ապացուցել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From ապացույց (apacʻuycʻ).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

ապացուցել (apacʻucʻel)

  1. to prove

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative ապացուցել (apacʻucʻel)
dative ապացուցելու (apacʻucʻelu)
ablative ապացուցելուց (apacʻucʻelucʻ)
instrumental ապացուցելով (apacʻucʻelov)
locative ապացուցելում (apacʻucʻelum)
definite forms
nominative ապացուցելը/ապացուցելն (apacʻucʻelə/apacʻucʻeln)
dative ապացուցելուն (apacʻucʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative ապացուցելս (apacʻucʻels)
dative ապացուցելուս (apacʻucʻelus)
ablative ապացուցելուցս (apacʻucʻelucʻs)
instrumental ապացուցելովս (apacʻucʻelovs)
locative ապացուցելումս (apacʻucʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ապացուցելդ (apacʻucʻeld)
dative ապացուցելուդ (apacʻucʻelud)
ablative ապացուցելուցդ (apacʻucʻelucʻd)
instrumental ապացուցելովդ (apacʻucʻelovd)
locative ապացուցելումդ (apacʻucʻelumd)

Derived terms

[edit]