ապացուցանել
Armenian
[edit]Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /ɑpɑt͡sʰut͡sʰɑˈnel/, [ɑpɑt͡sʰut͡sʰɑnél]
- (Western Armenian) IPA(key): /ɑbɑt͡sut͡sɑˈnel/, [ɑbɑt͡sʰut͡sʰɑnél]
Audio (Eastern Armenian): (file)
Verb
[edit]ապացուցանել • (apacʻucʻanel)
- Alternative form of ապացուցել (apacʻucʻel)
- 1940, Hračʻya Ačaṙyan, Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language], vol. I page 23[1]:
- Ապացուցանելու համար բարբառների գոյությունը հնդևրոպական նախալեզվի մեջ՝ ուրիշ միջոց չունինք, յեթե վոչ յերևան հանել այլևայլ զուգաձայններ (isoglosse) Հնդևրոպական լեզվաբնի 11 ճյուղերի միջև։
- Apacʻucʻanelu hamar barbaṙneri goyutʻyunə hndewropakan naxalezvi meǰ, uriš miǰocʻ čʻuninkʻ, yetʻe vočʻ yerewan hanel aylewayl zugajaynner (isoglosse) Hndewropakan lezvabni 11 čyuġeri miǰew.
- Ապացուցանելու համար բարբառների գոյությունը հնդևրոպական նախալեզվի մեջ՝ ուրիշ միջոց չունինք, յեթե վոչ յերևան հանել այլևայլ զուգաձայններ (isoglosse) Հնդևրոպական լեզվաբնի 11 ճյուղերի միջև։
Inflection
[edit]| infinitive | ապացուցանել (apacʻucʻanel) | imperfective converb | ապացուցանում (apacʻucʻanum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | ապացուցանվել (apacʻucʻanvel) | simultaneous converb | ապացուցանելիս (apacʻucʻanelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | ապացուցանել (apacʻucʻanel) | ||||
| aorist stem | ապացուցան- (apacʻucʻan-) | future converb I | ապացուցանելու (apacʻucʻanelu) | ||||
| resultative participle | ապացուցանած (apacʻucʻanac) | future converb II | ապացուցանելիք (apacʻucʻanelikʻ) | ||||
| subject participle | ապացուցանող (apacʻucʻanoġ) | connegative converb | ապացուցանի (apacʻucʻani) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ապացուցանում եմ (apacʻucʻanum em) | ապացուցանում ես (apacʻucʻanum es) | ապացուցանում է (apacʻucʻanum ē) | ապացուցանում ենք (apacʻucʻanum enkʻ) | ապացուցանում եք (apacʻucʻanum ekʻ) | ապացուցանում են (apacʻucʻanum en) | |
| past imperfective | ապացուցանում էի (apacʻucʻanum ēi) | ապացուցանում էիր (apacʻucʻanum ēir) | ապացուցանում էր (apacʻucʻanum ēr) | ապացուցանում էինք (apacʻucʻanum ēinkʻ) | ապացուցանում էիք (apacʻucʻanum ēikʻ) | ապացուցանում էին (apacʻucʻanum ēin) | |
| future | ապացուցանելու եմ (apacʻucʻanelu em) | ապացուցանելու ես (apacʻucʻanelu es) | ապացուցանելու է (apacʻucʻanelu ē) | ապացուցանելու ենք (apacʻucʻanelu enkʻ) | ապացուցանելու եք (apacʻucʻanelu ekʻ) | ապացուցանելու են (apacʻucʻanelu en) | |
| past future | ապացուցանելու էի (apacʻucʻanelu ēi) | ապացուցանելու էիր (apacʻucʻanelu ēir) | ապացուցանելու էր (apacʻucʻanelu ēr) | ապացուցանելու էինք (apacʻucʻanelu ēinkʻ) | ապացուցանելու էիք (apacʻucʻanelu ēikʻ) | ապացուցանելու էին (apacʻucʻanelu ēin) | |
| present perfect | ապացուցանել եմ (apacʻucʻanel em) | ապացուցանել ես (apacʻucʻanel es) | ապացուցանել է (apacʻucʻanel ē) | ապացուցանել ենք (apacʻucʻanel enkʻ) | ապացուցանել եք (apacʻucʻanel ekʻ) | ապացուցանել են (apacʻucʻanel en) | |
| pluperfect | ապացուցանել էի (apacʻucʻanel ēi) | ապացուցանել էիր (apacʻucʻanel ēir) | ապացուցանել էր (apacʻucʻanel ēr) | ապացուցանել էինք (apacʻucʻanel ēinkʻ) | ապացուցանել էիք (apacʻucʻanel ēikʻ) | ապացուցանել էին (apacʻucʻanel ēin) | |
| aorist (past perfective) | ապացուցանեցի, ապացուցանի* (apacʻucʻanecʻi, apacʻucʻani*) | ապացուցանեցիր, ապացուցանիր* (apacʻucʻanecʻir, apacʻucʻanir*) | ապացուցանեց (apacʻucʻanecʻ) | ապացուցանեցինք, ապացուցանինք* (apacʻucʻanecʻinkʻ, apacʻucʻaninkʻ*) | ապացուցանեցիք, ապացուցանիք* (apacʻucʻanecʻikʻ, apacʻucʻanikʻ*) | ապացուցանեցին, ապացուցանին* (apacʻucʻanecʻin, apacʻucʻanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ապացուցանեմ (apacʻucʻanem) | ապացուցանես (apacʻucʻanes) | ապացուցանի (apacʻucʻani) | ապացուցանենք (apacʻucʻanenkʻ) | ապացուցանեք (apacʻucʻanekʻ) | ապացուցանեն (apacʻucʻanen) | |
| past | ապացուցանեի (apacʻucʻanei) | ապացուցանեիր (apacʻucʻaneir) | ապացուցաներ (apacʻucʻaner) | ապացուցանեինք (apacʻucʻaneinkʻ) | ապացուցանեիք (apacʻucʻaneikʻ) | ապացուցանեին (apacʻucʻanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կապացուցանեմ (kapacʻucʻanem) | կապացուցանես (kapacʻucʻanes) | կապացուցանի (kapacʻucʻani) | կապացուցանենք (kapacʻucʻanenkʻ) | կապացուցանեք (kapacʻucʻanekʻ) | կապացուցանեն (kapacʻucʻanen) | |
| past | կապացուցանեի (kapacʻucʻanei) | կապացուցանեիր (kapacʻucʻaneir) | կապացուցաներ (kapacʻucʻaner) | կապացուցանեինք (kapacʻucʻaneinkʻ) | կապացուցանեիք (kapacʻucʻaneikʻ) | կապացուցանեին (kapacʻucʻanein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | ապացուցանի՛ր, ապացուցանի՛* (apacʻucʻanír, apacʻucʻaní*) | — | — | ապացուցանե՛ք, ապացուցանեցե՛ք** (apacʻucʻanékʻ, apacʻucʻanecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չապացուցանել (čʻapacʻucʻanel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չապացուցանած (čʻapacʻucʻanac) | ||||||
| subject participle | չապացուցանող (čʻapacʻucʻanoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ ապացուցանում (čʻem apacʻucʻanum) | չես ապացուցանում (čʻes apacʻucʻanum) | չի ապացուցանում (čʻi apacʻucʻanum) | չենք ապացուցանում (čʻenkʻ apacʻucʻanum) | չեք ապացուցանում (čʻekʻ apacʻucʻanum) | չեն ապացուցանում (čʻen apacʻucʻanum) | |
| past imperfective | չէի ապացուցանում (čʻēi apacʻucʻanum) | չէիր ապացուցանում (čʻēir apacʻucʻanum) | չէր ապացուցանում (čʻēr apacʻucʻanum) | չէինք ապացուցանում (čʻēinkʻ apacʻucʻanum) | չէիք ապացուցանում (čʻēikʻ apacʻucʻanum) | չէին ապացուցանում (čʻēin apacʻucʻanum) | |
| future | չեմ ապացուցանելու (čʻem apacʻucʻanelu) | չես ապացուցանելու (čʻes apacʻucʻanelu) | չի ապացուցանելու (čʻi apacʻucʻanelu) | չենք ապացուցանելու (čʻenkʻ apacʻucʻanelu) | չեք ապացուցանելու (čʻekʻ apacʻucʻanelu) | չեն ապացուցանելու (čʻen apacʻucʻanelu) | |
| past future | չէի ապացուցանելու (čʻēi apacʻucʻanelu) | չէիր ապացուցանելու (čʻēir apacʻucʻanelu) | չէր ապացուցանելու (čʻēr apacʻucʻanelu) | չէինք ապացուցանելու (čʻēinkʻ apacʻucʻanelu) | չէիք ապացուցանելու (čʻēikʻ apacʻucʻanelu) | չէին ապացուցանելու (čʻēin apacʻucʻanelu) | |
| present perfect | չեմ ապացուցանել (čʻem apacʻucʻanel) | չես ապացուցանել (čʻes apacʻucʻanel) | չի ապացուցանել (čʻi apacʻucʻanel) | չենք ապացուցանել (čʻenkʻ apacʻucʻanel) | չեք ապացուցանել (čʻekʻ apacʻucʻanel) | չեն ապացուցանել (čʻen apacʻucʻanel) | |
| pluperfect | չէի ապացուցանել (čʻēi apacʻucʻanel) | չէիր ապացուցանել (čʻēir apacʻucʻanel) | չէր ապացուցանել (čʻēr apacʻucʻanel) | չէինք ապացուցանել (čʻēinkʻ apacʻucʻanel) | չէիք ապացուցանել (čʻēikʻ apacʻucʻanel) | չէին ապացուցանել (čʻēin apacʻucʻanel) | |
| aorist (past perfective) | չապացուցանեցի, չապացուցանի* (čʻapacʻucʻanecʻi, čʻapacʻucʻani*) | չապացուցանեցիր, չապացուցանիր* (čʻapacʻucʻanecʻir, čʻapacʻucʻanir*) | չապացուցանեց (čʻapacʻucʻanecʻ) | չապացուցանեցինք, չապացուցանինք* (čʻapacʻucʻanecʻinkʻ, čʻapacʻucʻaninkʻ*) | չապացուցանեցիք, չապացուցանիք* (čʻapacʻucʻanecʻikʻ, čʻapacʻucʻanikʻ*) | չապացուցանեցին, չապացուցանին* (čʻapacʻucʻanecʻin, čʻapacʻucʻanin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չապացուցանեմ (čʻapacʻucʻanem) | չապացուցանես (čʻapacʻucʻanes) | չապացուցանի (čʻapacʻucʻani) | չապացուցանենք (čʻapacʻucʻanenkʻ) | չապացուցանեք (čʻapacʻucʻanekʻ) | չապացուցանեն (čʻapacʻucʻanen) | |
| past | չապացուցանեի (čʻapacʻucʻanei) | չապացուցանեիր (čʻapacʻucʻaneir) | չապացուցաներ (čʻapacʻucʻaner) | չապացուցանեինք (čʻapacʻucʻaneinkʻ) | չապացուցանեիք (čʻapacʻucʻaneikʻ) | չապացուցանեին (čʻapacʻucʻanein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ ապացուցանի (čʻem apacʻucʻani) | չես ապացուցանի (čʻes apacʻucʻani) | չի ապացուցանի (čʻi apacʻucʻani) | չենք ապացուցանի (čʻenkʻ apacʻucʻani) | չեք ապացուցանի (čʻekʻ apacʻucʻani) | չեն ապացուցանի (čʻen apacʻucʻani) | |
| past | չէի ապացուցանի (čʻēi apacʻucʻani) | չէիր ապացուցանի (čʻēir apacʻucʻani) | չէր ապացուցանի (čʻēr apacʻucʻani) | չէինք ապացուցանի (čʻēinkʻ apacʻucʻani) | չէիք ապացուցանի (čʻēikʻ apacʻucʻani) | չէին ապացուցանի (čʻēin apacʻucʻani) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ ապացուցանիր, մի՛ ապացուցանի* (mí apacʻucʻanir, mí apacʻucʻani*) | — | — | մի՛ ապացուցանեք, մի՛ ապացուցանեցեք** (mí apacʻucʻanekʻ, mí apacʻucʻanecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ապացուցանել (apacʻucʻanel) | |||
| dative | ապացուցանելու (apacʻucʻanelu) | |||
| ablative | ապացուցանելուց (apacʻucʻanelucʻ) | |||
| instrumental | ապացուցանելով (apacʻucʻanelov) | |||
| locative | ապացուցանելում (apacʻucʻanelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | ապացուցանելը/ապացուցանելն (apacʻucʻanelə/apacʻucʻaneln) | |||
| dative | ապացուցանելուն (apacʻucʻanelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ապացուցանելս (apacʻucʻanels) | |||
| dative | ապացուցանելուս (apacʻucʻanelus) | |||
| ablative | ապացուցանելուցս (apacʻucʻanelucʻs) | |||
| instrumental | ապացուցանելովս (apacʻucʻanelovs) | |||
| locative | ապացուցանելումս (apacʻucʻanelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ապացուցանելդ (apacʻucʻaneld) | |||
| dative | ապացուցանելուդ (apacʻucʻanelud) | |||
| ablative | ապացուցանելուցդ (apacʻucʻanelucʻd) | |||
| instrumental | ապացուցանելովդ (apacʻucʻanelovd) | |||
| locative | ապացուցանելումդ (apacʻucʻanelumd) | |||
References
[edit]- ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, page 23