ընդոստչիմ
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From ընդոստ (əndost) + -չ- (-čʻ-).
Verb
[edit]ընդոստչիմ • (əndostčʻim)
- Alternative form of ընդոստնում (əndostnum)
Conjugation
[edit]mediopassive
| infinitive | ընդոստչել, ընդոստչիլ* (əndostčʻel, əndostčʻil*) | participle | ընդոստուցեալ (əndostucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ընդոստուցանեմ (əndostucʻanem) | aorist stem | ընդոստե- (əndoste-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ընդոստչիմ (əndostčʻim) | ընդոստչիս (əndostčʻis) | ընդոստչի (əndostčʻi) | ընդոստչիմք (əndostčʻimkʻ) | ընդոստչիք (əndostčʻikʻ) | ընդոստչին (əndostčʻin) | |
| imperfect | ընդոստչէի (əndostčʻēi) | ընդոստչէիր (əndostčʻēir) | ընդոստչէր, ընդոստչիւր (əndostčʻēr, əndostčʻiwr) | ընդոստչէաք (əndostčʻēakʻ) | ընդոստչէիք (əndostčʻēikʻ) | ընդոստչէին (əndostčʻēin) | |
| aorist | ընդոստեայ (əndosteay) | ընդոստեար (əndostear) | ընդոստեաւ (əndosteaw) | ընդոստեաք (əndosteakʻ) | ընդոստեայք (əndosteaykʻ) | ընդոստեան (əndostean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ընդոստչիցիմ (əndostčʻicʻim) | ընդոստչիցիս (əndostčʻicʻis) | ընդոստչիցի (əndostčʻicʻi) | ընդոստչիցիմք (əndostčʻicʻimkʻ) | ընդոստչիցիք (əndostčʻicʻikʻ) | ընդոստչիցին (əndostčʻicʻin) | |
| aorist | ընդոստեայց (əndosteaycʻ) | ընդոստիցես (əndosticʻes) | ընդոստիցէ (əndosticʻē) | ընդոստիցուք (əndosticʻukʻ) | ընդոստիջիք (əndostiǰikʻ) | ընդոստիցեն (əndosticʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ընդոստի՛ր (əndostír) | — | — | ընդոստերո՛ւք (əndosterúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ընդոստիջի՛ր (əndostiǰír) | — | — | ընդոստիջի՛ք (əndostiǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ընդոստչիր (mí əndostčʻir) | — | — | մի՛ ընդոստչիք (mí əndostčʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||