Jump to content

эртен

From Wiktionary, the free dictionary

Kumyk

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *ẹ̄r (early, morning).

Noun

[edit]

эртен (erten)

  1. morning

Declension

[edit]
Declension of эртен (erten)
singular plural
nominative эртен (erten) эртенлер (ertenler)
accusative эртенни (ertenni) эртенлени (ertenleni)
dative эртенге (erteñe) эртенлеге (ertenlege)
locative эртенде (ertende) эртенлерде (ertenlerde)
ablative эртенден (ertenden) эртенлерден (ertenlerden)
genitive эртенни (ertenni) эртенлени (ertenleni)
Possessive forms of эртен (erten)
1st person singular
singular plural
nominative эртеним (ertenim) эртенлерим (ertenlerim)
accusative эртенимни (ertenimni) эртенлеримни (ertenlerimni)
dative эртенимге (ertenimge) эртенлериме (ertenlerime)
locative эртенимде (ertenimde) эртенлеримде (ertenlerimde)
ablative эртенимден (ertenimden) эртенлеримден (ertenlerimden)
genitive эртенимни (ertenimni) эртенлеримни (ertenlerimni)
1st person plural
singular plural
nominative эртенибиз (ertenibiz) эртенлерибиз (ertenleribiz)
accusative эртенибизни (ertenibizni) эртенлерибизни (ertenleribizni)
dative эртенибизге (ertenibizge) эртенлерибизге (ertenleribizge)
locative эртенибизде (ertenibizde) эртенлерибизде (ertenleribizde)
ablative эртенибизден (ertenibizden) эртенлерибизден (ertenleribizden)
genitive эртенибизни (ertenibizni) эртенлерибизни (ertenleribizni)
2nd person singular
singular plural
nominative эртенинг (erteniñ) эртенлеринг (ertenleriñ)
accusative эртенингни (erteniñni) эртенлерингни (ertenleriñni)
dative эртенинге (erteniñe) эртенлеринге (ertenleriñe)
locative эртенингде (erteniñde) эртенлерингде (ertenleriñde)
ablative эртенингден (erteniñden) эртенлерингден (ertenleriñden)
genitive эртенингни (erteniñni) эртенлерингни (ertenleriñni)
2nd person plural
singular plural
nominative эртенигиз (ertenigiz) эртенлеригиз (ertenlerigiz)
accusative эртенигизни (ertenigizni) эртенлеригизни (ertenlerigizni)
dative эртенигизге (ertenigizge) эртенлеригизге (ertenlerigizge)
locative эртенигизде (ertenigizde) эртенлеригизде (ertenlerigizde)
ablative эртенигизден (ertenigizden) эртенлерибизден (ertenleribizden)
genitive эртенигизни (ertenigizni) эртенлеригизни (ertenlerigizni)
3rd person
singular plural
nominative эртени (erteni) эртенлери (ertenleri)
accusative эртенин (ertenin) эртенлерин (ertenlerin)
dative эртенине (ertenine) эртенлерине (ertenlerine)
locative эртенинде (erteninde) эртенлеринде (ertenlerinde)
ablative эртенинден (erteninden) эртенлеринден (ertenlerinden)
genitive эртенини (ertenini) эртенлерини (ertenlerini)

Derived terms

[edit]

Adverb

[edit]

эртен (erten)

  1. in the morning

Further reading

[edit]
  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “эртен”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Southern Altai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *ẹ̄r. Cognate with Kazakh ертең (erteñ, tomorrow), Karakalpak erteń (morning), Crimean Tatar erten, Kumyk эртен (erten), Tatar иртән (irtän), Shor эртен, Tuvan эртен (erten), etc.

Noun

[edit]

эртен (erten)

  1. morning
  2. tomorrow

Adverb

[edit]

эртен (erten)

  1. in the morning

Derived terms

[edit]
[edit]

Tuvan

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *ẹ̄r (early, morning). Cognate with Turkish erken (early).

Noun

[edit]

эртен (erten) (definite accusative эртенни, plural эртеннер)

  1. morning

Derived terms

[edit]

See also

[edit]