իմաստութիւն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From իմաստ (imast, “meaning, sense”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun
[edit]իմաստութիւն • (imastutʻiwn)
- wisdom
- Գիրք Իմաստութեան ― Girkʻ Imastutʻean ― the Book of Wisdom
- sense, reason
- իմաստութեամբ ― imastutʻeamb ― wisely, sensibly, judiciously; prudently, discreetly
- understanding, knowledge
- philosophy
- skill, science
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | իմաստութիւն (imastutʻiwn) | իմաստութիւնք (imastutʻiwnkʻ) |
| genitive | իմաստութեան (imastutʻean) | իմաստութեանց (imastutʻeancʻ) |
| dative | իմաստութեան (imastutʻean) | իմաստութեանց (imastutʻeancʻ) |
| accusative | իմաստութիւն (imastutʻiwn) | իմաստութիւնս (imastutʻiwns) |
| ablative | իմաստութենէ (imastutʻenē) | իմաստութեանց (imastutʻeancʻ) |
| instrumental | իմաստութեամբ (imastutʻeamb) | իմաստութեամբք (imastutʻeambkʻ) |
| locative | իմաստութեան (imastutʻean) | իմաստութիւնս (imastutʻiwns) |
Descendants
[edit]- Armenian: իմաստություն (imastutʻyun) (imastut’yun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “իմաստութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy