ապացուցել
Armenian
[edit]Alternative forms
[edit]- ապացուցանել (apacʻucʻanel) — dated
Etymology
[edit]From ապացույց (apacʻuycʻ).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /ɑpɑt͡sʰuˈt͡sʰel/, [ɑpɑt͡sʰut͡sʰél]
- (Western Armenian) IPA(key): /ɑbɑt͡suˈt͡sel/, [ɑbɑt͡sʰut͡sʰél]
Audio (Eastern Armenian): (file)
Verb
[edit]ապացուցել • (apacʻucʻel)
- to prove
Inflection
[edit]| infinitive | ապացուցել (apacʻucʻel) | imperfective converb | ապացուցում (apacʻucʻum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | ապացուցվել (apacʻucʻvel) | simultaneous converb | ապացուցելիս (apacʻucʻelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | ապացուցել (apacʻucʻel) | ||||
| aorist stem | ապացուց- (apacʻucʻ-) | future converb I | ապացուցելու (apacʻucʻelu) | ||||
| resultative participle | ապացուցած (apacʻucʻac) | future converb II | ապացուցելիք (apacʻucʻelikʻ) | ||||
| subject participle | ապացուցող (apacʻucʻoġ) | connegative converb | ապացուցի (apacʻucʻi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ապացուցում եմ (apacʻucʻum em) | ապացուցում ես (apacʻucʻum es) | ապացուցում է (apacʻucʻum ē) | ապացուցում ենք (apacʻucʻum enkʻ) | ապացուցում եք (apacʻucʻum ekʻ) | ապացուցում են (apacʻucʻum en) | |
| past imperfective | ապացուցում էի (apacʻucʻum ēi) | ապացուցում էիր (apacʻucʻum ēir) | ապացուցում էր (apacʻucʻum ēr) | ապացուցում էինք (apacʻucʻum ēinkʻ) | ապացուցում էիք (apacʻucʻum ēikʻ) | ապացուցում էին (apacʻucʻum ēin) | |
| future | ապացուցելու եմ (apacʻucʻelu em) | ապացուցելու ես (apacʻucʻelu es) | ապացուցելու է (apacʻucʻelu ē) | ապացուցելու ենք (apacʻucʻelu enkʻ) | ապացուցելու եք (apacʻucʻelu ekʻ) | ապացուցելու են (apacʻucʻelu en) | |
| past future | ապացուցելու էի (apacʻucʻelu ēi) | ապացուցելու էիր (apacʻucʻelu ēir) | ապացուցելու էր (apacʻucʻelu ēr) | ապացուցելու էինք (apacʻucʻelu ēinkʻ) | ապացուցելու էիք (apacʻucʻelu ēikʻ) | ապացուցելու էին (apacʻucʻelu ēin) | |
| present perfect | ապացուցել եմ (apacʻucʻel em) | ապացուցել ես (apacʻucʻel es) | ապացուցել է (apacʻucʻel ē) | ապացուցել ենք (apacʻucʻel enkʻ) | ապացուցել եք (apacʻucʻel ekʻ) | ապացուցել են (apacʻucʻel en) | |
| pluperfect | ապացուցել էի (apacʻucʻel ēi) | ապացուցել էիր (apacʻucʻel ēir) | ապացուցել էր (apacʻucʻel ēr) | ապացուցել էինք (apacʻucʻel ēinkʻ) | ապացուցել էիք (apacʻucʻel ēikʻ) | ապացուցել էին (apacʻucʻel ēin) | |
| aorist (past perfective) | ապացուցեցի, ապացուցի* (apacʻucʻecʻi, apacʻucʻi*) | ապացուցեցիր, ապացուցիր* (apacʻucʻecʻir, apacʻucʻir*) | ապացուցեց (apacʻucʻecʻ) | ապացուցեցինք, ապացուցինք* (apacʻucʻecʻinkʻ, apacʻucʻinkʻ*) | ապացուցեցիք, ապացուցիք* (apacʻucʻecʻikʻ, apacʻucʻikʻ*) | ապացուցեցին, ապացուցին* (apacʻucʻecʻin, apacʻucʻin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ապացուցեմ (apacʻucʻem) | ապացուցես (apacʻucʻes) | ապացուցի (apacʻucʻi) | ապացուցենք (apacʻucʻenkʻ) | ապացուցեք (apacʻucʻekʻ) | ապացուցեն (apacʻucʻen) | |
| past | ապացուցեի (apacʻucʻei) | ապացուցեիր (apacʻucʻeir) | ապացուցեր (apacʻucʻer) | ապացուցեինք (apacʻucʻeinkʻ) | ապացուցեիք (apacʻucʻeikʻ) | ապացուցեին (apacʻucʻein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կապացուցեմ (kapacʻucʻem) | կապացուցես (kapacʻucʻes) | կապացուցի (kapacʻucʻi) | կապացուցենք (kapacʻucʻenkʻ) | կապացուցեք (kapacʻucʻekʻ) | կապացուցեն (kapacʻucʻen) | |
| past | կապացուցեի (kapacʻucʻei) | կապացուցեիր (kapacʻucʻeir) | կապացուցեր (kapacʻucʻer) | կապացուցեինք (kapacʻucʻeinkʻ) | կապացուցեիք (kapacʻucʻeikʻ) | կապացուցեին (kapacʻucʻein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | ապացուցի՛ր, ապացուցի՛* (apacʻucʻír, apacʻucʻí*) | — | — | ապացուցե՛ք, ապացուցեցե՛ք** (apacʻucʻékʻ, apacʻucʻecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չապացուցել (čʻapacʻucʻel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չապացուցած (čʻapacʻucʻac) | ||||||
| subject participle | չապացուցող (čʻapacʻucʻoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ ապացուցում (čʻem apacʻucʻum) | չես ապացուցում (čʻes apacʻucʻum) | չի ապացուցում (čʻi apacʻucʻum) | չենք ապացուցում (čʻenkʻ apacʻucʻum) | չեք ապացուցում (čʻekʻ apacʻucʻum) | չեն ապացուցում (čʻen apacʻucʻum) | |
| past imperfective | չէի ապացուցում (čʻēi apacʻucʻum) | չէիր ապացուցում (čʻēir apacʻucʻum) | չէր ապացուցում (čʻēr apacʻucʻum) | չէինք ապացուցում (čʻēinkʻ apacʻucʻum) | չէիք ապացուցում (čʻēikʻ apacʻucʻum) | չէին ապացուցում (čʻēin apacʻucʻum) | |
| future | չեմ ապացուցելու (čʻem apacʻucʻelu) | չես ապացուցելու (čʻes apacʻucʻelu) | չի ապացուցելու (čʻi apacʻucʻelu) | չենք ապացուցելու (čʻenkʻ apacʻucʻelu) | չեք ապացուցելու (čʻekʻ apacʻucʻelu) | չեն ապացուցելու (čʻen apacʻucʻelu) | |
| past future | չէի ապացուցելու (čʻēi apacʻucʻelu) | չէիր ապացուցելու (čʻēir apacʻucʻelu) | չէր ապացուցելու (čʻēr apacʻucʻelu) | չէինք ապացուցելու (čʻēinkʻ apacʻucʻelu) | չէիք ապացուցելու (čʻēikʻ apacʻucʻelu) | չէին ապացուցելու (čʻēin apacʻucʻelu) | |
| present perfect | չեմ ապացուցել (čʻem apacʻucʻel) | չես ապացուցել (čʻes apacʻucʻel) | չի ապացուցել (čʻi apacʻucʻel) | չենք ապացուցել (čʻenkʻ apacʻucʻel) | չեք ապացուցել (čʻekʻ apacʻucʻel) | չեն ապացուցել (čʻen apacʻucʻel) | |
| pluperfect | չէի ապացուցել (čʻēi apacʻucʻel) | չէիր ապացուցել (čʻēir apacʻucʻel) | չէր ապացուցել (čʻēr apacʻucʻel) | չէինք ապացուցել (čʻēinkʻ apacʻucʻel) | չէիք ապացուցել (čʻēikʻ apacʻucʻel) | չէին ապացուցել (čʻēin apacʻucʻel) | |
| aorist (past perfective) | չապացուցեցի, չապացուցի* (čʻapacʻucʻecʻi, čʻapacʻucʻi*) | չապացուցեցիր, չապացուցիր* (čʻapacʻucʻecʻir, čʻapacʻucʻir*) | չապացուցեց (čʻapacʻucʻecʻ) | չապացուցեցինք, չապացուցինք* (čʻapacʻucʻecʻinkʻ, čʻapacʻucʻinkʻ*) | չապացուցեցիք, չապացուցիք* (čʻapacʻucʻecʻikʻ, čʻapacʻucʻikʻ*) | չապացուցեցին, չապացուցին* (čʻapacʻucʻecʻin, čʻapacʻucʻin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չապացուցեմ (čʻapacʻucʻem) | չապացուցես (čʻapacʻucʻes) | չապացուցի (čʻapacʻucʻi) | չապացուցենք (čʻapacʻucʻenkʻ) | չապացուցեք (čʻapacʻucʻekʻ) | չապացուցեն (čʻapacʻucʻen) | |
| past | չապացուցեի (čʻapacʻucʻei) | չապացուցեիր (čʻapacʻucʻeir) | չապացուցեր (čʻapacʻucʻer) | չապացուցեինք (čʻapacʻucʻeinkʻ) | չապացուցեիք (čʻapacʻucʻeikʻ) | չապացուցեին (čʻapacʻucʻein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ ապացուցի (čʻem apacʻucʻi) | չես ապացուցի (čʻes apacʻucʻi) | չի ապացուցի (čʻi apacʻucʻi) | չենք ապացուցի (čʻenkʻ apacʻucʻi) | չեք ապացուցի (čʻekʻ apacʻucʻi) | չեն ապացուցի (čʻen apacʻucʻi) | |
| past | չէի ապացուցի (čʻēi apacʻucʻi) | չէիր ապացուցի (čʻēir apacʻucʻi) | չէր ապացուցի (čʻēr apacʻucʻi) | չէինք ապացուցի (čʻēinkʻ apacʻucʻi) | չէիք ապացուցի (čʻēikʻ apacʻucʻi) | չէին ապացուցի (čʻēin apacʻucʻi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ ապացուցիր, մի՛ ապացուցի* (mí apacʻucʻir, mí apacʻucʻi*) | — | — | մի՛ ապացուցեք, մի՛ ապացուցեցեք** (mí apacʻucʻekʻ, mí apacʻucʻecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ապացուցել (apacʻucʻel) | |||
| dative | ապացուցելու (apacʻucʻelu) | |||
| ablative | ապացուցելուց (apacʻucʻelucʻ) | |||
| instrumental | ապացուցելով (apacʻucʻelov) | |||
| locative | ապացուցելում (apacʻucʻelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | ապացուցելը/ապացուցելն (apacʻucʻelə/apacʻucʻeln) | |||
| dative | ապացուցելուն (apacʻucʻelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ապացուցելս (apacʻucʻels) | |||
| dative | ապացուցելուս (apacʻucʻelus) | |||
| ablative | ապացուցելուցս (apacʻucʻelucʻs) | |||
| instrumental | ապացուցելովս (apacʻucʻelovs) | |||
| locative | ապացուցելումս (apacʻucʻelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ապացուցելդ (apacʻucʻeld) | |||
| dative | ապացուցելուդ (apacʻucʻelud) | |||
| ablative | ապացուցելուցդ (apacʻucʻelucʻd) | |||
| instrumental | ապացուցելովդ (apacʻucʻelovd) | |||
| locative | ապացուցելումդ (apacʻucʻelumd) | |||
Derived terms
[edit]- ապացուցողական (apacʻucʻoġakan)
- ապացուցում (apacʻucʻum)