոշին կռուեալ յոտս ― tʻōtʻapʻel zpʻošin kṙueal yots ― to shake the dust off one's foot

   ի բեւեռ կռուեցաւ հանդերձ նորա ― i beweṙ kṙuecʻaw handerj nora ― his coat is caught by a nail

   սարդ կռուեալ ձեռօք յորմն ― sard kṙueal jeṙōkʻ yormn ― the spider holds on to the wall with its claws

   եւ մի կռուիցի ի ձեռին քում ի նզովից նորա ― ew mi kṙuicʻi i jeṙin kʻum i nzovicʻ nora ― and there, shall cleave nought of the cursed thing to thine hand

2. to contend, struggle or dispute with, to debate, to contest, to quarrel; to skirmish, to grapple with each other, to clash together, to fight, to come to blows

   կռուել ընդ միմեանս ― kṙuel ənd mimeans ― to beat one another, to fight together; (figuratively) to quarrel

Conjugation

mediopassive

infinitive		կռուել, կռուիլ* (kṙuel, kṙuil*)		participle	կռուեցեալ, կռուեալ (kṙuecʻeal, kṙueal)
causative		կռուեցուցանեմ (kṙuecʻucʻanem)		aorist stem	կռուեց- (kṙuecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	կռուիմ (kṙuim)	կռուիս (kṙuis)	կռուի (kṙui)	կռուիմք (kṙuimkʻ)	կռուիք (kṙuikʻ)	կռուին (kṙuin)
	imperfect	կռուէի (kṙuēi)	կռուէիր (kṙuēir)	կռուէր, կռուիւր (kṙuēr, kṙuiwr)	կռուէաք (kṙuēakʻ)	կռուէիք (kṙuēikʻ)	կռուէին (kṙuēin)
	aorist	կռուեցայ (kṙuecʻay)	կռուեցար (kṙuecʻar)	կռուեցաւ (kṙuecʻaw)	կռուեցաք (kṙuecʻakʻ)	կռուեցայք (kṙuecʻaykʻ)	կռուեցան (kṙuecʻan)
subjunctive
	present	կռուիցիմ (kṙuicʻim)	կռուիցիս (kṙuicʻis)	կռուիցի (kṙuicʻi)	կռուիցիմք (kṙuicʻimkʻ)	կռուիցիք (kṙuicʻikʻ)	կռուիցին (kṙuicʻin)
	aorist	կռուեցայց (kṙuecʻaycʻ)	կռուեսցիս (kṙuescʻis)	կռուեսցի (kṙuescʻi)	կռուեսցուք (kṙuescʻukʻ)	կռուեսջիք (kṙuesǰikʻ)	կռուեսցին (kṙuescʻin)
imperatives
	imperative	—	կռուեա՛ց (kṙueácʻ)	—	—	կռուեցարո՛ւք (kṙuecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	կռուեսջի՛ր (kṙuesǰír)	—	—	կռուեսջի՛ք (kṙuesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ կռուիր (mí kṙuir)	—	—	մի՛ կռուիք (mí kṙuikʻ)	—

• post-classical
  

Derived terms

• ակնակռիւ (aknakṙiw)
• անկռիւ (ankṙiw)
• անկռուելի (ankṙueli)
• բանակռիւ (banakṙiw)
• բանակռովութիւն (banakṙovutʻiwn)
• բանակռուիմ (banakṙuim)
• բանակռուութիւն (banakṙuutʻiwn)
• բարձակռիւ (barjakṙiw)
• բռնակռիւ (bṙnakṙiw)
• գազանակռիւ (gazanakṙiw)
• գօտէկռիւ (gōtēkṙiw)
• գօտէկռուութիւն (gōtēkṙuutʻiwn)
• դժուարակռիւ (džuarakṙiw)
• դժուարակռուելի (džuarakṙueli)
• դիւրակռուելի (diwrakṙueli)
• ընդդիմակռուեմ (ənddimakṙuem)
• լծակռիւ (lcakṙiw)
• լծակռուիմ (lcakṙuim)
• լծակռուութիւն (lcakṙuutʻiwn)
• կապակռիւ (kapakṙiw)
• կռիւ (kṙiw)
• կռուական (kṙuakan)
• կռուակից (kṙuakicʻ)
• կռուակցութիւն (kṙuakcʻutʻiwn)
• կռուան (kṙuan)
• կռուանոց (kṙuanocʻ)
• կռուասէր (kṙuasēr)
• կռուատեղ (kṙuateł)
• կռուարան (kṙuaran)
• կռուարար (kṙuarar)
• կռուարարութիւն (kṙuararutʻiwn)
• կռուեմ (kṙuem)
• կռուեցուցանեմ (kṙuecʻucʻanem)
• կռուողական (kṙuołakan)
• կռուողութիւն (kṙuołutʻiwn)
• մարտակռիւ (martakṙiw)
• մարտակռուիմ (martakṙuim)
• մարտակռուութիւն (martakṙuutʻiwn)
• մենակռիւ (menakṙiw)
• մերկակռիւ (merkakṙiw)
• միայնակռուութիւն (miaynakṙuutʻiwn)
• նաւակռիւք (nawakṙiwkʻ)
• նաւակռուութիւն (nawakṙuutʻiwn)
• ոտնկռիւ (otnkṙiw)
• ցայգակռիւ (cʻaygakṙiw)

Descendants

• Armenian: կռվել (kṙvel)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “կռիւ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կռուիմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “կռուիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy