խեթկել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Old Armenian խեթկեմ (xetʻkem).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /χetʰˈkel/, [χetʰkél]
- (Western Armenian) IPA(key): /χetˈɡel/, [χetʰkél]
Verb
[edit]խեթկել • (xetʻkel)
- (transitive) to hit
- (transitive) to push, shove
- (transitive) to butt (with horns)
Inflection
[edit]| infinitive | խեթկել (xetʻkel) | imperfective converb | խեթկում (xetʻkum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | խեթկվել (xetʻkvel) | simultaneous converb | խեթկելիս (xetʻkelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | խեթկել (xetʻkel) | ||||
| aorist stem | խեթկ- (xetʻk-) | future converb I | խեթկելու (xetʻkelu) | ||||
| resultative participle | խեթկած (xetʻkac) | future converb II | խեթկելիք (xetʻkelikʻ) | ||||
| subject participle | խեթկող (xetʻkoġ) | connegative converb | խեթկի (xetʻki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | խեթկում եմ (xetʻkum em) | խեթկում ես (xetʻkum es) | խեթկում է (xetʻkum ē) | խեթկում ենք (xetʻkum enkʻ) | խեթկում եք (xetʻkum ekʻ) | խեթկում են (xetʻkum en) | |
| past imperfective | խեթկում էի (xetʻkum ēi) | խեթկում էիր (xetʻkum ēir) | խեթկում էր (xetʻkum ēr) | խեթկում էինք (xetʻkum ēinkʻ) | խեթկում էիք (xetʻkum ēikʻ) | խեթկում էին (xetʻkum ēin) | |
| future | խեթկելու եմ (xetʻkelu em) | խեթկելու ես (xetʻkelu es) | խեթկելու է (xetʻkelu ē) | խեթկելու ենք (xetʻkelu enkʻ) | խեթկելու եք (xetʻkelu ekʻ) | խեթկելու են (xetʻkelu en) | |
| past future | խեթկելու էի (xetʻkelu ēi) | խեթկելու էիր (xetʻkelu ēir) | խեթկելու էր (xetʻkelu ēr) | խեթկելու էինք (xetʻkelu ēinkʻ) | խեթկելու էիք (xetʻkelu ēikʻ) | խեթկելու էին (xetʻkelu ēin) | |
| present perfect | խեթկել եմ (xetʻkel em) | խեթկել ես (xetʻkel es) | խեթկել է (xetʻkel ē) | խեթկել ենք (xetʻkel enkʻ) | խեթկել եք (xetʻkel ekʻ) | խեթկել են (xetʻkel en) | |
| pluperfect | խեթկել էի (xetʻkel ēi) | խեթկել էիր (xetʻkel ēir) | խեթկել էր (xetʻkel ēr) | խեթկել էինք (xetʻkel ēinkʻ) | խեթկել էիք (xetʻkel ēikʻ) | խեթկել էին (xetʻkel ēin) | |
| aorist (past perfective) | խեթկեցի, խեթկի* (xetʻkecʻi, xetʻki*) | խեթկեցիր, խեթկիր* (xetʻkecʻir, xetʻkir*) | խեթկեց (xetʻkecʻ) | խեթկեցինք, խեթկինք* (xetʻkecʻinkʻ, xetʻkinkʻ*) | խեթկեցիք, խեթկիք* (xetʻkecʻikʻ, xetʻkikʻ*) | խեթկեցին, խեթկին* (xetʻkecʻin, xetʻkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | խեթկեմ (xetʻkem) | խեթկես (xetʻkes) | խեթկի (xetʻki) | խեթկենք (xetʻkenkʻ) | խեթկեք (xetʻkekʻ) | խեթկեն (xetʻken) | |
| past | խեթկեի (xetʻkei) | խեթկեիր (xetʻkeir) | խեթկեր (xetʻker) | խեթկեինք (xetʻkeinkʻ) | խեթկեիք (xetʻkeikʻ) | խեթկեին (xetʻkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կխեթկեմ (kxetʻkem) | կխեթկես (kxetʻkes) | կխեթկի (kxetʻki) | կխեթկենք (kxetʻkenkʻ) | կխեթկեք (kxetʻkekʻ) | կխեթկեն (kxetʻken) | |
| past | կխեթկեի (kxetʻkei) | կխեթկեիր (kxetʻkeir) | կխեթկեր (kxetʻker) | կխեթկեինք (kxetʻkeinkʻ) | կխեթկեիք (kxetʻkeikʻ) | կխեթկեին (kxetʻkein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | խեթկի՛ր, խեթկի՛* (xetʻkír, xetʻkí*) | — | — | խեթկե՛ք, խեթկեցե՛ք** (xetʻkékʻ, xetʻkecʻékʻ**) | |||
| infinitive | չխեթկել (čʻxetʻkel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չխեթկած (čʻxetʻkac) | ||||||
| subject participle | չխեթկող (čʻxetʻkoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ խեթկում (čʻem xetʻkum) | չես խեթկում (čʻes xetʻkum) | չի խեթկում (čʻi xetʻkum) | չենք խեթկում (čʻenkʻ xetʻkum) | չեք խեթկում (čʻekʻ xetʻkum) | չեն խեթկում (čʻen xetʻkum) | |
| past imperfective | չէի խեթկում (čʻēi xetʻkum) | չէիր խեթկում (čʻēir xetʻkum) | չէր խեթկում (čʻēr xetʻkum) | չէինք խեթկում (čʻēinkʻ xetʻkum) | չէիք խեթկում (čʻēikʻ xetʻkum) | չէին խեթկում (čʻēin xetʻkum) | |
| future | չեմ խեթկելու (čʻem xetʻkelu) | չես խեթկելու (čʻes xetʻkelu) | չի խեթկելու (čʻi xetʻkelu) | չենք խեթկելու (čʻenkʻ xetʻkelu) | չեք խեթկելու (čʻekʻ xetʻkelu) | չեն խեթկելու (čʻen xetʻkelu) | |
| past future | չէի խեթկելու (čʻēi xetʻkelu) | չէիր խեթկելու (čʻēir xetʻkelu) | չէր խեթկելու (čʻēr xetʻkelu) | չէինք խեթկելու (čʻēinkʻ xetʻkelu) | չէիք խեթկելու (čʻēikʻ xetʻkelu) | չէին խեթկելու (čʻēin xetʻkelu) | |
| present perfect | չեմ խեթկել (čʻem xetʻkel) | չես խեթկել (čʻes xetʻkel) | չի խեթկել (čʻi xetʻkel) | չենք խեթկել (čʻenkʻ xetʻkel) | չեք խեթկել (čʻekʻ xetʻkel) | չեն խեթկել (čʻen xetʻkel) | |
| pluperfect | չէի խեթկել (čʻēi xetʻkel) | չէիր խեթկել (čʻēir xetʻkel) | չէր խեթկել (čʻēr xetʻkel) | չէինք խեթկել (čʻēinkʻ xetʻkel) | չէիք խեթկել (čʻēikʻ xetʻkel) | չէին խեթկել (čʻēin xetʻkel) | |
| aorist (past perfective) | չխեթկեցի, չխեթկի* (čʻxetʻkecʻi, čʻxetʻki*) | չխեթկեցիր, չխեթկիր* (čʻxetʻkecʻir, čʻxetʻkir*) | չխեթկեց (čʻxetʻkecʻ) | չխեթկեցինք, չխեթկինք* (čʻxetʻkecʻinkʻ, čʻxetʻkinkʻ*) | չխեթկեցիք, չխեթկիք* (čʻxetʻkecʻikʻ, čʻxetʻkikʻ*) | չխեթկեցին, չխեթկին* (čʻxetʻkecʻin, čʻxetʻkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չխեթկեմ (čʻxetʻkem) | չխեթկես (čʻxetʻkes) | չխեթկի (čʻxetʻki) | չխեթկենք (čʻxetʻkenkʻ) | չխեթկեք (čʻxetʻkekʻ) | չխեթկեն (čʻxetʻken) | |
| past | չխեթկեի (čʻxetʻkei) | չխեթկեիր (čʻxetʻkeir) | չխեթկեր (čʻxetʻker) | չխեթկեինք (čʻxetʻkeinkʻ) | չխեթկեիք (čʻxetʻkeikʻ) | չխեթկեին (čʻxetʻkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ խեթկի (čʻem xetʻki) | չես խեթկի (čʻes xetʻki) | չի խեթկի (čʻi xetʻki) | չենք խեթկի (čʻenkʻ xetʻki) | չեք խեթկի (čʻekʻ xetʻki) | չեն խեթկի (čʻen xetʻki) | |
| past | չէի խեթկի (čʻēi xetʻki) | չէիր խեթկի (čʻēir xetʻki) | չէր խեթկի (čʻēr xetʻki) | չէինք խեթկի (čʻēinkʻ xetʻki) | չէիք խեթկի (čʻēikʻ xetʻki) | չէին խեթկի (čʻēin xetʻki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ խեթկիր, մի՛ խեթկի* (mí xetʻkir, mí xetʻki*) | — | — | մի՛ խեթկեք, մի՛ խեթկեցեք** (mí xetʻkekʻ, mí xetʻkecʻekʻ**) | |||
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | խեթկել (xetʻkel) | |||
| dative | խեթկելու (xetʻkelu) | |||
| ablative | խեթկելուց (xetʻkelucʻ) | |||
| instrumental | խեթկելով (xetʻkelov) | |||
| locative | խեթկելում (xetʻkelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | խեթկելը/խեթկելն (xetʻkelə/xetʻkeln) | |||
| dative | խեթկելուն (xetʻkelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | խեթկելս (xetʻkels) | |||
| dative | խեթկելուս (xetʻkelus) | |||
| ablative | խեթկելուցս (xetʻkelucʻs) | |||
| instrumental | խեթկելովս (xetʻkelovs) | |||
| locative | խեթկելումս (xetʻkelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | խեթկելդ (xetʻkeld) | |||
| dative | խեթկելուդ (xetʻkelud) | |||
| ablative | խեթկելուցդ (xetʻkelucʻd) | |||
| instrumental | խեթկելովդ (xetʻkelovd) | |||
| locative | խեթկելումդ (xetʻkelumd) | |||
References
[edit]- “խեթկել”, in Žamanakakicʻ hayocʻ lezvi bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, 1969–1980
Old Armenian
[edit]Verb
[edit]խեթկել • (xetʻkel)
- infinitive of խեթկեմ (xetʻkem)