աղաւաղեմ

Old Armenian

Alternative forms

աղեւաղեմ (ałewałem) (4th sense only)

Etymology

According to Ačaṙean, a reduplication of *աղ (*ał), a supposed by-form of այլ (ayl, “other”). He compares the reduplicated այլայլեմ (aylaylem, “to alter; to corrupt”) from the latter.^[1]^[2]

Verb

աղաւաղեմ • (aławałem)

(transitive) to corrupt, tarnish, spoil
(transitive) to reject, scorn
(transitive) to stop, cease from a thing
(transitive) to drop, fall down
աղաւաղեալ ի խորխորատ ― aławałeal i xorxorat ― fallen, crashed into an abyss

Conjugation

active
		singular			plural
infinitive		աղաւաղել (aławałel)		participle	աղաւաղեցեալ, աղաւաղեալ (aławałecʻeal, aławałeal)
causative		աղաւաղեցուցանեմ (aławałecʻucʻanem)		aorist stem	աղաւաղեց- (aławałecʻ-)

		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative
	present	աղաւաղեմ (aławałem)	աղաւաղես (aławałes)	աղաւաղէ (aławałē)	աղաւաղեմք (aławałemkʻ)	աղաւաղէք (aławałēkʻ)	աղաւաղեն (aławałen)
	imperfect	աղաւաղէի, աղաւաղեի* (aławałēi, aławałei*)	աղաւաղէիր, աղաւաղեիր* (aławałēir, aławałeir*)	աղաւաղէր (aławałēr)	աղաւաղէաք, աղաւաղեաք* (aławałēakʻ, aławałeakʻ*)	աղաւաղէիք, աղաւաղեիք* (aławałēikʻ, aławałeikʻ*)	աղաւաղէին, աղաւաղեին* (aławałēin, aławałein*)
	aorist	աղաւաղեցի (aławałecʻi)	աղաւաղեցեր (aławałecʻer)	աղաւաղեաց (aławałeacʻ)	աղաւաղեցաք (aławałecʻakʻ)	աղաւաղեցէք, աղաւաղեցիք (aławałecʻēkʻ, aławałecʻikʻ)	աղաւաղեցին (aławałecʻin)
subjunctive
	present	աղաւաղիցեմ (aławałicʻem)	աղաւաղիցես (aławałicʻes)	աղաւաղիցէ (aławałicʻē)	աղաւաղիցեմք (aławałicʻemkʻ)	աղաւաղիցէք (aławałicʻēkʻ)	աղաւաղիցեն (aławałicʻen)
	aorist	աղաւաղեցից (aławałecʻicʻ)	աղաւաղեսցես (aławałescʻes)	աղաւաղեսցէ (aławałescʻē)	աղաւաղեսցուք (aławałescʻukʻ)	աղաւաղեսջիք (aławałesǰikʻ)	աղաւաղեսցեն (aławałescʻen)
imperatives
	imperative	—	աղաւաղեա՛ (aławałeá)	—	—	աղաւաղեցէ՛ք (aławałecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	աղաւաղեսջի՛ր (aławałesǰír)	—	—	աղաւաղեսջի՛ք (aławałesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ աղաւաղեր (mí aławałer)	—	—	մի՛ աղաւաղէք (mí aławałēkʻ)	—

rare

mediopassive
		singular			plural
infinitive		աղաւաղել, աղաւաղիլ* (aławałel, aławałil*)		participle	աղաւաղեցեալ, աղաւաղեալ (aławałecʻeal, aławałeal)
causative		աղաւաղեցուցանեմ (aławałecʻucʻanem)		aorist stem	աղաւաղեց- (aławałecʻ-)

		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative
	present	աղաւաղիմ (aławałim)	աղաւաղիս (aławałis)	աղաւաղի (aławałi)	աղաւաղիմք (aławałimkʻ)	աղաւաղիք (aławałikʻ)	աղաւաղին (aławałin)
	imperfect	աղաւաղէի (aławałēi)	աղաւաղէիր (aławałēir)	աղաւաղէր, աղաւաղիւր (aławałēr, aławałiwr)	աղաւաղէաք (aławałēakʻ)	աղաւաղէիք (aławałēikʻ)	աղաւաղէին (aławałēin)
	aorist	աղաւաղեցայ (aławałecʻay)	աղաւաղեցար (aławałecʻar)	աղաւաղեցաւ (aławałecʻaw)	աղաւաղեցաք (aławałecʻakʻ)	աղաւաղեցայք (aławałecʻaykʻ)	աղաւաղեցան (aławałecʻan)
subjunctive
	present	աղաւաղիցիմ (aławałicʻim)	աղաւաղիցիս (aławałicʻis)	աղաւաղիցի (aławałicʻi)	աղաւաղիցիմք (aławałicʻimkʻ)	աղաւաղիցիք (aławałicʻikʻ)	աղաւաղիցին (aławałicʻin)
	aorist	աղաւաղեցայց (aławałecʻaycʻ)	աղաւաղեսցիս (aławałescʻis)	աղաւաղեսցի (aławałescʻi)	աղաւաղեսցուք (aławałescʻukʻ)	աղաւաղեսջիք (aławałesǰikʻ)	աղաւաղեսցին (aławałescʻin)
imperatives
	imperative	—	աղաւաղեա՛ց (aławałeácʻ)	—	—	աղաւաղեցարո՛ւք (aławałecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	աղաւաղեսջի՛ր (aławałesǰír)	—	—	աղաւաղեսջի՛ք (aławałesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ աղաւաղիր (mí aławałir)	—	—	մի՛ աղաւաղիք (mí aławałikʻ)	—

post-classical

Synonyms

աղարտեմ (ałartem)

Derived terms

աղաւաղ (aławał)
աղաւաղեցուցանեմ (aławałecʻucʻanem)
աղաւաղիչ (aławałičʻ)
աղաւաղութիւն (aławałutʻiwn)
անաղաւաղելի (anaławałeli)

Descendants

Armenian: աղավաղել (aġavaġel)

References

^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 36–37
^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971) “աղաւաղ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume I, Yerevan: University Press, page 122ab