Jump to content

ընդոստնում

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From ընդոստ (əndost) +‎ -ն- (-n-).

Verb

[edit]

ընդոստնում (əndostnum)  (aorist indicative ընդոստեայ)

  1. (intransitive) to leap, to recoil, to start with fear
  2. (intransitive) to be aroused, frightened, dismayed
  3. (intransitive) to shy, to be restive
  4. (intransitive) to be disturbed, disconcerted
  5. (intransitive) to get angry

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive ընդոստնուլ (əndostnul) participle ընդոստուցեալ (əndostucʻeal)
causative ընդոստուցանեմ (əndostucʻanem) aorist stem ընդոստե- (əndoste-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present ընդոստնում (əndostnum) ընդոստնուս (əndostnus) ընդոստնու (əndostnu) ընդոստնումք (əndostnumkʻ) ընդոստնուք (əndostnukʻ) ընդոստնուն (əndostnun)
imperfect ընդոստնուի (əndostnui) ընդոստնուիր (əndostnuir) ընդոստնոյր (əndostnoyr) ընդոստնուաք (əndostnuakʻ) ընդոստնուիք (əndostnuikʻ) ընդոստնուին (əndostnuin)
aorist ընդոստեայ (əndosteay) ընդոստեար (əndostear) ընդոստեաւ (əndosteaw) ընդոստեաք (əndosteakʻ) ընդոստեայք (əndosteaykʻ) ընդոստեան (əndostean)
subjunctive
present ընդոստնուցում (əndostnucʻum) ընդոստնուցուս (əndostnucʻus) ընդոստնուցու (əndostnucʻu) ընդոստնուցումք (əndostnucʻumkʻ) ընդոստնուցուք (əndostnucʻukʻ) ընդոստնուցուն (əndostnucʻun)
aorist ընդոստեայց (əndosteaycʻ) ընդոստիցես (əndosticʻes) ընդոստիցէ (əndosticʻē) ընդոստիցուք (əndosticʻukʻ) ընդոստիջիք (əndostiǰikʻ) ընդոստիցեն (əndosticʻen)
imperatives
imperative ընդոստի՛ր (əndostír) ընդոստերո՛ւք (əndosterúkʻ)
cohortative ընդոստիջի՛ր (əndostiǰír) ընդոստիջի՛ք (əndostiǰíkʻ)
prohibitive մի՛ ընդոստնուր (mí əndostnur) մի՛ ընդոստնուք (mí əndostnukʻ)

Descendants

[edit]
  • Armenian: ընդոստնել (əndostnel)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ընդոստնում”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy