Jump to content

կռնչալ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian կռնչել (kṙnčʻel), infinitive of կռնչեմ (kṙnčʻem); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

կռնչալ (kṙnčʻal)

  1. to cry, to croak, to shriek (of animals)

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative կռնչալ (kṙnčʻal)
dative կռնչալու (kṙnčʻalu)
ablative կռնչալուց (kṙnčʻalucʻ)
instrumental կռնչալով (kṙnčʻalov)
locative կռնչալում (kṙnčʻalum)
definite forms
nominative կռնչալը/կռնչալն (kṙnčʻalə/kṙnčʻaln)
dative կռնչալուն (kṙnčʻalun)
1st person possessive forms (my)
nominative կռնչալս (kṙnčʻals)
dative կռնչալուս (kṙnčʻalus)
ablative կռնչալուցս (kṙnčʻalucʻs)
instrumental կռնչալովս (kṙnčʻalovs)
locative կռնչալումս (kṙnčʻalums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կռնչալդ (kṙnčʻald)
dative կռնչալուդ (kṙnčʻalud)
ablative կռնչալուցդ (kṙnčʻalucʻd)
instrumental կռնչալովդ (kṙnčʻalovd)
locative կռնչալումդ (kṙnčʻalumd)