դավաճանել
Armenian
[edit]Alternative forms
[edit]- դաւաճանել (dawačanel) — traditional orthography
Etymology
[edit]Learned borrowing from Old Armenian դաւաճանեմ (dawačanem).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /dɑvɑt͡ʃɑˈnel/, [dɑvɑt͡ʃɑnél]
- (Western Armenian) IPA(key): /tɑvɑd͡ʒɑˈnel/, [tʰɑvɑd͡ʒɑnél]
Audio (Eastern Armenian): (file)
Verb
[edit]դավաճանել • (davačanel)
- to betray
- to commit adultery
Inflection
[edit]| infinitive | դավաճանել (davačanel) | imperfective converb | դավաճանում (davačanum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | դավաճանվել (davačanvel) | simultaneous converb | դավաճանելիս (davačanelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | դավաճանել (davačanel) | ||||
| aorist stem | դավաճան- (davačan-) | future converb I | դավաճանելու (davačanelu) | ||||
| resultative participle | դավաճանած (davačanac) | future converb II | դավաճանելիք (davačanelikʻ) | ||||
| subject participle | դավաճանող (davačanoġ) | connegative converb | դավաճանի (davačani) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | դավաճանում եմ (davačanum em) | դավաճանում ես (davačanum es) | դավաճանում է (davačanum ē) | դավաճանում ենք (davačanum enkʻ) | դավաճանում եք (davačanum ekʻ) | դավաճանում են (davačanum en) | |
| past imperfective | դավաճանում էի (davačanum ēi) | դավաճանում էիր (davačanum ēir) | դավաճանում էր (davačanum ēr) | դավաճանում էինք (davačanum ēinkʻ) | դավաճանում էիք (davačanum ēikʻ) | դավաճանում էին (davačanum ēin) | |
| future | դավաճանելու եմ (davačanelu em) | դավաճանելու ես (davačanelu es) | դավաճանելու է (davačanelu ē) | դավաճանելու ենք (davačanelu enkʻ) | դավաճանելու եք (davačanelu ekʻ) | դավաճանելու են (davačanelu en) | |
| past future | դավաճանելու էի (davačanelu ēi) | դավաճանելու էիր (davačanelu ēir) | դավաճանելու էր (davačanelu ēr) | դավաճանելու էինք (davačanelu ēinkʻ) | դավաճանելու էիք (davačanelu ēikʻ) | դավաճանելու էին (davačanelu ēin) | |
| present perfect | դավաճանել եմ (davačanel em) | դավաճանել ես (davačanel es) | դավաճանել է (davačanel ē) | դավաճանել ենք (davačanel enkʻ) | դավաճանել եք (davačanel ekʻ) | դավաճանել են (davačanel en) | |
| pluperfect | դավաճանել էի (davačanel ēi) | դավաճանել էիր (davačanel ēir) | դավաճանել էր (davačanel ēr) | դավաճանել էինք (davačanel ēinkʻ) | դավաճանել էիք (davačanel ēikʻ) | դավաճանել էին (davačanel ēin) | |
| aorist (past perfective) | դավաճանեցի, դավաճանի* (davačanecʻi, davačani*) | դավաճանեցիր, դավաճանիր* (davačanecʻir, davačanir*) | դավաճանեց (davačanecʻ) | դավաճանեցինք, դավաճանինք* (davačanecʻinkʻ, davačaninkʻ*) | դավաճանեցիք, դավաճանիք* (davačanecʻikʻ, davačanikʻ*) | դավաճանեցին, դավաճանին* (davačanecʻin, davačanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | դավաճանեմ (davačanem) | դավաճանես (davačanes) | դավաճանի (davačani) | դավաճանենք (davačanenkʻ) | դավաճանեք (davačanekʻ) | դավաճանեն (davačanen) | |
| past | դավաճանեի (davačanei) | դավաճանեիր (davačaneir) | դավաճաներ (davačaner) | դավաճանեինք (davačaneinkʻ) | դավաճանեիք (davačaneikʻ) | դավաճանեին (davačanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կդավաճանեմ (kdavačanem) | կդավաճանես (kdavačanes) | կդավաճանի (kdavačani) | կդավաճանենք (kdavačanenkʻ) | կդավաճանեք (kdavačanekʻ) | կդավաճանեն (kdavačanen) | |
| past | կդավաճանեի (kdavačanei) | կդավաճանեիր (kdavačaneir) | կդավաճաներ (kdavačaner) | կդավաճանեինք (kdavačaneinkʻ) | կդավաճանեիք (kdavačaneikʻ) | կդավաճանեին (kdavačanein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | դավաճանի՛ր, դավաճանի՛* (davačanír, davačaní*) | — | — | դավաճանե՛ք, դավաճանեցե՛ք** (davačanékʻ, davačanecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չդավաճանել (čʻdavačanel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չդավաճանած (čʻdavačanac) | ||||||
| subject participle | չդավաճանող (čʻdavačanoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ դավաճանում (čʻem davačanum) | չես դավաճանում (čʻes davačanum) | չի դավաճանում (čʻi davačanum) | չենք դավաճանում (čʻenkʻ davačanum) | չեք դավաճանում (čʻekʻ davačanum) | չեն դավաճանում (čʻen davačanum) | |
| past imperfective | չէի դավաճանում (čʻēi davačanum) | չէիր դավաճանում (čʻēir davačanum) | չէր դավաճանում (čʻēr davačanum) | չէինք դավաճանում (čʻēinkʻ davačanum) | չէիք դավաճանում (čʻēikʻ davačanum) | չէին դավաճանում (čʻēin davačanum) | |
| future | չեմ դավաճանելու (čʻem davačanelu) | չես դավաճանելու (čʻes davačanelu) | չի դավաճանելու (čʻi davačanelu) | չենք դավաճանելու (čʻenkʻ davačanelu) | չեք դավաճանելու (čʻekʻ davačanelu) | չեն դավաճանելու (čʻen davačanelu) | |
| past future | չէի դավաճանելու (čʻēi davačanelu) | չէիր դավաճանելու (čʻēir davačanelu) | չէր դավաճանելու (čʻēr davačanelu) | չէինք դավաճանելու (čʻēinkʻ davačanelu) | չէիք դավաճանելու (čʻēikʻ davačanelu) | չէին դավաճանելու (čʻēin davačanelu) | |
| present perfect | չեմ դավաճանել (čʻem davačanel) | չես դավաճանել (čʻes davačanel) | չի դավաճանել (čʻi davačanel) | չենք դավաճանել (čʻenkʻ davačanel) | չեք դավաճանել (čʻekʻ davačanel) | չեն դավաճանել (čʻen davačanel) | |
| pluperfect | չէի դավաճանել (čʻēi davačanel) | չէիր դավաճանել (čʻēir davačanel) | չէր դավաճանել (čʻēr davačanel) | չէինք դավաճանել (čʻēinkʻ davačanel) | չէիք դավաճանել (čʻēikʻ davačanel) | չէին դավաճանել (čʻēin davačanel) | |
| aorist (past perfective) | չդավաճանեցի, չդավաճանի* (čʻdavačanecʻi, čʻdavačani*) | չդավաճանեցիր, չդավաճանիր* (čʻdavačanecʻir, čʻdavačanir*) | չդավաճանեց (čʻdavačanecʻ) | չդավաճանեցինք, չդավաճանինք* (čʻdavačanecʻinkʻ, čʻdavačaninkʻ*) | չդավաճանեցիք, չդավաճանիք* (čʻdavačanecʻikʻ, čʻdavačanikʻ*) | չդավաճանեցին, չդավաճանին* (čʻdavačanecʻin, čʻdavačanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չդավաճանեմ (čʻdavačanem) | չդավաճանես (čʻdavačanes) | չդավաճանի (čʻdavačani) | չդավաճանենք (čʻdavačanenkʻ) | չդավաճանեք (čʻdavačanekʻ) | չդավաճանեն (čʻdavačanen) | |
| past | չդավաճանեի (čʻdavačanei) | չդավաճանեիր (čʻdavačaneir) | չդավաճաներ (čʻdavačaner) | չդավաճանեինք (čʻdavačaneinkʻ) | չդավաճանեիք (čʻdavačaneikʻ) | չդավաճանեին (čʻdavačanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ դավաճանի (čʻem davačani) | չես դավաճանի (čʻes davačani) | չի դավաճանի (čʻi davačani) | չենք դավաճանի (čʻenkʻ davačani) | չեք դավաճանի (čʻekʻ davačani) | չեն դավաճանի (čʻen davačani) | |
| past | չէի դավաճանի (čʻēi davačani) | չէիր դավաճանի (čʻēir davačani) | չէր դավաճանի (čʻēr davačani) | չէինք դավաճանի (čʻēinkʻ davačani) | չէիք դավաճանի (čʻēikʻ davačani) | չէին դավաճանի (čʻēin davačani) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ դավաճանիր, մի՛ դավաճանի* (mí davačanir, mí davačani*) | — | — | մի՛ դավաճանեք, մի՛ դավաճանեցեք** (mí davačanekʻ, mí davačanecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | դավաճանել (davačanel) | |||
| dative | դավաճանելու (davačanelu) | |||
| ablative | դավաճանելուց (davačanelucʻ) | |||
| instrumental | դավաճանելով (davačanelov) | |||
| locative | դավաճանելում (davačanelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | դավաճանելը/դավաճանելն (davačanelə/davačaneln) | |||
| dative | դավաճանելուն (davačanelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | դավաճանելս (davačanels) | |||
| dative | դավաճանելուս (davačanelus) | |||
| ablative | դավաճանելուցս (davačanelucʻs) | |||
| instrumental | դավաճանելովս (davačanelovs) | |||
| locative | դավաճանելումս (davačanelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | դավաճանելդ (davačaneld) | |||
| dative | դավաճանելուդ (davačanelud) | |||
| ablative | դավաճանելուցդ (davačanelucʻd) | |||
| instrumental | դավաճանելովդ (davačanelovd) | |||
| locative | դավաճանելումդ (davačanelumd) | |||
Related terms
[edit]- դավաճան (davačan)